RZYMSKOKATOLICKA PARAFIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
KRÓLOWEJ POLSKI w CZERNICY
__________________________________________________________________________________________________________________

Artykuły archiwalne Znaku Pokoju  -  127/2011  /  marzec

 

Kliknij w miniaturę okładki, aby przejść do dużego formatu


Spis streści:

- Rodzina otwarta na Kościół i społeczeństwo

- Podsumowanie Rorat 2010
- Zwycięstwo zespołu Znak Pokoju
- Przysłowia i powiedzenia z Pisma Świętego
- Kary i nagrody w wychowaniu

- Powiatowy turniej tenisa stołowego
- Zaproszenie na pielgrzymkę do Pragi i nie tylko
- Zimowa przygoda
- W dokumentach historycznych
- Pożyteczne ferie - Pomaganie wzmacnia
- Nekrologi
 

 

Rodzina otwarta na Kościół i społeczeństwo

Każda rodzina, każde małżeństwo codziennie musi pokonywać wiele trudności związanych z pracą zawodową, wychowaniem dzieci, zapewnieniem godnych warunków życia każdemu z członków rodziny. Niekiedy także musi stawić czoła trudom życia małżeńskiego czy chorobie w rodzinie. Mając tyle spraw do rozwiązania czy mogą się jeszcze rodziny angażować w życie wspólnoty parafialnej, czy środowiska, w którym żyją? Jednak czytając Pismo Św. można znaleźć wiele fragmentów, w których Bóg wzywa rodziny, jako najmniejsze wspólnoty do żywego udziału w posłannictwie i życiu Kościoła. W naszych rozważaniach zadaliśmy więc sobie pytanie jak mamy ten udział i zaangażowanie realizować jako rodziny.

Rodziny i małżeństwa winny realizować to zaangażowanie we właściwy dla ich stanu sposób. Udział ten winien być zakotwiczony przede wszystkim w sakramencie małżeństwa. Rola rodzin powinna więc polegać na dawaniu świadectwa, że można i należy żyć zgodnie z Dekalogiem oraz z przyrzeczeniem małżeńskim. Najpierw to świadectwo należy dać dzieciom, a następnie, jako rodzina, świadczyć w parafii i środowisku. Rodziny, które pielęgnują codzienną modlitwę osobistą i rodzinną, zwłaszcza z dziećmi oraz tworzą w domu atmosferę miłości, czyli wzajemnej pomocy i życzliwości budują w swoim domu „Domowy Kościół”. Ponadto należy pokazać całe bogactwo Kościoła z jego Świętymi, liturgią i dziełami charytatywnymi oraz współczesnych ludzi, żyjących słowem Bożym. Świadectwo rodzin polega na pokazaniu światu tej radości, która płynie z obecności Boga w ich domu. Jeżeli w naszych katolickich rodzinach nie pokażemy naszym życiem swoim dzieciom tego, czego ich uczymy, czyli miłości i radości płynącej z oddania Bogu codziennych spraw naszego domu, to w świecie zewnętrznym tego na pewno nie zobaczą. A jeżeli to zobaczą w swoim domu, to jest nadzieja, że przyjmą te wartości i same będą się starały tak żyć w przyszłości.

Rodzina otwarta na Kościół i społeczeństwo, czyli taka, która uczestniczy w życiu Kościoła jest miejscem, gdzie Ewangelia jest przekazywana i z którego promieniuje na swoje środowisko. Promieniuje świadectwem życia małżeńskiego i rodzinnego, pełnego miłości i ciepła płynącego z zakotwiczenia w słowie Bożym i życiu Eucharystycznym (Msza św.). Ponadto nasze rodziny nie powinny się bać dawania świadectwa poprzez jasne deklaracje dotyczące czystości przedmałżeńskiej, wierności w małżeństwie oraz życia zgodnego z moralnością chrześcijańską. Kościół więc zachęca nas małżonków i rodziny do zaangażowania się w ewangelizację we właściwy dla naszego stanu sposób, czyli inaczej niż pojedyncza osoba. Nie wymaga od nas wielkich akcji czy przedsięwzięć lecz jedynie, a może aż, odważnego życia Ewangelią.

