Kliknij w miniaturę okładki, aby przejść do dużego formatu

"Pragnę"

„Potem Jezus, wiedząc, że się już wszystko wykonało,
aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę”
(Jan 19,28)

„Pragnę” - mówi Pan. Jest spragniony i samotny, pomiędzy pragnieniem a opuszczeniem zachodzi ścisły związek. Wprawdzie już w Wieczerniku skierował do apostołów znamienne słowa: „Oto nadchodzi godzina, owszem już nadeszła, że się rozproszycie, każdy do swoich, a mnie samego zostawicie, ale nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną.”(J 16,32) Na Krzyżu, tuż przed agonią, doznaje jednak samotności absolutnej, umiera bowiem w poczuciu opuszczenia także przez Ojca. Zawieszony między niebem a ziemią, pragnąc Jego obecności, woła donośnym głosem : „Eli, Eli, lama sabachtani! Co znaczy: Boże mój, Boże mój czemuś mnie opuścił?”. (Mt, 27,46).

W swych ostatnich chwilach na Krzyżu, pragnie tego, co utracił. Przez wszystkie lata pełnienia Swojej misji żył w jedności z Ojcem w Duchu Świętym, co oznaczało, że nigdy nie szukał Swego, ale stale był nastawiony na Ojca i Ducha; nigdy nie mówił od Siebie, ale od Ojca i Ducha; niczego nie czynił z własnej woli, ale nieustannie czynił wolę Ojca w tymże Duchu. „Ojcze, jeśli chcesz oddal ten kielich ode mnie, wszakże nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie” (Łk,22,42), tymi dramatycznymi słowami zwracał się do Ojca przed pojmaniem w ogrodzie zwanym Getsemane. Żył w Bogu i z Bogiem. Teraz, kiedy musi tylko cierpieć, w swym opuszczeniu pozbawia się jakby własnego pierwiastka, jakim jest boskość. Doświadcza pragnienia, pragnienia ciała, ale jeszcze bardziej pragnienia ducha, pragnienia obecności. Tutaj słowa wypowiedziane do Apostołów podczas Ostatniej Wieczerzy nabierają właściwego znaczenia: „(...) Jezus wziął chleb i pobłogosławił, łamał i dawał Uczniom i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje. Potem wziął kielich i podziękował, dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy. Albowiem to jest krew moja nowego przymierza, która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów.” (Mt 26,27-29) Na Krzyżu On sam jest rozdanym chlebem, jest rozlanym winem. Jest odarty z siebie samego, aby być dostępnym w chlebie i winie. Jego obecność w Sakramencie jest nabyta za cenę całkowitej samotności. Krzyż nabiera niezmierzonej goryczy, cierpiący Zbawiciel jest przepełniony pragnieniem, które odpowiada natężeniu pustki, jaka jest w Nim i wokół Niego.

Wszystkie ludzkie słowa i wyobrażenia zawodzą, gdy staramy się zrekonstruować choćby mglisty obraz pełni obecności Boga w niebie. Jest to pełnia ponad czasem i przestrzenią, z możnością dowolnego wkraczania w nasz czas i naszą przestrzeń. Jego ponadczasowa wieczność odpowiada nieskończoności Jego bytu. Syn z tej pełni pochodzi. Myśl o posłaniu Syna jest z Boga, od początku została naznaczona wszystkimi znakami boskości. Syn na ziemi ma trudne zadanie pogodzenia ludzkiego życia z boską naturą w taki sposób, aby Jego misja, pozostając boską, osiągnęła widzialność i przejrzystość dla ludzi, którzy według niej będą mogli kształtować swoje życie. Jezus ma za zadanie dokonać dzieł, które wkraczają w czas i przestrzeń ludzką, które sprawiają, że ludzie stają się wrażliwi na obecność Boga. Z niewidzialnych nici Boskiej woli Syn tka swoją widzialną misję. W każdej sprawie rozpoznaje we własnej misji wolę Ojca, dla Niego te dwie rzeczy stają się doskonałą jednością.

