Kliknij w miniaturę okładki, aby przejść do dużego formatu

Drodzy Parafianie

Jak każdego roku o tej porze czas zbliża nas do niezwykłych dni, które przypominaj ą cud przyjścia na świat Bożej Dzieciny. Nasze życie zaczyna nabierać blasku, staje się jakby piękniejsze i bardziej niewinne. Jak biały śniegowy puch przykrywa szarość naszych łąk i pól, tak nasze stare problemy, czasami doskwierający ból czy po prostu szarość codziennego dnia przykrywa niezwykła atmosfera tych świąt. Ale nie tworzy jej ani przedświąteczna krzątanina i gruntowne odkurzanie domowych kątów, ani gorączkowe zakupy w supermarketach z przedwczesnymi dźwiękami kolęd i pastorałek w tle, ani nawet miłe, znane zapachy wydobywające się z naszych kuchni. Tę atmosferę tworzy Nadzieja, która przychodzi na świat z nowonarodzonym Zbawicielem. Po raz kolejny mamy szansę, aby otworzyć serce i podejść do naszych bliskich z chlebem w dłoni do tych najukochańszych, kochanych niezmiennie, na co dzień, ale i do tych, których los oddalił od nas, z którymi coś nas poróżniło i rozdzieliło. W szczerości serca będziemy mogli przekazać im nie tylko nasze serdeczne życzenia, ale zrobić kolejny krok. Może zdobędziemy się na słowa: przepraszam, przebaczam, dziękuję,
kocham ... ?

Życzę Wam, Drodzy Parafianie, aby wydarzenie Bożego Narodzenia stało się momentem osobistego doświadczenia obecności Pana Boga w Waszym życiu i skłoniło Was do głębszego doświadczania Dobrej Nowiny i kolejnych wydarzeń zbawczych, które będą udziałem także naszej wspólnoty parafialnej w tym kolejnym roku liturgicznym. Obyśmy jak najczęściej spotykali się w naszej pięknej, parafialnej świątyni na Uczcie Eucharystycznej, w czasie której Jezus Chrystus, zrodzony w Betlejem z Maryi Dziewicy, odnajduje należne sobie miejsce w naszych sercach.

Życzę Wam, aby Chrystus, który przyjął na siebie całą niedolę ludzką, był dla Was ostoją w najtrudniejszych chwilach, uświęcał każde Wasze dobre dzieło i ubogacał wszelkimi potrzebnymi łaskami w każdym dniu nowego roku 2008.

ks. proboszcz

do spisu treści
 

Życzymy na Boże Narodzenie

....................................................................................................................................................
 

....................................................................................................................................................
 

do spisu treści
 

Z Maryją do Jezusa

Dzień 8 grudnia bieżącego 2007 roku wydaje się szczególnie uroczysty. Przypadły: pierwsza sobota, wigilia II niedzieli Adwentu i święto NMP Niepokalanej. Wymienione okoliczności zmuszają wierzących do głębszego zastanowienia się nad niezwykłym przywilejem Matki Bożej. Dla przywrócenia raju pierwszej Ewie i jej potomstwu Pan Bóg zapowiedział przyjście drugiej Ewy i Jej Syna. Nie mogła jako Bogurodzica dziedziczyć grzechu pierworodnego. Musiała być bez skazy i pełna łaski. To wielkość Boga tak wywyższyła Maryję. Ona dobrowolnie podjęła współpracę z Bożą łaską mówiąc "Tak" w czasie spotkania z Archaniołem Gabrielem. Stała się wzorem dla rzeszy świętych i dla każdego człowieka. Doskonałym przypomnieniem tej prawdy jest tzw. Cudowny Medalik. To Maryja zażyczyła sobie takiego znaku objawiając się św. Katarzynie Laboure w 1830 roku. Papież Pius IX usankcjonował przywilej NMP Niepokalanej ogłaszając go w 1854 roku jako dokument wiary. Piękna Pani objawiająca się św. Bernadecie w Lourdes w 1858 potwierdziła swój niezwykły przywilej. Z wyglądu przypominała postać z różańcowego medalika. Do spopularyzowania Cudownego Medalika i jego misji przyczynili się Alfons Ratisbone i św. Maksymilian Kolbe. Bardzo krzepiący był fakt, że 8 grudnia kościół parafialny w Czernicy był pełen wiernych - dorosłych i dzieci. W intencji wszystkich czcicieli Matki Bożej została odprawiona uroczysta Msza św. Ich przedstawicielami byli członkowie: Rycerstwa Niepokalanej, Różańca św., Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Oazy Rodzin, Dzieci Maryi oraz Zespołu Charytatywnego i pisma "Znak Pokoju".

