Kliknij w miniaturę okładki, aby przejść do dużego formatu

Matka 24h

Inspiracją majowej okładki „Znaku Pokoju” jest dokumentalny film według scenariusza i w reżyserii Marcina Janosa Krawczyka. Młody reżyser jeździł po Polsce z kamerą za Obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej i nakręcił naprawdę niezwykły dokument - "Matka 24h". Tytuł filmu nawiązuje peregrynacji Obrazu Matki Bożej w poszczególnych parafiach. Nawiedzenie takie trwa właśnie 24 godziny. Czasem przygotowaniem do peregrynacji, bądź jej kontynuacją jest przekazywanie kopii cudownego Obrazu od domu do domu, od rodziny do rodziny. Ta „mała peregrynacja” również trwa 24 godziny.
Film na początku lekko groteskowy, pokazuje wiernych, którzy z sobie właściwą, ludową pobożnością, na kolanach witają samochód-kaplicę z wizerunkiem Jasnogórskiej Pani. W konsekwencji jednak prowadzi widza do głębszych przeżyć wybranych bohaterów, którzy w nawiedzającym ich Obrazie Matki Boskiej pokładają nadzieję na odmianę ich losu lub szukają pokrzepienia. "Bóg nie może być wszędzie, dlatego wynalazł mamę". To słowa angielskiego poety Mathew Arnolda. Nie są może one do końca poprawne teologicznie, ale w gruncie rzeczy, dobrze obrazują chrześcijański sposób myślenia.
Bohaterkami filmu są matki w różnym wieku. W jednej scenie poznajemy wielodzietną, niezamożną, ale szczęśliwą rodzinę. Wieczorem wszyscy zasiadają do stołu. Po wspólnej modlitwie matka rozdziela wszystkim jedzenie i nalewa picie. Nie ma tego wiele, ale dba, by każdy dostał tyle, ile trzeba. Kolejna odsłona ukazuje młodą dziewczynę zapłakaną nad świeżą mogiłą matki. Za chwilę będzie musiała wrócić do domu i zająć się młodszym rodzeństwem. To ona będzie teraz dla nich mamą. Siedzący w celi więziennej przestępca wspomina swoją matkę, która wiele dla niego znaczy. Mówi, że gdyby nie ona, to zrobiłby wiele złych rzeczy w życiu i trafiłby za kraty dużo wcześniej.
Tym, co łączy te wszystkie historie jest matka. Wokół matki budowana jest rodzina. Ona daje poczucie ciepła i wspólnoty. Ona uczy i wychowuje (nie umniejszając oczywiście roli ojca), przygotowuje do życia. Nawet w dorosłym życiu odczuwamy, że tak długo istnieje dom rodzinny, dopóki żyją rodzice, a szczególnie matka. Bazując na takich doświadczeniach domu rodzinnego, doświadczeniach bliskości matki, nietrudno zrozumieć, dlaczego tak ważną rolę w życiu religijnym spełnia Matka Najświętsza, niezależnie w jakim wizerunku czczona. Jest Matka Boża z Jasnej Góry, zwana Czarną Madonną, jest Matka Boska Uśmiechnięta z Pszowa, czy Piekarska Śląska Gospodyni. Są też wizerunki „zagraniczne” – Indianki z Guadalupe, z La Salette i fatimska, i lourdzka, i wiele innych. W końcu to ta sama Maryja, której Jezus z wysokości krzyża powierzył młodziutkiego Jana Apostoła jako syna, a w nim my wszyscy staliśmy się Jej dziećmi. Ona pomaga nam wierzyć i trwać w wierności, podnosi w chwilach trudnych, dodaje otuchy. Wiemy i czujemy, że rozumie ludzkie potrzeby i rozterki, bo sama ich doświadczała. Dlatego jest nam tak bliska. Podczas nabożeństw majowych niech z naszych serc płynie szczere AVE MARIA, jako uwielbienie za to, że jest z nami.

Ks. Eugeniusz

do spisu treści
 

Ministranci dziękują

„Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz
przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.”
Jan Paweł II

W końcu nadszedł czas, by podsumować akcję, która odbyła się w Poniedziałek Wielkanocny w naszej Parafii. Nie spodziewaliśmy się takiego obrotu sytuacji. Planowaliśmy odwiedzić tylko jeden dom dziecka, lecz dzięki Waszej ofiarności pojechaliśmy do aż trzech! Łącznie podczas wszystkich Mszy, zebraliśmy sześćdziesiąt dwa kilogramy słodyczy! To naprawdę niezły wynik, ponieważ spodziewaliśmy się maksymalnie kilku czekolad, lecz wszystkie dobroci, jakie zebraliśmy wypełniły trzy duże kosze.
We wtorek, korzystając z wolnego dnia przerwy świątecznej, zawieźliśmy wszystkie łakocie do placówek w: Pogrzebieniu, Gorzyczkach oraz Rybniku. Radość dzieci była nie do opisania. W końcu, kto by się nie cieszył z kosza słodyczy. Wszystkie dobroci zostały równo podzielone i oddane w ręce opiekunów. Cenne dla nas były uśmiechy dzieci, ale także rozmowa z wychowawcami. Opowiadali nam o codzienności w domu dziecka oraz o tym, jak cenna dla nich jest pomoc osób z zewnątrz.
Na końcu chcielibyśmy podziękować Wam, czyli osobom, bez których ta akcja nie miałaby sensu. Dziękujemy za każdą oddaną słodycz, ciepłe słowo, uśmiech. Wierzymy, że przyjęliście tę akcję pozytywnie oraz dalej będziecie się w nich udzielać, ponieważ planujemy je organizować co roku. Więc jeszcze raz…

DZIĘKUJEMY PARAFIANKI !

Ministranci

do spisu treści
 

1 maja – święto św. Józefa Rzemieślnika

Święty Józef pochodził z rodu Dawida. Wykazuje to św. Mateusz Ewangelista, gdy podaje genealogię przodków św. Józefa (Mt 1,1-17). Św. Józef w porządku naturalnym, według ciała nie był ojcem Pana Jezusa, był nim jednak według żydowskiego prawa jako małżonek Maryi. Święty Józef mieszkał w Nazarecie. Ewangeliści podają, że wziął do siebie Maryję. Wiemy z Ewangelii, że mieszkali w Nazarecie.
W Nazarecie w swoim domu prowadził warsztat stolarski, by fizyczną pracą rzemieślnika zarobić na utrzymanie Rodziny, której był opiekunem. Przyjmował więc zamówienia od ludzi z Nazaretu i innych. Wykonywał rzeczy codziennego użytku przede wszystkim w drewnie, zapewne do kuchni, jadalni, sypialni, jak również narzędzia używane w gospodarce rolnej. Prawdopodobnie znał się na robocie ciesielskiej.
Ewangelie po raz pierwszy wspominają św. Józefa z okazji jego zaślubin z Najświętszą Maryją (Mt 1,18-25), a także (Łk 1,27-34). Według żydowskiego prawa stało się to, przez podpisanie umowy małżeńskiej oraz po wprowadzeniu po pewnym czasie poślubionej do domu małżonka, wśród ślubnych uroczystości.
Następnie św. Józef z poświęceniem, zgodnie z wolą Bożą, towarzyszy małżonce w pielgrzymowaniu do Betlejem, przy narodzinach Jezusa, ucieczce do Egiptu. Ostatni raz widziano Józefa w Jerozolimie w świątyni, którego wspomniała Małżonka: „A Jego Matka rzekła do Niego: „Synu czemuś nam to uczynił? Oto Ojciec Twój i Ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie” (Łk 2,48). „Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu i był im poddany” (Łk 2,51).
Święty Józef odszedł z tego świata na rękach Maryi swej Małżonki i Jezusa. Miał śmierć błogosławioną i szczęśliwą. Dlatego jest patronem dobrej śmierci. Kto mógł prowadzić teraz stolarnię? Zapewne sam Jezus, by zarabiać na utrzymanie swej Matki i Siebie.
Pierwszy o św. Józefie obszernie napisał św. Hieronim (+420). Jego kult propagowała św. Teresa od Jezusa. Wielokrotnie wyznawała, że o cokolwiek by poprosiła Boga za wstawiennictwem św. Józefa, zawsze otrzymywała.

Św. Józef jako wzór dla współczesnych ludzi pracy.
1 maja 1955 roku papież Pius XII zwracając się do Katolickiego Stowarzyszenia Robotników Włoskich, proklamował ten dzień Świętem Józefa Rzemieślnika, nadając w ten sposób religijne znaczenie świeckiemu, obchodzonemu na całym świecie od 1892 roku, świętu pracy. „Odtąd dzień 1 maja jest radosnym świętem, akcentującym szczególną godność i znaczenie pracy, jest wyrazem zrozumienia i poszanowania tej roli w duchowym rozwoju człowieka, a także okazją do złożenia hołdu tym jej wartościom, które pozwalają, by relacje między ludźmi oprzeć na zasadach pokoju społecznego, dalekich od niezgody, gwałtu i nienawiści” (Św. Jan Paweł II - Redemptoris Custos).
Św. Józef pracę rzemieślnika pełnił cicho i pokornie, jako zleconą sobie od Boga misję na ziemi, zapatrzony w Jezusa i Maryję. