Kliknij w miniaturę okładki, aby przejść do dużego formatu

Rozważanie na Środę Popielcową i nie tylko...

 „Wróci się proch do ziemi, tak jak nim był,
duch zaś wróci do Boga, który go dał.
(Księga Kaznodziei Salomona 12;7)

Rozpoczynamy życie zwykle okresem osiągania: w dzieciństwie i młodości zdobywamy wiedzę, różnorakie dobra, nawiązujemy znajomości i przyjaźnie. Jednak w którymś momencie dorosłości zaczyna się okres strat: tracimy siły, zdrowie, pracę, bliskich, wreszcie życie. Te straty często naznaczają naszą egzystencję w sposób tak bolesny, iż wszystko wydaje się rozsypywać w gruzy. Niektóre sytuacje wywołują w nas tak głęboką rozpacz, że do jej przezwyciężenia potrzebne jest naprawdę głębokie, wewnętrzne spotkanie z miłością Boga.
Może się ona objawiać na różne sposoby, jako wielka i wzruszająca dobroć innego człowieka, zapierające dech w piersiach piękno przyrody czy doskonałość dzieła sztuki.
Spotkanie z drugim człowiekiem, od którego promieniuje dobroć i które prowadzi do jakiejś istotnej, duchowej więzi pozostawia w nas spokojną pewność prawdziwości. Prawdziwe spotkania między ludźmi niosą zaś w sobie obietnicę trwałości, nieprzemijalności. W międzyludzkim spotkaniu utrwala się dobro uniwersalne, zdolne przetrwać i ocaleć poprzez wszystko – nawet śmierć.
Podobnie jest ze spotkaniem piękna przyrody czy sztuki. Piękno odsłania przed nami inny porządek, inny świat niż ten, w którym żyjemy na co dzień.
Zaczynamy dostrzegać, że świat w swej najgłębszej istocie jest nieśmiertelny, nieodgadniony i że wiemy o nim ciągle bardzo niewiele. To doświadczenie prawdy, dobra i piękna przypomina nam, że całe istnienie wychodzi z ręki Tego, którego nazywamy Bogiem, że bez Niego „nic się nie stało, co się stało”. Ta myśl oświeca rozum i ożywia serce, pozwala nam odkryć, że tacy jakimi jesteśmy, w swoim kruchym istnieniu, przedstawiamy dla Boga ogromną wartość.

„Wszystko ma swój czas
i każda sprawa pod niebem
ma swoją porę:
(...)
Wiem, że wszystko,
cokolwiek Bóg czyni,
trwa na wieki:
Nic nie można do tego dodać,
i nic z tego ująć;
(Księga Kaznodziei Salomona 3;14)

Zyskujemy wówczas niezwykły spokój, wiemy bowiem, że Poznawany jest wieczny, a jego istota zawarta została w starej Dobrej Nowinie, która zaczyna nabierać dla nas nowego, pełniejszego znaczenia. Tylko dziennikarze sądzą, że Dobra Nowina, to żadna nowina.

Redakcja

o spisu treści

Czy współczesnemu człowiekowi potrzebna jest gromnica?