Dzieci Maryi z medalikami na szyi skupione wokół swego sztandaru bardzo aktywnie uczestniczyły w liturgii Mszy Św.. Szkoda, że nie przyjmowano nowych osób do Dzieci Maryi. W podniosłym nastroju pieśni maryjnych uczestnicy grup parafialnych ruszyli do Ośrodka Kultury "Zameczek" na spotkanie opłatkowe. Wzrok przyciągała przystrojona choinka i świątecznie nakryty stół. Prowadząca spotkanie p. Ewa Kowol przywitała uczestników, poprosiła o modlitwę i złożyła życzenia grudniowym solenizantom. Następnie częstowano się ciastem przy kawie i herbacie. Potem schola "Znak Pokoju" zabawiła zebranych śpiewając pastorałki przy akompaniamencie instrumentów. Wszyscy byli pełni podziwu dla opiekunów scholi pp. Małgorzaty i Mirosława Witów. Nastąpił wzruszający moment złączenia rąk i odśpiewania piosenki o przekazaniu sobie znaku pokoju ponad wszelkimi ludzkimi niepokojami. Wytworzył się uroczysty nastrój sprzyjający dzieleniu się opłatkiem i życzeniami. Spotkanie zakończyła pożegnalna pieśń maryjna i błogosławieństwo ks. E. Twardocha i R. Lapczyka.

Uroczystość dokumentowali panowie fotografowie w obecności osób redagujących nasze pismo parafialne. Takie oto preludium do kolęd wokół betlejemskiego żłóbka mogliśmy przeżyć z Maryją oczekującą narodzin Jezusa. "Bóg zapłać!" dla organizatorów i uczestników tego niezwykłego wieczoru.

W imieniu Rycerstwa Niepokalanej
Janina Krajczok
 

do spisu treści
 

Powiedz komuś

Nowy Rok Szkolny jest naprawdę nowy. To nie tylko ja, również moje dziecko idzie do szkoły.
Więc nowe zakupy: podręczniki i masa najróżniejszych drobiazgów. W śród podręczników - lekturnik. Otwieram - no cóż, nie znam tych książek. Ale muszę je przecież Markowi przeczytać. Zaczynam szukać: w księgarniach - nie ma, w bibliotekach - też nie ma.
To prawda, wychowawczyni uspokaja, że lektury w pierwszej klasie sama dzieciom przeczyta. Ale ... przecież dziecku potrzebny jest osobisty kontakt z książką. Więc, kiedy byłam dzieckiem każda lektura po prostu trafiała w moje ręce (to już zasługa mojej mamy). Może dlatego w dzieciństwie tak kochałam książki i lubiłam je czytać? Trudno, szukam dalej ...
W końcu udało się. Książa pani Zubrzyckiej liczy niewiele stron. Ma co prawda mnóstwo obrazków, ale pachnie ... psychologią. I ten tytuł ... "Powiedz komuś!"
Czytamy ... Każda z czterech części ma swoje hasło obecne na każdej stronie książeczki: od "Nasz świat jest bardzo ważny i trzeba go szanować" do "Twoje ciało jest bardzo ważne i wszyscy muszą je szanować".