Teraz zaś opuszczony przez odwiecznego Boga doświadcza pustki umierającego człowieka, który nie tylko musi unieść ciężar fizycznego cierpienia, ale ma poczucie tragicznej samotności. To ciemna noc Pana, to ciemność znana tylko tym, którzy widzieli Najjaśniejsze Światło. Oto przerażający wymiar jego udręki, który sprawia, że woła „Pragnę”. Ale jednocześnie w tym słowie akceptuje On swoje pragnienie, zwraca się ku niemu. To słowo wyraża całkowite poddanie się swojemu losowi.
A skoro On pragnął, my możemy zostać napojeni. W świetle tego słowa z Krzyża sakrament jego cielesno-duchowej obecności nabywa nowego znaczenia. Pan daje nam swe ciało i krew nie tylko jako pamiątkę, ale jako dowód, że na Krzyżu posunął się aż do tego przerażającego pragnienia. Pozwala nam uczestniczyć w tajemnicy swego opuszczenia. To co nam daje, to nie jakaś rzecz, ale wszystko, rozdaje samego siebie, obciążonego tym dramatycznym, przedśmiertnym pragnieniem, tym słowem Boga – Człowieka z Krzyża. Jednocześnie to słowo wypowiedziane przez najbardziej upodlonego z ludzi, staje się tekstem modlitwy. To słowo z Krzyża idzie w świat, czas nie odbiera mu dramatyzmu i znaczenia dla każdej epoki, każdego pokolenia, każdego z nas. Wypowiedział je do siebie i do nas, abyśmy lepiej zrozumieli, czym jest Jego obecność, abyśmy dostrzegli istotną część Jego misji, którą umieścił w swej obecności – mianowicie krańcowe cierpienie. To sprawia, że jego wezwanie „Pójdź za mną” oznacza naszą zgodę na wspólną drogę na Krzyż, w opuszczeniu, ku ostatecznemu pragnieniu Nieba.

AB

o spisu treści

Zwiastowanie Pańskie - 25 marca

Zwiastowanie Pańskie jest wydarzeniem historiozbawczym. Ma bowiem uzasadnienie biblijno-archeologiczne i geograficzne. Nazaret liczy dziś 50 tys. mieszkańców, ale przed dwoma tysiącami lat była to nieznana osada rolnicza. Miasto zbudowano na wzgórzach przy dolinie Ezderon w Galilei. Wokół wznoszą się góry, które nadają miastu wygląd kwiatu. Stąd prawdopodobnie pochodzi nazwa Nazaret, które jest kwiatem Galilei. W centrum starego miasta wznosi się bazylika Zwiastowania, konwent franciszkański, kościół św. Józefa, klasztor Nazaretanek i kościół św. Gabriela. Szczególnym jednak miejscem w Nazarecie jest bazylika Zwiastowania. Zbudowana na miejscu groty lub domu, w którym mieszkała Maryja i gdzie według tradycji nastąpiło Zwiastowanie. Miejsce to od I wieku jest otaczane szczególną czcią przez chrześcijan, której ślady zostały odkryte przez archeologów w czasie budowy obecnej świątyni. Znaleziono tu wiele domostw, a jedno z nich zajmowała święta Rodzina. Wiele grot pozostało niemal nietkniętych. Są także zbiorniki do przechowywania płodów rolnych oraz cysterny na wodę.

Ciekawe, że tylko jedna grota otoczona była szczególną czcią, a potwierdzają to napisy odkryte na kamiennych murach. Wśród nich odkryto wezwanie po grecku XE MAPIA - Zdrowaś Maryjo. Jest to najstarsze świadectwo archeologiczne, dotyczące tej modlitwy, a zarazem potwierdzenie tradycji, że w tym miejscu znajdował się dom Maryi.