„Sakrament małżeństwa, który podejmuje na nowo i nakłada obowiązek obrony i szerzenia wiary, czyni małżonków i rodziców chrześcijańskimi świadkami Chrystusa aż po krańce ziemi, prawdziwymi i właściwymi misjonarzami miłości i życia.”

Rodziny Domowego Kościoła

do spisu treści

 


 

Podsumowanie Rorat 2010
"Będziesz czytał Biblię codziennie

Ubiegłoroczne Roraty przebiegały pod hasłem „Będziesz czytał Biblię codziennie”. Hasło to było parafrazą słów pochodzących z książki „Krąg biblijny”, którą napisał Roman Brandstaetter. Już podczas pierwszego roratniego spotkania usłyszeliśmy fragment tej książki, mówiący o ważnym dla autora wspomnieniu z dzieciństwa: „Będziesz Biblię nieustannie czytał - powiedział do mnie dziadek. Będziesz ją kochał więcej niż rodziców…Więcej niż mnie…Nigdy się z nią nie rozstaniesz... A gdy zestarzejesz się, dojdziesz do przekonania, że wszystkie książki, jakie przeczytałeś w życiu są tylko nieudolnym komentarzem do tej jedynej księgi”.

Roraty były zachętą do regularnego, codziennego czytania Pisma Świętego, do tworzenia domowych kręgów biblijnych i do zapamiętywania Słowa Bożego. Mimo niezbyt sprzyjającej pogody Roraty gromadziły liczną grupę dzieci, młodzieży i dorosłych. Najmłodsze dzieci przychodziły z lampionami i z przejęciem czekały na moment rozpoczęcia Mszy Św. Oprócz tradycyjnych symboli, które kojarzą się z Adwentem, wzrok przyciągała dekoracja – duża księga otwierana każdego dnia na kolejnej stronie. Na jej kartach zapisane były słowa z Pisma Świętego, rozważane podczas kolejnych spotkań roratnich. Dzieci pierwszego dnia otrzymały planszę – mini księgę – na którą przyklejały obrazki z takimi samymi słowami, jakie znajdowały się na dekoracji. Każdego dnia padały pytania konkursowe, za prawidłowe odpowiedzi dzieci otrzymywały drobne niespodzianki. Do domów zabierane także były wylosowane figurki Matki Boskiej.

W czwartek 23 grudnia, na ostatnim roratnim spotkaniu, dzieci oddawały skompletowane plansze. Po sprawdzeniu ich przez panią katechetkę okazało się, że spośród 85 oddanych plansz zdecydowaną większość, bo 56 stanowiły plansze w całości zapełnione. W pierwszym dniu Świąt Bożego Narodzenia po nieszporach kolędowych nastąpiło wręczenie upominków uczestnikom Rorat.

do spisu treści

 


 

Zwycięstwo zespołu "Znak Pokoju"

14 stycznia 2011 roku zespół wokalno - instrumentalny „Znak Pokoju” wziął udział w XI Konkursie Kolęd i Pastorałek w Centrum Kultury Śląskiej w Świętochłowicach. Zajął tam I miejsce, dzięki czemu mógł wystąpić w koncercie laureatów, który odbył się 30 stycznia br. w parafii pw. NSPJ w Piaśnikach.

Dużą satysfakcją dla „Znaku Pokoju” było to, że jako jedyny zespół spośród blisko 100 wykonawców z całego województwa zaprezentował swój własny utwór pt. „Kolęda z naszych serc”. Znajduje się ona na płycie wydanej przez zespół z okazji świąt Bożego Narodzenia. Zapraszamy na stronę internetową zespołu: www.znakpokoju.pl.

do spisu treści

 


 

Przysłowia i powiedzenia z Pisma Świętego
Ks. Stanisław Sierla

Nie samym chlebem żyje człowiek – człowiek ma jeszcze inne potrzeby, zwłaszcza duchowe.