Autorka w prostych słowach mówi dziecku o tym, jak ma funkcjonować we współczesnym świecie, który wcale nie jest dobry i przyjazny (my dorośli już o tym wiemy, ale dzieci jeszcze nie).  Na kolejny stronach pojawiają się jasno sformułowane nakazy: "nie wolno śmiecić ", " nie wolno okłamywać ", " nie wolno podstawiać nogi ", " nie wolno zabierać dzieci bez zgody rodziców", "nie wolno nie wierzyć dzieciom, które się skarżą, że są krzywdzone" ...  I zawsze z przypomnienie "Powiedz komuś", gdy ktoś złamie któryś z nakazów.

Wywraca mi pani Zubrzycka moje własne podejście do świata i uczy (mnie, osobę dorosłą), że dziecko, które mówi prawdę, wcale nie jest skarżypytą (w negatywnym tego słowa znaczeniu). A pamiętacie wiersz pana Brzechwy "Skarżypyta"? (też jest w kanonie lektur!) Nasze dzieci powinny zawsze mówić prawdę. To nie będzie łatwe! Jeśli dziecko powie przed "obcymi": "brat rzuca papierki na podłogę ", "mama na mnie nakrzyczała ", "tato mnie uderzył ", "dziadek wyrzucił śmieci do lasu", ... - to jak zareagujemy? Co inni sobie o nas pomyślą - taki wstyd!
Ale ... co będzie jeśli zdarzy się naprawdę coś strasznego, o czym coraz częściej czytamy w gazetach. I nasze dziecko, okrutnie skrzywdzone, nic nam nie powie (przecież nie jest skarżypytą, prawda?).

Będzie w sobie tłumiło ból i rozpacz, będzie żyło z poczuciem winy albo ... odbierze sobie życie (jak Ania z Gdańska w zeszłym roku). Niemożliwe? Bo u nas bezpiecznie i nic złego nie może się stać. Ale przecież my, dorośli, wiemy, że świat bywa zły. Więc, może lepiej przestrzegajmy skrupulatnie razem z naszymi dziećmi zasad z książeczki pani Zubrzyckiej. Może czasem, w błahych (mam nadzieję) sprawach, nasze dzieci wytkną nam błędy. Ale na pewno uchroni to nas wszystkich przed prawdziwym złem.
Polecam książkę "Powiedz komuś!" pani Zubrzyckiej wszystkim rodzicom i nie tylko. Mnie udało się ją wypożyczyć w bibliotece w Rydułtowach, ale wierzę, że paniom bibliotekarkom z Czernicy i Łukowa uda się ją zakupić. Przeczytajmy j ą wszyscy - naprawdę warto!
 
PS. Myślę, że niektórzy ze współparafian skrzywią się i powiedzą "Ja mam Dekalog i to mi wystarczy". Racja, tylko czy zawsze pamiętamy, że jedno z Jego przykazań można sformułować na przykład tak: "Nie podawaj dziecku cukierka nafaszerowanego narkotykami (bo skazujesz je na uzależnienie a może nawet śmierć)"?

Sylwia Bizoń

do spisu treści
 

RADA RODZICÓW  PRZY SZKOLE PODSTAWOWEJ W CZERNICY ZAPRASZA NA

Zabawę karnawałową

DNIA 12 STYCZNIA 2008

BAWIMY SIĘ WSPÓLNIE  OD GODZINY 19.00
W DOMU SPORTU W ŁUKOWIE ŚLĄSKIM

DO TAŃCA BĘDZIE PRZYGRYWAŁ ZESPÓŁ MUZYCZNY "MIRAŻ"

PRZEWIDUJEMY LOSOWANIE NAGRÓD NA NUMERY BILETÓW!

CENA BILETU WRAZ Z KONSUMPCJĄ WYNOSI 80zł OD PARY.