Na tym miejscu powstała w V wieku pierwsza bizantyjska bazylika - kościół Zwiastowania. Nazaret był wówczas miastem biskupim. Najnowszy kościół - bazylika Zwiastowania ukończona została w roku 1969. Jest ona najpiękniejszą świątynią katolicką Bliskiego Wschodu. Bazylikę stanowią dwa kościoły: kościół dolny z Grotą Zwiastowania oraz kościół górny dedykowany Maryi-Matce Słowa, które stało się Ciałem. Całość stanowi monumentalne sacrum o wymiarach: 27 m szerokości, 45 m długości i 12 m wysokości. Kopuła została zbudowana w kształcie odwróconego kielicha lilii. W górnym kościele znajduje się malowidło Matki Boskiej, jednoczącej w sobie rysy obrazu jasnogórskiego i ostrobramskiego oraz obrazy przedstawiające żołnierzy polskich w historycznych strojach różnych epok.
Rozważmy teraz Zwiastowanie jako wydarzenie zbawcze, które uświadamiamy sobie głębiej wypowiadając słowa wiary w credo mszalnym: „On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem”. W tej małej społeczności nazaretańskiej, mieszkała nastolatka Miriam, czyli Maryja - „pełna łaski” jak czytamy w Ewangelii Łukasza, uśmiechnięta i radosna, uczynna wobec bliźnich, zorientowana w mesjańskich Pismach prorockich, zwłaszcza co do przyjścia na świat Mesjasza Pańskiego.

W czasie wybranym przez Boga przyszedł do niej archanioł Gabriel z wiadomością, iż właśnie ona została wybrana i przygotowana przez Boga do Boskiego macierzyństwa: „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego /.../ dlatego też święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (Łk 1,31-35).
W tajemnicy wcielenia Syna Bożego, uczestniczy cała Trójca: Jezus jako Zbawiciel - Syn Boży, obecny jest Ojciec, by osłaniać Maryję, obecny jest Duch Święty, mający zstąpić na Nią i swoją mocą dokonać poczęcia Człowieka, w Jej nietkniętym łonie - jak objaśnił św. Ambroży.

Anioł prosi Maryję o przyzwolenie. Od Niej bowiem zależy teraz spełnienie oczekiwania przeszłych stuleci i przyszłych pokoleń. Św. Bernard komentując Zwiastowanie, zwraca się do Maryi: „Świat cały czeka leżąc u Twoich stóp; nie bez powodu, bowiem od ust Twoich zależy pocieszenie strapionych, odkupienie więzionych, wyzwolenie skazanych, wreszcie zbawienie wszystkich synów Adama, całego jego rodu. Pośpiesz się Panno z odpowiedzią”. Maryja przyjmuje wolę Boga w wierze i posłuszeństwie: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. W czasie tych słów Syn Boży pod sercem Maryi stał się człowiekiem: „ A Słowo stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1,14).
Stało się historyczne - a co najważniejsze - zbawcze wydarzenie w świecie, dla ludzkości wszystkich czasów i wieczności, które po dziewięciu miesiącach stanie się jawne i objawione ludziom - w ludzkim narodzeniu Zbawiciela świata: „I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy (Łk 1,14).
Pokolenia dziś żyjące, również oglądają Jego chwałę, gdy żyją w „łasce i prawdzie”.
Dlaczego? W chwili Zwiastowania Słowo Boże przyjęło naturę ludzką, więc nasze człowieczeństwo, duszę rozumną i ciało ukształtowane w najczystszym łonie Maryi - bo zachowanej od grzechu pierworodnego. Natura boska i ludzka złączyły się w jednej Osobie: Jezusie Chrystusie, prawdziwym Bogu, a od tej godziny także w człowieku, prawdziwym Synu Maryi. Dlatego Najświętsza Maryja Panna jest Matką Słowa Wcielonego, czyli drugiej Osoby Trójcy Przenajświętszej, która przyjęła na zawsze - na wieki wieków naturę ludzką.
|
Warto zauważyć, że Jezus już od chwili Zwiastowania jest naszym bratem w człowieczeństwie i każdego człowieka. W Sakramencie chrztu dostąpiliśmy jeszcze wyższej godności, mianowicie godności dziecka Bożego.
Warto zauważyć również, że Maryja - nazaretańska kobieta powołana została przez Boga do najwyższej godności w tym świecie - Matki Syna Bożego. W godności tej mają również udział kobiety, które noszą pod sercem życie i rodzą je. Albowiem Jezus poczęty, a jeszcze nienarodzony już jest ich bratem w człowieczeństwie, które jako Syn Boży przyjął w chwili Zwiastowania. Można stwierdzić, w odniesieniu do kobiet, że jest to autentyczny feminizm, który z nikim nie walczy, ale kocha życie! Codziennie oddajemy cześć Matce Bożej, gdy modlimy się do Boga przez Jej wstawiennictwo i pośrednictwo Łask: „Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami!