Kuszenie Pana Jezusa przez szatana obejmuje trzy dziedziny życia człowieka. Jedna z pokus dotyczy potrzeby zachowania życia. „»Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem«. Odpowiedział mu Jezus: »Napisane jest: Nie samych chlebem żyje człowiek«” (por. Mt 4, 3-4).
W Księdze Powtórzonego Prawa słowa, które Chrystus cytuje, brzmią tak: „Nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim co pochodzi z ust pana” (Pwt 8, 3). A więc chleb nie jest najważniejszy. Chrystus nie chciał czynić cudu dla siebie.

do spisu treści

 


 

Kary i nagrody w wychowaniu

Z procesem wychowania nierozerwalnie wiąże się pojęcie kary i nagrody. Temat ten wywołuje wiele dyskusji, wątpliwości oraz sporów wśród rodziców i wychowawców.
Wielu teoretyków wychowania twierdzi, że nagradzanie jest bardziej skuteczne niż karanie, ponieważ wzmacnia w dziecku wiarę we własne możliwości, zachęca do podejmowania trudniejszych zadań, dostarcza radości i dobrego samopoczucia, wzmacnia więzi uczuciowe z osobą nagradzającą. Nagrody stanowią motywację do powtórzenia zachowania społecznie aprobowanego, a więc nagradzajmy za właściwe zachowanie. Do najczęściej stosowanych nagród należą: pochwała i uznanie, darzenie zaufaniem, nagradzanie przez sprawianie dziecku przyjemności np. wyrażenie zgody na spotkanie z kolegami, wspólne atrakcyjne spędzanie czasu wolnego np. wyjście na spacer, do kina. Mniej wartościowymi nagrodami z pedagogicznego punktu widzenia, a jakże mile widzianymi przez nasze pociechy. są nagrody rzeczowe i pieniądze. Należy jednak pamiętać, aby nie przesadzać z nagradzaniem materialnym.

Choć karaniu zawsze towarzyszą negatywne emocje i może mieć ono wiele skutków ubocznych, są sytuacje, w których kara jest jedyną skuteczną metodą. Nie obawiajmy się zastosowania jej, ale pamiętajmy o kilku bardzo ważnych zasadach. Nie stosujmy kar fizycznych, nie dawajmy klapsów, nie bijmy, nie potrząsajmy dzieckiem, ponieważ oprócz upokorzenia, buntu i chęci zemsty nie przynoszą żadnego innego skutku. Kara musi być sprawiedliwa, adekwatna do winy, czyli za drobne przewinienie należy wymierzyć mało dotkliwą karę. Nie wymierzajmy kary w gniewie, gdyż wtedy trudno o kontrolę i może okazać się, że dziecko otrzymało karę, na którą sobie nie zasłużyło. Absolutnie nie zawstydzajmy dziecka, nie wyśmiewajmy się z niego, nie straszmy, że przestaniemy je kochać, nie bijmy i nie pozbawiajmy rzeczy, do których dziecko ma prawo (np. jedzenia).
Na zakończenie dodam, że karanie i nagradzanie, to zagadnienie wymagające często przemyślenia, a dobór kar i nagród powinien być dostosowany do indywidualnych predyspozycji dziecka.

A. Kuśnierek – pedagog szkolny

do spisu treści

 


 

Powiatowy turniej tenisa stołowego

01.02.2011r. w SP Czernica został przeprowadzony przez panie Z. Mrozek i I. Wolnik Powiatowy Turniej Tenisa Stołowego. Wzięły w nim udział reprezentacje trzech gmin naszego powiatu. Byli to chłopcy i dziewczynki z gminy Lyski ( SP Zwonowice grupa chłopców, SP Pstrążna grupa dziewcząt), gminy Jejkowice (SP Jejkowice chłopcy i dziewczęta) oraz gmina Gaszowice ( SP Czernica chłopcy i dziewczęta).

Turniej rozegrano systemem do dwóch przegranych, który wyłonił Mistrzów Powiatu, zarówno indywidualnie jak i zespołowo. Zwycięzcy otrzymali z rąk pani dyrektor Iwony Witek piękne medale, a w zestawieniu grupowym puchary dla szkoły. Emocje towarzyszyły wszystkim zawonikom i ich trenerom do samego końca rozgrywek.
Drużyny składały się z czterech zawodników. Wśród dziewczynek bezkonkurencyjne okazały się zawodniczy z Czernicy. Mistrzynią Powiatu została Dominika Gołofit z SP Czernica, a II miejsce zdobyła Karolina Weczerek z SP Czernica. III miejsce zajęła Violetta Knura z SP Pstrążna .
W grupie chłopców zwyciężył Fabian Tebel z SP Zwonowice, II miejsce zajął Patryk Sierny z SP Jejkowice, III miejsce zajął Adam Tront z SP Zwonowice.

W klasyfikacji ogólnej wśród dziewcząt zwyciężyła drużyna z SP Czernica : Dominika Gołofit, Karolina Weczerek, Dominika Tomaszek, Paulina Figura. Opiekunem jest pani Zenobia Mrozek. II miejsce zajęła SP Pstrążna, a III miejsce SP Jejkowice.
Wśród chłopców drużynowo zwyciężyli uczniowie z SP Zwonowice: Fabian Tebel, Adam Tront, Mateusz Skrzypiec. Opiekun zwycięskich zawodników to Lidia Kolosko. II miejsce zajęła SP Czernica, a III miejsce SP Jejkowice.

Wszyscy zawodnicy otrzymali pochwałę i podziękowania za sumienne przygotowanie się do zawodów, a zwycięzcy będą teraz szlifowali formę do etapu rejonowego, który odbędzie się już za kilka tygodni.

Zenobia Mrozek


do spisu treści

 


 

Zaproszenie na pielgrzymkę do Pragi i nie tylko

RYCERSTWO NIEPOKALANEJ wraz z Ks. PROBOSZCZEM
zapraszają na
PIELGRZYMKĘ PARAFIALNĄ
w dniach od 25-27 mają w cenie 350 PLN

W programie:
Książ, Krzeszów, Karpacz i PRAGA

W cenie biletu: przejazd, 2 noclegi, 2 obiadokolacje, 2 śniadania, przewodnik i ubezpieczenie.
Przy zapisach 100 zł zaliczki. Zapisów można dokonywać w zakrystii lub w Bibliotece Publicznej.

do spisu treści

 


 

Zimowa przygoda

Jak każe tradycja, tak i w te ferie Szkoła Podstawowa w Czernicy zorganizowała dla swoich uczniów półkolonie zimowe, które odbyły się w dniach od 17.01do 21.01. 2011r. Na rozgrzewkę uczestnicy sprawdzili swoją sprawność i kondycję na basenie w Gorzycach. Tam do woli mogli oddać się wodnym zabawom oraz nabrać sił na kolejne wyprawy. Dla równowagi następnym przystankiem był seans w kinie, po którym zrelaksowani i wypoczęci ruszyliśmy w dalszą drogę, zatrzymując się dopiero w Górkach Małych - miejscowości znanej z „Chlebowej chaty”. Tutaj uczniowie dowiedzieli się, jak powstaje chleb, masło, ser czy miód. Poznali niezbędne urządzenia oraz narzędzia potrzebne do wytworzenia w/w produktów. Zdobyta wiedza okazała się bardzo cenna, bowiem nadszedł czas na egzamin praktyczny, czyli wyrabianie przez dzieci masła, sera oraz wypiekanie chlebowych podpłomyków. Po trudach pracy pozostała już tylko przyjemność tzn. zajadanie się wytworzonymi przez siebie smakołykami. W okresie półkolonii nie zapomnieliśmy także o zwierzętach i wspólnie z Panią leśnik przemierzyliśmy ścieżkę edukacyjno – przyrodniczą. Tym samym zgłębiliśmy wiedzę o otaczającej nas przyrodzie. Jednak to nie koniec niespodzianek. Zawitaliśmy również do leśniczówki w Suminie. Tutaj mieliśmy okazję podziwiać przeróżne skarby, które dawniej znajdowały się w każdym śląskim domu. Piękne stroje, niepowtarzalne zabawki czy niespotykane już dziś instrumenty muzyczne, to tylko fragmenty wspaniałej kolekcji, cieszącej nasze oczy.

Tegoroczne półkolonie obfitowały w szereg atrakcji. Realizacja tego przedsięwzięcia możliwa była dzięki zaangażowaniu oraz pomocy Wójta Gminy Gaszowice, sponsorów:  p. Ryszarda Jacka, p. Barbary Watoły, p. Jerzego Kawuloka, p. Małgorzaty Witek, p. Piotra Góreckiego, a także nauczycieli sprawujących opiekę: Aleksandry Stachery, Aleksandry Tkocz, Iwony Kwiatoń, Ilony Paluch, Eugeniusza Brodniaka, Bernadety Wójcik, Eugenii Boczek, Marka Graniecznego, Bernadety Chowaniec, a także kierownika półkolonii - Agnieszki Chowaniec.