SERDECZNIE ZAPRASZAMY
Sprzedaż biletów prowadzi sekretariat Szkoły (tel. 43 05 060)
 

do spisu treści
 

Po ziemskich drogach z Bogiem za rękę

Jak bardzo nam zależy na zdrowiu naszego ciała najlepiej z nas wszystkich wie o tym Pan Bóg. Od razu nasuwa się refleksja, że Bóg z przyj ściem Jezusa na ziemię nie rozwiązał tego problemu. W dalszym ciągu niejednemu z nas nasuwa się pytanie, co ze mną będzie gdy pojawi się choroba. Niepokój i nadzieja towarzyszą nam każdego dnia. Rzecz w tym, abyśmy zrozumieli, iż Jezus naprawdę chce nam udzielić daru zdrowia, ale przede wszystkim daru siły duchowej. Do pokonania choroby choremu trzeba wiary, nadziei oraz głodu Boga, z którego czerpie siłę. Ten głód Boga, drzemiący na dnie naszej duszy wciąż u nas walczy. Głód jest niebezpieczny zostawiony samemu sobie, bo wtedy organizm się poddaje i przegrywa walkę z chorobą. Dlatego też trzeba walczyć o przyjaźń z Jezusem jak najwcześniej, nie czekać na choroby, gdyż Jezus chce być z nami w zdrowiu i chorobie, wspierać w trudnych chwilach załamania i nigdy nas nie zawiedzie, jeżeli będziemy go o to prosić.

Pewien ksiądz pracujący z młodzieżą przez przypadek znalazł się w szpitalu, a ponieważ był bardzo lubiany przez cały rok pobytu w szpitalu codziennie od rana do wieczora odwiedzała go młodzież i parafianie. Po jakimś czasie odwiedziny te stały się męczące dla pacjenta, który leżał obok niego. Nawet lekarzy zdziwił ogrom życzliwości parafian, którzy chcieli odwiedzić swojego duszpasterza, w dodatku tak licznie.
Pacjenta leżącego obok księdza właściwie nikt nie odwiedzał, raz na tydzień przychodziła do niego żona i nikt więcej z rodziny, choć miał już dorosłe dzieci i wnuki. Któregoś dnia zwierzył się księdzu, że jego rodzina jest niedobra, ponieważ go nie odwiedza, nie pamięta o nim, że jest mu bardzo przykro i trochę wstyd. Po wysłuchaniu tych zwierzeń ksiądz zastanawiał się dlaczego tak jest i jak wytłumaczyć mu gdzie popełnił błąd.

W końcu po przeanalizowaniu tej wypowiedz, doszedł do wniosku, że tak naprawdę to nie rodzina jest nie dobra, lecz on sam ponosi winę za zaistniały stan rzeczy. Najwidoczniej swym . stylem życia i traktowaniem najbliższych doprowadził do sytuacji, w której jego brak spowodowany pój ściem do szpitala nie został zauważony. Diagnoza księdza była dla niego przykra, bo gdyby kochał rodzinę, byłby kochany także przez nią i miałby codziennie w szpitalu liczne odwiedziny. Może warto po przeczytaniu tego artykułu przy okazji zastanowić się nad sobą, nad tym jak traktujemy naszych bliskich, czy weszliśmy w ich życie, czy oni nas pokochali, czy kiedyś po naszej śmierci zauważą nasz brak i wezmą za nas odpowiedzialność przed Bogiem poprzez modlitwę. Znane są słowa wiersza ks. Twardowskiego: " Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą ( ... )", ale mogą nabrać także nowego wymiaru, jeśli pomyślimy, że sami możemy szybko odejść i kto nam pomoże.

 

Parafianka

do spisu treści
 

Dla babci i dziadka

Drogie dzieci. Myślę że wszyscy pamiętacie o tym, że w tym miesiącu przypada Dzień Babci i Dziadka. Zapewne każde z was ma babcię i dziadka, którzy bardzo was kochaj ą, rozpieszczają i dużo swojego czasu poświęcaj ą, darząc swoją miłością. Babcia i dziadek są też doświadczeni życiowo, więc można usłyszeć się od niech wiele różnych i cennych porad życiowych, a także posłuchać ciekawych opowiadań z okresu ich dzieciństwa. Więc pamiętajmy, że babcię i dziadka należy kochać cenić i szanować oraz, okazywać im szacunek. Niektóre babcie a może też dziadkowie mają więcej obowiązków, bowiem prowadzą swoje wnuki do przedszkola, opiekują się nimi, gdy rodzice pracują, spacerują z nimi i opowiadają bajki. Może się też zdarzyć i tak, że kiedy coś nabroimy i oberwiemy od mamy czy taty, to wtedy biegniemy wyżalić się do babci i dziadka, a oni nas przytulą i wysłuchaj ą. Zatem w tym dniu chcemy złożyć naszej babci i dziadkowi życzenia, wręczyć im laurki oraz uścisnąć ich i powiedzieć jak bardzo ich kochamy. Módlmy się również za nich o zdrowie, aby otrzymali potrzebne łaski do dalszego życia, abyśmy mogli być ich radością.

Do życzeń dołącza się także wasz przyjaciel Marek

do spisu treści
 

Św. Mikołaj w kościele

Zgodnie z wiekową już tradycją dzień 6 grudnia obchodzony jest jako liturgiczne wspomnienie św. Mikołaja. Aby tradycji stało się zadość, św. Mikołaj odwiedził również dzieci zebrane w kościele na roratach. Nie zabrakło także symbolicznych słodkich prezentów.
 

do spisu treści
 

Plan kolędy 2007 / 2008

27 grudnia - Czwartek
10.00 - Czernica, ul. Wolności numery parzyste od p. Wochnik do p. Mandrysz

28 grudnia - Piątek
10.00 - Czernica, ul. Podleśna, numery parzyste - od p. Kachel do p. Tront

29 grudnia - Sobota
10.00 - Czernica, od p. Chmielewskich, ul. Sobieskiego 13, do p. Salamon, Zielona, Biskupa

30 grudnia - Niedziela
12.00 - Czernica, ul. Łączna, Stara

2 stycznia - Środa
10.00 - Czernica, ul. Barcioka

3 stycznia - Czwartek
10.00 - Czernica, ul. Graniczna, Osinki

4 stycznia - Piątek
10.00 - Czernica, ul. Biskupa od p. Niewrzoł, Osadowa, Wąwozowa

5 stycznia - Sobota
10.00 - Czernica, ul. Potokowa, Dębowa, Reja (cała)

6 stycznia - Niedziela
12.00 - Czernica, ul. Jana od p. Winkler do p. Pytlik

7 stycznia - Poniedziałek
10.00 - Czernica, ul. Podleśna, numery nieparzyste - od p. Mika do kapliczki

8 stycznia - Wtorek
10.00 - Łuków, ul Graniczna, Leśna do p. Krawczyk

9 stycznia - Środa
10.00 - Łuków, ul. Wolności od końca do krzyża, Kolejowa

10 stycznia - Czwartek
10.00 - Łuków, ul. Lipowa, Wolności od Lipowej do Dworskiej, Dworska

11 stycznia - Piątek
10.00 - Łuków, ul. Wolności od p. Choroba do p. Siwczyk, po drodze ul. Stawowa

12 stycznia - Sobota
10.00 - Czernica, ul. Wolności numery nieparzyste od Zameczka do Ośrodka Zdrowia

13 stycznia - Niedziela
12.00 - Czernica, ul. Podleśna - od p. Mróz do p. Porwoł-Kostka

14 stycznia - Poniedziałek
10.00 - Czernica, ul. Powstańców, Oborska, Hallera

15 stycznia - Wtorek
10.00 - Łuków, ul. Jana od kapliczki w Łukowie do p. Pytlik

16 stycznia - Środa
10.00 - Czernica, ul. Powstańców - od p. Woźniak do p. Katryniok

17 stycznia - Czwartek
10.00 - Czernica, ul. Buczyna numery nieparzyste, od p. Kubek do p. Chmielewskich

18 stycznia - Piątek
10.00 - Czernica, ul. Wolności numery nieparzyste od p. Pytlik do p. Luleczko, po drodze ul. Młyńska

19 stycznia - Sobota
10.00 - Czernica, ul. Buczyna numery parzyste, od p. Kopiec do p. Gaszka

do spisu treści
 

Statystyka duszpasterska za rok 2007

OCHRZCZENI
Ochrzczonych zostało 31 dzieci (przed rokiem 18) - 18 dziewczynek i 13 chłopców

1 KOMUNIA ŚW.
3 czerwca 2007r. - 31 dzieci (17 chłopców i 14 dziewczynek) przystąpiło do Komunii św. w wieku szkolnym. Ośmioro przystąpiło do wczesnej Komunii.