Gromnica to świeca inna niż wszystkie. Jest ona związana z jednym z najstarszych świąt w chrześcijaństwie – Ofiarowaniem Pańskim. W Polsce to święto ma charakter maryjny i nazywane jest także świętem Matki Bożej Gromnicznej. Nazwa ta pochodzi od gromnic - świec przynoszonych do świątyni, by kapłan je pobłogosławił. Potem zabiera się je do domu i zapala w razie grożących niebezpieczeństw. Na Wybrzeżu świece zapalają często matki i żony, oczekujące na powrót mężów i synów z mórz i oceanów, szczególnie gdy za pośrednictwem mediów dowiadują się o katastrofach na morzu.
Święto Ofiarowania Pańskiego obfituje w symbole. Płonąca świeca jest symbolem Chrystusa. Światło w rękach wiernych oznacza płomień ich żywej wiary, z którą powinni iść na spotkanie ze Światłem najdoskonalszym. Nikt inny nie przebije ciemności grzechów, jedynie Światło, jakim jest Jezus, a to Światło swoimi rękami podaje nam Maryja. Całe więc życie chrześcijanina powinno się spalać – na wzór świecy – w służbie Bogu i bliźnim. Dlatego światło jest obecne w najważniejszych dla nas wydarzeniach, od chrztu aż do śmierci. W czasie chrztu dziecko otrzymuje zapaloną świecę. Ta świeca towarzyszy mu później przez całe życie. Pali się ją w czasie I Komunii św., modlitwy dziękczynnej za otrzymane łaski, modlitwy nad chorym i w chwili śmierci.

Z gromnicą wiąże się wiele legend i podań, przenikniętych miłością i ufnością do Bożej Opiekunki. Zapalony płomień gromnicy doniesiony do domu po Mszy św. ma zwiastować zgodę i miłość w rodzinie. Dawniej z zapaloną gromnicą obchodzono całe obejście, przyklękając na każdym progu i na każdym rogu, by złe moce nie miały dostępu do domu. Gromnicą wypalano znak krzyża na belce sufitowej, co miało chronić przed letnimi burzami i piorunami. Światło gromnicy miało też chronić przed atakami dzikich zwierząt, zwłaszcza wilków. Znany jest obraz Piotra Stachiewicza przedstawiający pokrytą śniegiem i pogrążoną we śnie wieś, do której zbliża się stado wygłodniałych wilków. Pomiędzy domami, w jasnej szacie kroczy Maryja i gromnicą odgania wilki. Symbolika obrazu jest oczywista - to jasność światła zwycięża mroki zła i grzechu. Dzisiaj także, jak złe wilki, chcą nas opanować duchy ciemności. Waśnie rodzinne i narodowe, nałogi, brutalność, kłamstwo i niesprawiedliwość czynią wielkie spustoszenie. I właśnie u Maryi człowiek szuka wsparcia, ufając, że Matka Boża przeprowadzi wiernych czcicieli przez bramę śmierci ze światłem gromnicy w ręku.

Za: PIELGRZYM, ks. Edmund Skalski

do spisu treści

Podziękowanie za udział w roratach

Roraty 2012 przygotowały nas na godne i pobożne przeżycie Bożego Narodzenia. Tematem spotkań roratnych były słowa: „Poszli w ciemno za światłem” oraz to, co kryje się za nimi, czyli poznawanie życia i drogi do świętości zwyczajnych ludzi, którzy dla Chrystusa stali się niezwykłymi. Cieszy nas, duszpasterzy, liczny udział, szczególnie tych najmłodszych dzieci, a także ich rodziców. Poniżej przedstawiamy imienną listę dzieci, które codziennie, bądź niemal codziennie brały udział w roratach.

Dzieci, które uzbierały wszystkie obrazki:
Wiktoria Kolarczyk, Przemysław Kolarczyk, Patrycja Czogalik, Izabela Czogalik, Roksana Sumper, Kamil Kolonko, Karolina Miłota, Adam Czarnecki, Mikołaj Mróz, Kinga Bugdoł, Kacper Stysiński, Hubert Kukuczka, Paulina Apel, Marek Weczerek, Nikola Pajdak, Paweł Mordeja, Rafał Cojg, Urszula Cojg, Martyna Wypych, Wiktoria Siwczyk, Emilia Iwanek, Kordian Durczok, Emilia Męcińska, Alicja Malcharczyk, Karolina Holona, Dominik Musiolik, Bernadka Malcharczyk, Michał Materzok, Klaudia Materzok, Marcelina Masarczyk, Bartosz Nowak, Karol Brzezinka, Paulina Paprotny, Mateusz Bojmel, Patrycja Kuś, Małgorzata Gembalczyk, Julia Nosiadek, Karolina Gryt, Filip Szmajduch, Marta Gryt, Mikołaj Gryt, Roksana Szweda, Larysa Szweda, Łukasz Słonka, Piotr Słonka, Dawid Sobala, Jan Sobala, Ania Wala, Rozalia Niemiec, Radosław Niemiec, Martyna Szymiczek, Adrian Sopa, Julia Biernacka, Nikola Szczepara, Milena Pasierbska, Radek Bombik, Dżesika Bombik, Dawid Pawełek, Martyna Kosteczko , Andrzej Gawlas, Sabina Gawlas, Karolina Łyczko, Kamila Nowotarska, Remigiusz Chowaniec, Marek Gaszka, Marta Stacha, Anna Stacha, Tymoteusz Szczyrba, Dawid Szczyrba.