Ks. Ryszard

do spisu treści

Katechetyczne sukcesy naszych uczniów
 w I półroczu roku szkolnego 2013/2014

22 października 2013r. uczennice klasy V: Rozalia Niemiec i Marta Gryt wzięły udział w konkursie religijno- wokalnym pt. „Śladami Jana Pawła II”, który odbył się w Szkole Podstawowej w Rybniku - Orzepowicach. Konkurs składał się z dwóch kategorii: należało wykazać się wiedzą o życiu i nauczaniu papieża oraz należało zaśpiewać piosenkę związaną z Jego nauczaniem. W ogólnej punktacji zespół z naszej szkoły zajął 2 miejsce.
Wicemistrzyniom składam serdeczne gratulacje. Dziękuję serdecznie rodzicom za pomoc w przygotowaniu dzieci do konkursu oraz Mikołajowi Grytowi za akompaniament do piosenki: „Europo, moja Europo”.

21 listopada 2013 roku reprezentanci klasy VI: Bernadeta Malcharczyk i Adam Zientek wzięli udział w XIX Rejonowym Konkursie Wiedzy Biblijnej. Konkurs ten odbył się w Zespole Szkół Sportowych w Radlinie. Adam Zientek zdobył 4 miejsce. Uczestniczyło 78 uczniów z różnych szkół podstawowych powiatu wodzisławskiego. Samo przystąpienie do tego konkursu związane było z dokładnym przestudiowaniem tekstu ewangelii św. Mateusza. Naszym uczniom serdecznie dziękujemy za reprezentowanie naszej szkoły i życzymy dalszych sukcesów.

Katechetka Eugenia Boczek

do spisu treści

Program rekolekcji wielkopostnych

Parafia MB Królowej Polski w CZERNICY
w dniach od 06 do 09 kwietnia 2014 r.
Rekolekcjonista: Ks. Prałat Franciszek SKÓRKIEWICZ

SOBOTA 05.04.2014
Inauguracja rekolekcji-Veni Creator i nauka ogólna
17.00 Msza św.

NIEDZIELA 06.04.2014
Inauguracja rekolekcji-Veni Creator i nauka ogólna
Msze św. o 7.30; 10.30 i 16.00 i 15.30 Gorzkie Żale
17.00 Nauka stanowa dla BIERZMOWAŃCÓW i MŁODZIEŻY

PONIEDZIAŁEK 07.04.2014
  7.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi św.
  8.00 Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
  9.30 Rekolekcyjne spotkanie dla dzieci klas 4-5-6
11.00 Rekolekcyjne spotkanie dla dzieci klas 1-2-3
17.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi św.
18.00 Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
19.00 Nauka stanowa dla KOBIET

WTOREK 08.04.2014
  7.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi św.
  8.00 Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
  9.30 Rekolekcyjne spotkanie ze spowiedzią dla dzieci klas 4-5-6
11.00 Rekolekcyjne spotkanie ze spowiedzią dla dzieci klas 1-2-3
17.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi św.
18.00 Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
19.00 Nauka stanowa dla MĘŻCZYZN