BIERZMOWANIE
8 maja 2007 r. - 34 osoby (przed rokiem 33)

ŚLUBY
15 par zawarło związek małżeński (przed rokiem 14) (nazwiska podano w kolejności daty ślubu)

POGRZEBY
Zmarło 28 osób (przed rokiem 29) - 13 kobiet i 15 mężczyzn. (nazwiska podano w kolejności daty pogrzebu)

Tułacze losy bibliotek Czernicy i Łukowa Śląskiego

Powstanie Biblioteki Publicznej w Czernicy datuje się na lata 1950 -1951. Znalazła ona wtedy swoje miejsce w świetlicy nowej Szkoły Podstawowej. Bibliotekarką została nauczycielka tej szkoły pani Janina Wall-Kaczor. Bibliotekę prowadziła do roku 1958. Ze względu na brak miejsca w szkole w roku 1957 zbiory biblioteki przeniesiono do budynku dawnej siedziby Gminy przy ul. Starej. Zmienił się też bibliotekarz i od roku 1958 stanowisko to przejął pan Wit Doleżych-kierownik Szkoły Podstawowej. Bibliotekarzem był do roku 1966. Pomimo rezygnacji z zajmowanego stanowiska zbiory były dalej pod opieką rodziny Doleżych. W roku 1966 obowiązki kierownika biblioteki przejęła pani Irena Doleżych, a następnie pani Zofia Doleżych, która była bibliotekarką do roku 1976. Zmieniali się bibliotekarze, zmieniło się też lokum biblioteki. Ze względu na zły stan techniczny budynku przy ul. Starej, zbiory biblioteczne zostały przeniesione na ulicę Reja, do domu pani Klary Wramba. W wyniku połączeń Gromadzkich Rad Narodowych w roku 1973 powstała Gmina Gaszowice z siedzibą w Gaszowicach. Równocześnie biblioteka w Gaszowicach stała się Gminną Biblioteką Publiczną, a biblioteka w Czernicy jej filią Ponieważ zwolniły się pomieszczenia po Gromadzkiej Radzie Narodowej, znajdujące się w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej, dlatego tam trafiły zbiory biblioteczne przeniesione z lokalu przy ulicy Reja. Przyszła też pora na zmianę bibliotekarza. Od roku 1976 do 1987 kierownikiem biblioteki w Czernicy została pani Christianna Kochoń. Za jej kadencji biblioteka zmieniała swoje miejsce kolejne dwa razy. W roku 1981 zbiory zostają przeniesione do prywatnego budynku pana Karola Dzierżawy na ulicę Powstańców (obecny lokal "Stedan"). Ze względu na sporą odległość biblioteki od centrum Czernicy i jeszcze większej od centrum Łukowa Śl. zrodził się pomysł utworzenia filii biblioteki w Łukowie Śl. Rozpoczęto poszukiwania odpowiedniego miejsca na zgromadzenie zbioru bibliotecznego. Bibliotekę utworzono w prywatnym budynku pana Emila Porwoła przy ulicy Wolności. Instytucja rozpoczęła swą działalność w czerwcu 1984 roku. Kierownikiem biblioteki została pani Irena Pytlik i pełniła tę funkcję przez 6 lat. Rok 1984 to również kolejna przeprowadzka biblioteki w Czernicy.