Dzieci, którym zabrakło jednego lub dwóch obrazków: Wojtek Holona, Mateusz Weczerek, Julia Bober, Małgorzata Kostka, Patrycja Lampert, Paulina Warło, Przemysław Filipiak, Oliwia Hadam, Kacper Choroba, Amelia Kukuczka, Daniel Rakus, Milena Durczok, Karolina Figura, Kamil Miczek, Małgorzata Wilczek, Piotr Wilczek, Agata Pytlik, Tymoteusz Pytlik, Daniel Bombik, Roman Kubek, Mateusz Kosteczko, Szymon Bombik, Agata Tomeczek, Kamil Porwał, Agnieszka Strupowska, Tomek Śmietanka, Roksana Grabowska.

Pozostałe dzieci: Antonina Jeszka, Milena Żuchowicz, Emilia Żuchowicz, Helena Mikułka, Daria Holewa, Marceli Świerczek, Korneliusz Świerczek, Sonia Święty, Paulina Bartczak, Paulina Nitner, Żaneta Preiniger, Natalia Hoszek, Jakub Hoszek, Marek Bizoń, Wojtek Tlon, Denis Kolarczyk, Szymon Bartczak, Zuzanna Bombik, Daria Klimek, Piotr Klyszcz, Mateusz Iwanek, Bartek Miczek, Seweryn Bombik, Denis Szczepara, Kevin Szczepara.

Wszystkim biorącym udział w roratach: dzieciom oraz dorosłym dziękuję i zapraszam znowu za rok.

ks. Eugeniusz
 

do spisu treści

I znów idą święta

do spisu treści

Podziękowanie za kiermasz świąteczny

Dyrektor, Rada Pedagogiczna i uczniowie Szkoły Podstawowej w Czernicy składają podziękowanie Radzie Rodziców za zorganizowanie i przeprowadzenie kiermaszu świątecznego, Rodzicom za pracę na rzecz kiermaszu: wypieki, makaron, stroiki i dekoracje świąteczne, a także liczny udział w Dniu Patrona. Dziękujemy też radnemu Panu Ryszardowi Jackowi za sponsorowanie nagród w konkursie na logo szkoły oraz Pani Grażynie Gunia za przekazanie do sprzedaży na rzecz szkoły własnoręcznie wykonanych kartek i ozdób świątecznych.
 

do spisu treści

Statystyka

do spisu treści

Życzenia dla ks. Ryszarda

"Silny i dobry człowiek jest jak drzewo, dające cień spieczonej ziemi
lub jak skała, udzielająca schronienia w czasie burzy.”

Czcigodny księże Seniorze!

Z okazji urodzin pragniemy złożyć bardzo serdeczne życzenia,
obfitych łask Bożych oraz samych radosnych chwil.
Niech Duch Święty opromienia swym światłem,
każdy dzień Twojej posługi kapłańskiej,
Jezus niech zawsze będzie Twoim Przyjacielem,
a Maryja niech przygarnie Cię do Swojego serca.