ŚRODA 09.04.2014
  7.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi św.
  8.00 Msza św. z nauką na zakończenie rekolekcji
  9.30 Msza św. z udziałem CHORYCH i Starszych Parafian oraz Wdów i Wdowców
11.00 Msza św. dla dzieci
12.00 Odwiedziny Chorych i Starszych Parafian
17.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi św.
18.00 Msza św. z nauką na zakończenie rekolekcji


ŚRODA JEST DNIEM ZAKOŃCZENIA REKOLEKCJI
1.Błogosławieństwo z odpustem zupełnym
2.Kolekta rekolekcyjna na wszystkich Mszach św.

S P O W I E D Ź Ś W.
Każdego dnia pół godziny przed każdą Mszą św.   (w czasie nauk nie spowiadamy)
 

do spisu treści

Droga krzyżowa ulicami Parafii

Tegoroczna (w piątek 11 kwietnia) procesja Drogi krzyżowej przejdzie następującymi ulicami w Czernicy: Sobieskiego (w stronę nowego osiedla), Powstańców, Podleśną, Wolności w stronę Kościoła parafialnego. Zakończenie uroczystości przy Grocie MB.

do spisu treści

Cołko prowda o utopcach

Trocha downo i trocha niedowno, jak mie jeszcze na świecie nie było, mój brat i siostra chodziyli do ujca Augusta na wiesiady, a on bojoł o utopcach. Jak jo już była na tela mondro, to mi bojali ujcowie przigody z utopcami. A było to wtedy, jak ujec chodziył na zolyty z Pieczkowic do Czernice na Hulica, to wiadomo że nazod szeł nieskoro. Jak się już dostoł w nasza dolina kaj jeszcze nie było chałup, to się mu przitrefiyły fajne przigody. Z daleka już słyszoł jakiś szurani, klamotami, aż przistanył i se pado „suchać albo się oglondać”. Potym się kapnył, że to je nocno zmiana w gipsowym młynie. Yno, że bez dziyń tego nie było widać, bo na tej nocce robiły utopce. Ujec padoł, że jak je stary tego nie widzioł, że karom, albo też kotuczym idzie tak kalupym jeździć. Normalny chłop pojedzie na tyn przikład roz, a utopek najmyni 8 razy. Prawda jednak, że ta utopcowa kara była malutko, ale on też był mały. Nie trwało długo jak się ujec śnimi skamraciył, a co piwa wypiył i pomaszkieciył, ale dużo im też pomogoł, przeważnie nosić miechy. Ta gipsula je do dzisiej i jak bysie tak przeszpacyrować, to by się widziało, jak się świycom oczy utopcom, bo się tam szpluchajom w kałużach. Ale to yno nieskoro we wieczor.

Co do prowdy o utopcach to mie jeszcze godała moja starka, jak szła ze starzikym na muzyka do Trojoka szli na skroty, to się nazywo na przimo bez łąki. Jak szli nazod no to było fest cima. Starzikowi to jeszcze muzyka grała w uszach fajnie się im szło. Ale trzabyło trocha łodpocznyć i zakurzyć fajka. Jak starzik wyciongnył tabaka zaroz się znojd taki mały podciep. Naokoło same krzikopy, starka się trocha zlynkła, ale starzik ni, bo jeszcze mu piwo szumiało i się pyto „Te bajtlik co byś chcioł?.” On pokazuje pusto fajfka no i starzik się kapnył, że chcioł tabaki. Raz dwa nafilowoł swoja fajfka i od podciepa i zaczeli ćmić, a woń się rozchodziyła po łokolicy. Naroz przileciała tako malutko stwora. Łokozało się,że to była baba łod tego podciepa. Zaprosiyli ich do sia, mieli weseli. Starka mi godała, że to była tako grota nastrojono kwiatami i małymi lampeczkami. Siedli se przi takimu długimu stole kaj po obu stronachbyły ławy. Starziki zjedli tela krepli co nigdy i jeszcze i piwo się lało garcami. Jak się zaczynało jaśnić, to kozali już starzikom iść du dom, bo oni szli spać. Dali starce fol miska krepli na droga, padała że było bardzo chłodno na dworze, a jom te kreple grzoły, bo ich wsuła do fortucha i trzimała aż do chałupy. Śpiychali się, bo jak by ich tak kto widzioł rano iść du dom. W doma starka wysuła kreple do nowej słomionki i dziwajom się, a to były kobelińca. Podziwali się jedyn na drugiego, wiela ich tam zjedli i wiela piwa starzik wypiył.