Z ulicy Powstańców wędruje na ul. Biskupa do domu pani Jolanty Roszek. Następuje także zmiana na stanowisku bibliotekarza. W roku 1987 kierownikiem biblioteki w Czernicy zostaje pani Daniela Kowalska i piastuje to stanowisko do dnia dzisiejszego. W okresie jej dotychczasowej pracy dwa razy zmagała się z przeprowadzką zbiorów bibliotecznych. W roku 1992 na potrzeby biblioteki zaadaptowane zostają piwnice Przedszkola. Miejsce ciasne i niezbyt jasne, ale nareszcie w budynku użyteczności publicznej. Wraz z nadejściem roku 1999 Biblioteka w Czernicy doczekała się lokalu z prawdziwego zdarzenia. Na swoje urzędowanie otrzymuje duże pomieszczenie znajdujące się w tym samym budynku, na piętrze. Jasne, przestronne, a także ciepłe, bo po niedawnej wymianie pieca c.o., blisko szkoły i w centrum miejscowości. W roku 2000 zbiory biblioteczne w Czernicy powiększyły się o znaczną część księgozbioru ks. Jana Kapołki. Przekazany zbiór liczył 3,5 tys. woluminów z różnych dziedzin. W roku 2001 następuj e przeprowadzka biblioteki w Łukowie Śl. Państwo Zawisz przy ul. Wolności 7 proponuj ą dwa pomieszczenia do zaadaptowania na cele biblioteczne. Atutami ich lokalu było dobre usytuowanie, centralne ogrzewanie pomieszczeń oraz osobne wejście dla czytelników. Lokal u pana Porwoła ogrzewany był piecami kaflowymi i elektrycznymi, a wejście było wspólne z domownikami. Zapadła decyzja i zbiory przeniesiono latem 2001 roku. Kierownikiem biblioteki od roku 1990 do nadal jest pani Ewa Kowol. Jesienią tego roku państwo Zawisz, zgodnie z umową, złożyli wypowiedzenie pomieszczeniom bibliotecznym. W związku z brakiem lokalu użyteczności publicznej na terenie Łukowa Śl., z przeznaczeniem na bibliotekę, radni Gminy Gaszowice podjęli uchwałę o połączeniu filii w Łukowie Śl. z filią w Czernicy. Biblioteka w Łukowie Śl. zakończy swoją działalność 31.12.2007 roku. Łączenie zbiorów nastąpi w styczniu i lutym 2008 roku. od 1.01.2008 roku czytelnicy korzystający ze zbiorów biblioteki w Łukowie Śl. proszeni są o korzystanie ze zbiorów biblioteki w Czernicy. Godziny otwarcia takie same jak w Łukowie Śl. Kolejne informacje dotyczące działalności połączonych bibliotek w marcowym numerze Znaku Pokoju.

Daniela Kowalska Ewa Kowol
 

do spisu treści
 

Śp. Blandyna ŻUCHOWICZ (zd. Rdest)

córka Franciszka i Zofii zd. Łygoń, urodziła się 1 czerwca 1928 roku w Gołaczewach. Mieszkała w Łukowie, przy ul. Dworskiej 24. Zmarła 6 grudnia w szpitalu w Rydułtowach. Pogrzeb odbył się w poniedziałek 10 grudnia. Przeżyła 79 lat.

Wyrazy współczucia składamy: córkom: Halinie z mężem Jerzym, Teresie z mężem Franciszkiem, synowi Andrzejowi z żoną Genowefą, Stanisławowi z żoną Haliną, wnukom z rodzinami, braciom: ks. Andrzejowi i Bolesławowi z żoną Urszulą

Śp. Ernestyn KNURA

syn Józefa i Klary zd. Jona, urodził się 20 grudnia 1956 roku w Czernicy. Mieszkał w Czernicy, przy ul. Powstańców 25. Zmarł nagle 29 listopada 2007 r. Pogrzeb odbył się w poniedziałek, 3 grudnia.

Wyrazy współczucia składamy: żonie Gabrieli, synowi Zenonowi, braciom: Ryszardowi i Łucjanowi z rodzinami