Redakcja

do spisu treści

Podziękowanie za choinki

Czas Bożego Narodzenia już za nami. Skończył się okres śpiewania kolęd i podniosłej, radosnej atmosfery przeżywania tak bardzo nam bliskich i rodzinnych świąt.

Zakończyliśmy kolędowe odwiedziny rodzin. Jeszcze raz – po słowach wdzięczności wypowiedzianych już w kościele z ambony – pragnę wraz z ks. Ryszardem podziękować za miłe i gościnne przyjęcie w Waszych domach.
Tradycyjnie na łamach „Znaku Pokoju” pragniemy zostawić trwały ślad wdzięczności dla tych, którzy ofiarowali choinki do świątecznej dekoracji kościoła. Serdeczne podziękowanie kierujemy do następujących rodzin: Marioli i Jerzego Badurów, Urszuli i Henryka Gorzolników, Teresy i Jana Kelerów, Krystyny i Jerzego Mordejów, Ireny i Mariana Nowaków, Łucji i Teodora Sopów, Eugenii i Andrzeja Żuchowiczów.

Przy ścinaniu i zwożeniu choinek do kościoła oraz ustawianiu ich w kościele pracowali (w kolejności alfabetycznej): Piotr Bugdoł, Stanisław Janosz, Jan Keler, Wacław Magnor, Stanisław Motyka, Andrzej Ochojski, Marek Ochojski, Bernard Potyka, Marian Sala, Łukasz Skupień, Jan Styrnol, Herbert Tkocz, Jerzy Zawisz.
Jak zwykle, młodzież klasy II gimnazjum wraz ze starszymi ministrantami zadbała o przystrojenie choinek. Pani Karina stroikami przyozdobiła prezbiterium i ściany boczne kościoła. Pan Wacław Magnor wykonał dekorację szopki betlejemskiej. Dziękuję im za to serdecznie. Za dobre serca i poświęcony czas niech Dzieciątko Jezus napełni ich swoją radością i błogosławieństwem.

ks. Proboszcz

do spisu treści

Dzień Patrona SP w Czernicy

14 grudnia br. obchodzony był w naszej szkole Dzień Patrona, połączony z kiermaszem świątecznym. Na uroczystość przybyło wielu znakomitych gości, a także prawie cała społeczność uczniowska, nauczycielska i oczywiście rodzice uczniów. Na pewno nikt nie żałował udziału w tej imprezie, ponieważ uczniowie przygotowani przez nauczycieli zaprezentowali bardzo bogaty program artystyczny oraz sprawdzili się w wielu konkursach.
Inspiracją programu była oczywiście muzyka naszego patrona Henryka Mikołaja Góreckiego. Do jego kompozycji uczniowie, prawie wszystkich klas, wykonali pokazy choreograficzne w niezwykle barwnej oprawie scenograficznej.
Kółko teatralne zmierzyło się z legendą kompozytora, prezentując jego życie w postaci pantomimy. Ten trudny środek wyrazu pozwolił jednak zarówno starszym, jak i najmłodszym widzom widowiska poznać trudne koleje życia mistrza w dość przystępny i bardzo malowniczy sposób.
Rozwiązano wiele konkursów tematycznych. Jednymi z najważniejszych były konkursy na logo i słowa hymnu szkoły. Zwycięzcą tego pierwszego został Marek Granieczny, a najtrafniejszymi słowami przyszłego hymnu okazały się te ułożone przez Jakuba i Kamila Watołów.