Jo Wom życza smacznych, tłustych krepli na tłusty czwortek.

Małgorzata Mika

do spisu treści

Informacja Servimed-u

W związku z różnymi zapytaniami dotyczącymi działalności Ośrodka Zdrowia „Servimed” w Czernicy pragnę przypomnieć, że Ośrodek Zdrowia jest czynny w dni powszednie od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 18:00. W godzinach od 18:00 do 8:00 w dni powszednie oraz w soboty, niedziele, święta, a także dni ustawowo wolne od pracy należy z wszelkimi problemami zdrowotnymi, wraz z koniecznością stwierdzenia zgonu, zgłaszać się w Ambulatorium Szpitala w Rydułtowach (budynek laboratorium, I piętro) tel. 32/4592407. W nagłych przypadkach chorobowych należy wezwać pogotowie ratunkowe tel.999 lub 112.

Roman Kubek

do spisu treści

Wycieczka

Organizuje się 4-dniową wycieczkę na trasie: Toruń, Gdańsk, Westerplatte, Gdynia, Sopot, Malbork i okolice.
Termin: 8-11.04.2014r.
Koszt: 550 zł.
Zapisy prowadzi Jerzy Kawulok, tel. 661 856 845
 

do spisu treści

Rys historyczny (Klubu Emeryta)

Początek i działalność Klubu Emeryta " Barbara " w Ośrodku Kultury " Zameczek " w Czernicy.
Obecny Ośrodek Kultury „Zameczek” w Czernicy był w posiadaniu Zakładów Mięsnych w Bytomiu. Po długich staraniach sołtysa pana Witka i ówczesnych radnych udało się wyprowadzić Zakłady Mięsne, a przez to odzyskać „Zameczek” na potrzeby mieszkańców Czernicy. Było wiele pomysłów jak go zagospodarować. Z inicjatywą przywrócenia używalności „Zameczku” zgłosiły się trzy organizacje w zamian za skorzystanie z jednego z pomieszczeń. Te organizacje to: Związek Hodowców Gołębi Pocztowych, działający na terenie Czernicy, Związek Pszczelarski oraz dopiero tworzący się Klub Emeryta, który na samym początku nosił nazwę Klubu Seniora. Po pewnym czasie do korzystania z „Zameczku” przyłączyło się prężnie Koło Gospodyń Wiejskich, ale dla nich została udostępniona cała górna część „Zameczku”, czyli piętro. Po bardzo ciężkich i brudnych pracach - wszystko bezpłatnie, razem z materiałami potrzebnymi do remontu - salka, ku radości tych trzech organizacji, została oddana do użytku. Zostało ustalone, że klubem prowadzącym będzie Klub Emeryta „Barbara”. Nazwę Klubu „Barbara” przyjęto z tej racji, że większość członków była po pracy w górnictwie. Piękny obraz św. Barbary ofiarował pan Józef Pawełek. Zapału do pracy w tych trudnych początkach nie brakowało naszym członkom. A nad wszystkim czuwał pierwszy prezes pan Franciszek Kulik. Pracowali wszyscy, ale wyróżnić należy za roboty fachowe takich członków jak: Henryk Mańczyk - wykonał cały sufit i boazerię ścienną, Alojzy Nowak - wykonał instalację elektryczną, przy instalacji wody pomagał Jerzy Bierza, prace murarskie wykonał Joachim Bobrzyk. Oprócz prac w Klubie wykonywane były prace wokół „Zameczku”, jak np: upiększanie pasa kwiatów obok chodnika, sadzenie drzewek, porządki wokół oczka wodnego. To zaangażowanie w pracach i działalności docenione zostało przez władze sołectwa i gminy Gaszowice. Na tej podstawie została zawarta umowa użyczenia nr GP. I - 1/93 w dniu 7 października 1993 roku pomiędzy sołectwem Czernica, reprezentowanym przez sołtysa Jerzego Witka i prezesa klubu Franciszka Kulika. Potwierdził pieczątką i podpisem ówczesny Przewodniczący Zarządu Gminy mgr Jan Chentosz.