Mimo, że śnieg nie „zaszczycił” nas swoją obecnością, to bawiliśmy się wyśmienicie i potwierdzamy słowa znanej piosenki, iż „ zima lubi dzieci najbardziej na świecie”, a więc pozostaje tylko odliczać dni do następnych ferii zimowych.

Agnieszka Chowaniec

 


do spisu treści

 


 

W dokumentach historycznych

Czernica i Łuków w roku 1843, na podstawie opracowania J. G. Knie, Alphabetisch statistisch topographische Uebersicht der Dörfer, Flecken, Stadte und andern Orte der königl. Preusz. Provinz Schlesien, Wrocław 1845.

Czernitz /Czernice/ 1317 Chyrniche. Wieś i dziedziczne dobra rycerskie. Powiat rybnicki. Poczta Racibórz. Właściciel Karl von Bistram, porucznik i poborca podatkowy w stanie spoczynku. Majątek kupiony w 1842 roku za 51509 Rtl. Dzierżawcą jest pan Krocker. W miejscowości: 75 domów, dwa pańskie folwarki, 443 mieszkańców, w tym 4 ewangelików. Kościół katolicki w Pstrążnej. Katolicka szkoła z jednym nauczycielem, opiekunem szkoły jest właściciel ziemski. Do szkoły należy Łuków. Inspektorat szkolny w Rybniku. 1 wielka kruszarnia gipsu, obecnie poruszana siłą koni. Hodowla owiec rasy merynos w liczbie około 1000 sztuk.

Do tego:
Podlesie, 4 gospodarstwa oddalone od wsi 1/8 mili w kierunku północno wschodnim.
Sackhütte, upadająca huta ałunu

Kopalnie węgla kamiennego: Skonsolidowana Charlotte i Petronelle na wzgórzu Babiogóra Babigora. Wydobycie w 1840 roku: 3430 beczek kęsów, co stanowi 627,7 t, oraz 3686 beczek węgla drobnego (674,5 t) o wartości 2726 Rtl, 9 Sgr, 6 Pf. Zatrudnienie 61 pracowników mających na utrzymaniu 195 osób. Właścicielami są Franz von Winkler i kupiec Hoffmann. Z nimi połączona jest kopalnia Sack, należąca do Fr. Winklera. Przy wydobyciu węgla w użyciu są dwie maszyny parowe.
Dominialna kopalnia gipsu. 8 pracowników wydobywa 3000 beczek (? t) gipsu o wartości 400 Rtl.

Lukow /Luków/ 1531 Lwg. Wieś. Powiat rybnicki. Poczta w mieście powiatowym. Właściciel prof. dr Kuh. W miejscowości: 28 domów, 1 folwark, 194 katolickich mieszkańców. Kościół katolicki w Pstrążnej. 1 młyn wodny, 1 bielarnia płótna, 1 leśniczówka w miejscowości.

Rtl – talar rzeszy = 30 Sgr
Sgr – srebrny grosz = 12 Pf
Pf – fenig

Andrzej Adamczyk


do spisu treści

 


 

Pożyteczne ferie - Pomaganie wzmacnia

Ruch Wspierania Inicjatyw Społecznych U’RWIS postarał się o pieniądze z projektu Wspomaganie Wsi na zorganizowanie w Łukowie ferii dla dzieci starszych naszej gminy. Nazwaliśmy projekt „Pomaganie Wzmacnia”, brało w nim udział23 dzieci. Wszystkie dzieci każdego dnia ferii spędzały czas z podopiecznymi (byli nimi ludzie starsi, niepełnosprawni), a popołudnia miło i pożytecznie spędzały w Sali OSP Łuków. Odbywały się zajęcia z wolontariatu, pierwszej pomocy, był wyjazd na basen, zajęcia kulinarne i wiele innych. Dzieci i ich opiekunowie spotkali się ostatniego dnia ferii na skromnym poczęstunku. Obie strony stwierdziły, że dużo dobrego wyniosły z tych spotkań i taka forma spędzania czasu jest potrzebna.