Zwycięzcami innych konkursów zostali:
konkurs wiedzy o Patronie:
grupa starsza:
1 m-ce: Marek Gaszka i Jakub Watoła
2 m-ce: Adam Zientek
3 m-ce: Rozalia Niemiec i Kamila Nowotarska
grupa młodsza:
1 m-ce: Tomasz Śmietanka
2 m-ce: Alicja Malcharczyk
3 m-ce: Albert Zientek i Filip Szmajduch

konkurs Impresja malarska:
I miejsce – Paulina Appel i Karolina Miłota z kl. Ia
II miejsce – Żaneta Preiniger i Paulina Nitner z kl. VI
III miejsce – Laura Nastuła i Grzegorz Wilczek z kl. II
konkurs kaligrafii „Mój patron”:
zwycięzcy z klas młodszych: Paulina Paprotny kl. II, Roksana Sumper k l. II, Tomasz Śmietanka kl. III, Wiktoria Siwczyk kl. III, Alicja Malcharczyk kl. III.

zwycięzcy z klas starszych: Emilia Żuchowicz, Rozalia Niemiec, Alicja Pawliczek, Piotr Klyszcz, Dżesika Bombik

Jak przystało na szkołę noszącą imię sławnego kompozytora w naszej szkole nie brak talentów muzycznych. Swoje umiejętności instrumentalne bądź wokalne zaprezentowało wielu uczniów. Byli wśród nich zarówno pierwszoklasiści jak i absolwenci szkoły. Wszyscy pokazali się z jak najlepszej strony i zebrali wiele braw.
Kółko instrumentalne wprowadziło zebranych w świąteczny nastrój, popisując się bezbłędną grą na dzwonkach znanych kolęd.
Rodzice przygotowali na kiermasz wiele pyszności i ślicznych ozdób świątecznych. Smakołyki sprzedały się w rekordowym tempie i na pewno niejeden łasuch żałował, że nie zaopatrzył się na zapas. Przepiękne stroiki i bombki mogły potem udekorować świąteczne stoły w domach mieszkańców naszej gminy.
Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do uświetnienia tego dnia. Specjalne podziękowania należą się sponsorom imprezy.

Jesteśmy niezmiernie wdzięczni Radzie Rodziców, na którą zawsze możemy liczyć. Rodzice bardzo zaangażowali się w przygotowania, poświęcili czas, energię i środki finansowe, by wspomóc szkolną imprezę. Składamy im za to wielkie podziękowania.

do spisu treści

Hymn szkoły

Oto słowa hymnu, które spodobały się najbardziej. Zostały one zaproponowane przez Jakuba i Kamila Watołów, uczniów naszej szkoły. Teraz trzeba tylko opracować je muzycznie i szkoła w Czernicy będzie miała swój hymn!

do spisu treści

Niewidzialna ręka powraca

„Niewidzialna ręka”, czyli bojący się ujawnić anonimowy autor listu podszywający się pod liczbę mnogą „Parafian”, po wielu miesiącach niepokojącego milczenia, w końcu daje znak życia. A już zacząłem zapominać, że jestem naciągaczem i złodziejem… Proponuję zapoznać się z treścią listu, który jako anonim może być własnością publiczną:

„Na początku pozdrawiam Księdza bardzo serdecznie. Mam bardzo wielką prośbę dotyczącą „ogrzewania” w naszym kościele. Myślę, że ksiądz ma jakiś szacunek do swoich parafian i w końcu zacznie kąkretnie (pisownia wg oryginału listu) ogrzewać nasz kościół a nie tylko podtrzymywać ogień w piecu. Z moich obserwacji wynika że na piecu jest około 30 ^oC , niestety to nie ogrzeje kościoła nawet w kwietniu. Zbliża się wielki post i Drogi Krzyżowe oraz kazania pasyjne. Do kościoła przyjdą przede wszystkim starsi schorowani ludzie i niech się ksiądz nie zdziwi że będzie ludzi na tym nabożeństwie bardzo mało. Najlepiej z chóru zrobić zdjęcie, że kościół jest pusty.
Gdzie jest węgiel na który parafianie się każdego roku składają? Proszę coś z tym zrobić, bo to się już nie robi śmieszne. Jeżeli jest jakaś inna przyczyna tego zimna w kościele to proszę to ogłosić i nie okłamywać ludzi że kościół jest ogrzewany. Czekam na poprawę tej sytuacji, bo parafianie będą musieli podjąć bardziej radykalne kroki w tej sprawie.
Parafianie”

Cóż mogę odpowiedzieć? Od 10 lat piec ustawiony jest na 55^oC, na kaloryfery jednakowo podawana jest temperatura 27^oC. W kościele powinna utrzymywać się temperatura 11^oC. Była jedna niedziela, kiedy z przyczyn niezależnych od nas ogień w piecu wygasł. Od razu Parafian za to przeprosiłem.