Po takim zatwierdzeniu działalność klubu rozpoczęto w składzie zarządu:
Franciszek Kulik -- prezes klubu
Rudolf Grabiniok - skarbnik
Józef Pawełek - zaopatrzenie, gospodarz
Franciszek Kowalski - przewodniczący komisji rewizyjnej
Janusz Milion - sekretarz

Wtedy członków było 26, a duszą towarzystwa oprócz pana Kulika, był pan Jan Kabut, grał na akordeonie i upiększał spotkania swoimi żartami. Dziękujemy wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób włożyli swój trud do powstania naszego Klubu, nie pomijając nikogo serdecznie dziękujemy.

Joachim Bobrzyk

do spisu treści

 

Półkolonie zimowe

Jak co roku, tak i w czasie tegorocznych ferii zimowych, Szkoła Podstawowa w Czernicy zorganizowała dla uczniów półkolonie. Po raz pierwszy udało nam się zabrać dzieci do zabytkowej kopalni węgla kamiennego „Guido” w Zabrzu. Uczestnicy półkolonii zwiedzając trasę turystyczną na poziomie 320 poznali, jak rozwinęła się technika górnicza, zobaczyli, jak pracuje kombajn, dowiedzieli się, co to jest przodek i jak wygląda chodnik. Podróżując górniczą kolejką podwieszaną, uczniowie mogli się poczuć jak prawdziwi górnicy, jadący na szychcie do ściany wydobywczej. Niezapomnianych wrażeń dostarczył nam również wyjazd do Centrum Edukacji Regionalnej w Osinach na spotkanie z rycerzem. Uczniowie mieli okazję poznać obyczaje i zabawy rycerskie, zatańczyć z białogłowami, zaprojektować herb na tarczy rycerskiej, a także spróbować szermierki i robótek dla kobiet. Dzieci posmakowały też kuchni średniowiecznej, czyli kaszy jaglanej ze skwarkami i chleba ze smalcem. Tradycyjnie już uczniowie mieli również możliwość rekreacji w aquaparku w Gorzycach oraz obejrzenia seansu filmowego w kinie. W ostatni dzień półkolonii dzieci rozładowały energię w centrum zabaw ruchowo – sprawnościowych „Figloraj”, gdzie czekały na nie wielopoziomowe labirynty zabaw, kilkumetrowe zjeżdżalnie, pochylnie do wspinaczki, tory przeszkód i baseny z piłeczkami. Myślę, że program półkolonii był na tyle atrakcyjny, że zadowolił nawet najwybredniejszych oraz dostarczył uczestnikom wiele radości i był alternatywą na ciekawe spędzenie czasu wolnego.

Gorąco dziękuję sponsorom półkolonii zimowych: p. P. Góreckiemu, p. R. Jackowi i p. B. Watole, bez których organizacja wypoczynku w takiej formie nie byłaby możliwa oraz nauczycielom SP w Czernicy za nieodpłatne pełnienie opieki nad uczniami.

Kierownik półkolonii

do spisu treści