My, jako organizatorzy cieszymy się, że udało nam się w w dzieciach rozbudzić chęć niesienia pomocy innym i mamy nadzieję, że nie kończy się to razem z feriami, ale będzie trwało cały czas. Chcemy również podziękować Kołu Gospodyń w Łukowie za przeprowadzone warsztaty kulinarne (placki ziemniaczane były pyszne). Strażakom za pomoc przy organizowaniu ogniska.

Stowarzyszenie U’RWIS

do spisu treści

 


Nekrolog


Śp. Krzysztof KRAJCZOK

Był synem Alojzego i Pelagii (zd. Janosz). Urodził się 29 marca 1971 r. w Rydułtowach. Zmarł 12 stycznia 2011 r. w Tuszynie k. Łodzi. Pogrzeb odbył się w poniedziałek 17 stycznia. Przeżył 39 lat.

Wyrazy współczucia składamy: rodzicom Pelagii i Alojzemu, siostrze Helenie z rodziną, córce Darii.
 


Śp. Bernard BURA

Urodził się 30 maja 1937 r. w Rybniku, w rodzinie Józefa i Adeli (zd. Tomaszek). Mieszkał w Czernicy przy ul. Podleśnej 13. Na drogę do wieczności został zaopatrzony sakramentami świętymi. Zmarł 14 stycznia 2011 r. w szpitalu w Wodzisławiu Śląskim. Przeżył 73 lata. Pogrzeb odbył się we środę 19 stycznia.

Wyrazy współczucia składamy: żonie Otylii, synowi Leszkowi, córce Urszuli z mężem Robertem, Kazimierzowi z rodziną, wnukom: Dominikowi, Karolinie, Miłoszowi, Kacprowi i Emilii oraz bratu Marianowi.
 

 


Śp. Roman OLEŚ

Urodził się 19 grudnia 1939 r. w Czernicy. Był synem Wincentego i Emilii (zd. Szymik). Mieszkał w Czernicy przy ul. Starej 8. Był kawalerem. Zmarł 21 stycznia 2011 r. w Czernicy. Pogrzeb odbył się 26 stycznia. Przeżył 71 lat.

Wyrazy współczucia składamy: siostrzenicom z rodzinami i siostrzeńcowi.
 

 


Śp. Łucja LUKOSZEK (zd. Bierza)

Jej rodzicami byli Józef Bierza i Emilia zd. Newe. Urodziła się 25 lutego 1929 r. w Piecach. Mieszkała w Czernicy przy ul. Wolności 33. Związek małżeński z Karolem Lukoszkiem zawarła 15 maja 1949 w Gaszowicach. W małżeństwie przeżyła 61 lat.
Zmarła 6 lutego 2011 r. w szpitalu w Rydułtowach. Pogrzeb odbył się w środą 9 lutego. Przeżyła 81 lat.
Wyrazy współczucia składamy: mężowi Karolowi, córce Urszuli, synowi Waldemarowi, synowej Michaeli, wnuczkom: Karinie, Sarze, Anieli i Eljanie.

Msza św. 30-dniowa zostanie odprawiona w poniedziałek 7 marca o g. 17.00.


Śp. Walter CHOWANIEC

Syn Edwarda i Katarzyny (zd. Wieczorek), urodzony 24 października 1925 r. w Szczerbicach. Mieszkał w Łukowie przy ul. Dworskiej 13. Zmarł 7 lutego 2011 r. w szpitalu. Przeżył 85 lat. Pogrzeb odbył się w piątek 11 lutego.
Wyrazy współczucia składamy: córkom: Małgorzacie z mężem Stefanem, Janinie z mężem Stanisławem, wnuczce Katarzynie z rodziną, wnukowi Adamowi z rodziną i wnukowi Markowi, prawnukom Kacprowi, Julianowi i Maksymilianowi, siostrom: Annie, Elfrydzie, Helenie i Hildegardzie z rodzinami, bratowym Łucji i Jadwidze z rodzinami, chrześniakom

Msza św. 30-dniowa zostanie odprawiona w poniedziałek 7 marca o g. 17.00.

 

do spisu treści