„Jest jakaś inna przyczyna tego zimna w kościele”? – jest i nieraz o niej mówiłem. Wielokrotnie z ambony prosiłem: „Proszę zamykać drzwi, bo kościół jest ogrzewany”. Kiedy wchodzi się do kościoła w niedzielę rano o g. 7.00, odczuwa się przyjemne ciepło. Po kilkunastu minutach otwierania drzwi przez kościół przesuwa się fala przejmującego zimna. Wiadomo, że przez drzwi trzeba wejść i wyjść, ale drzwi są po to, by je zamykać, nie czekając na osoby, które mają jeszcze do pokonania cały dystans schodów a potem w otwartych drzwiach muszą wytrzepać resztki śniegu z butów. Po zakończonej mszy regularnie wszystkie drzwi zostają pootwierane. Ciepło, które zostało „wytworzone” w piecu przez całą noc w krótką chwilę ucieka na zewnątrz. Ja też wolałbym odprawiać w nagrzanym kościele i nie marznąć.

Boli mnie, że po raz kolejny podważa się moją uczciwość. Boli to, że cały wysiłek, by opał na zimę zgromadzić, kalkulowanie, by nie zabrakło finansów, w końcu ogromny trud kościelnego, który codziennie wcześnie rano drugi raz po południu przyjeżdża, by piec zaopatrzyć, by popiół wywieźć z piwnicy, że to wszystko postrzegane jest jako „brak szacunku dla swoich parafian (…) i okłamywanie, że kościół jest ogrzewany”. Przed chwilą wpadł mi do głowy pomysł (którego właśnie z szacunku dla Parafian nie zrealizuję), że może warto by wyłączyć ogrzewanie na tydzień lub dwa i przypomnieć, jak to kiedyś bywało…
„Parafianie będą musieli podjąć bardziej radykalne kroki w tej sprawie”. Zastanawiam się jakie? Telewizja już była…

 proboszcz

do spisu treści

Co nowego w naszych wioskach?

A co słychać w naszej wiosce?

Łuków Śląski jako najmniejsze sołectwo w gminie Gaszowice ma potrzeby jak cała reszta z pięciu sołectw. Jako nowy sołtys wielokrotnie spotykam się z zaskakującymi sytuacjami, jak i problemami narastającymi przez lata. Zajmowane stanowisko samorządowe zobowiązuje mnie do działań w obydwu przypadkach.

Z pomocą Rady Sołeckiej, jak i Pani Radnej na bieżąco śledzimy bolączki naszej wsi. Nigdy nie można powiedzieć, iż już nie ma nic do zrobienia, bo tak się na pewno nie stanie.

Ale też niech Łuków zechce się pochwalić, co ma w dorobku. Kto nie jeden raz przejeżdżał przez naszą wieś, czy to samochodem, czy na rowerze, na pewno widział przyrodę, przepiękne krajobrazy i miejsca, w których warto się spotkać. Nasza wioska ma wiele potrzeb, o które ciągle trzeba zabiegać. Pamiętajmy jednak, że pula budżetowa musi wystarczyć na pięć po-szczególnych sołectw. Jako zwykły obywatel, patrzyłam zupełnie inaczej na te sprawy. Najprostszym przykładem tej zmiany był objazd dróg w naszej gminie. Można było zobaczyć drogi, których stan był naprawdę krytyczny.
A więc trzeba dokonać wyboru – albo w naszej wiosce załatać kilka dziur, albo przekazać środki na naprawę dróg, po których można się poruszać. Pomyślmy więc, co wybrać? Własne dobro, albo rozsądek. Może i nasza wieś będzie kiedyś potrzebować takiego wsparcia. Trzeba patrzeć racjonalnie – raz my, raz oni. Roczna pula budżetowa jest z góry ustalana i jej wysokość pozwala na wykonanie takiej ilości robót, na którą stać gminę.

Łuków Śląski to piękna wieś. Dbajmy więc, aby nam się tu lepiej żyło, lepiej mieszkało. „Cudze chwalicie, swego nie znacie.

Sołtys Witold Czerny
 

do spisu treści

Adopcja serca

Nasza Szkoła w ramach adopcji serca od dwóch lat obejmuje opieką małego Kameruńczyka Roberta Onomo. Pod koniec października 2012 roku otrzymaliśmy od niego trzeci list z podziękowaniami następującej treści:

Kochani Rodzice z Adopcji Serca !

Cieszę się, że mogę do Was dziś napisać. Ja i moja rodzina mamy się dobrze. Mam nadzieję, że tam u Was też wszystko w porządku ? Udało mi się zdać do SIL (odpowiednik polskiej zerówki). Już nie chodzę do przedszkola, ale do SIL i to wydarzenie wszyscy uczciliśmy: tańczyliśmy, recytowaliśmy, graliśmy przed wszystkimi naszymi rodzicami i nauczycielami. Nauczyłem się dużo rzeczy w przedszkolu i mam nadzieję nauczyć się jeszcze więcej w SIL, a to wszystko dzięki Waszemu wsparciu duchowemu i finansowemu. Dziękuję Wam za wszystko, co dla mnie robicie. Niech Bóg otacza Was swoją opieką we wszystkim co robicie.

Do listu dołączony był dyplom ukończenia przedszkola. Cieszymy się, że Robert dzięki naszej pomocy może się dalej uczyć i rozwijać.

Katechetka E. Boczek
 

do spisu treści

Znak Pokoju i Przyjaciele

Ośrodek Kultury „Zameczek” oraz zespół muzyczny „Znak Pokoju” składają serdeczne podziękowania za udział w II Koncercie Charytatywnym zespołom:

               STOKROTKI
               EXAUDIO
               CZELODKA
               IMBIR
               SINGERS
               ZNACZKI

oraz za pomoc w organizacji koncertu:

Ks. Eugeniuszowi Twardochowi, pismu parafialnemu "Znak Pokoju", Fundacji "Miej Serce", Firmie "UNISTER SOUND", Kołu Gospodyń Wiejskich z Czernicy i Łukowa, Firmie reklamowej "DIGIDION", Firmie "FOTO-SYCHA", OSP w Czernicy, Irenie Kłosek, Małgorzacie Nadarzy, Danucie Paduszek, Eugenii Boczek, ministrantom oraz rodzicom dzieci.

Zebraliśmy kwotę 3220,31 złotych, która zostanie przekazana dzieciom niepełnosprawnym z Czernicy i Łukowa poprzez fundację „Miej Serce”. DZIĘKUJEMY !!!

do spisu treści

Podziękowanie od Straży Pożarnej

Zarząd Ochotniczej Straży Pożarnej w Czernicy pragnie podziękować naszym sponsorom za pomoc materialną i finansową w roku 2012, którymi byli:

     p. Stefan Ganczarski
     p. Irena Menżyk,
     Czesław i Urszula Lampert,
     Ryszard i Ewa Jacek,
     Ubojnia kurczaków „TVIST”,
     Rzeźnia Stania,
     Bar Maleńka,
     "Admer" sklep ogólno - spożywczy p. Adama Korbla.

Dziękujemy

Prezes OSP Czernica
Mirosław Soppa

do spisu treści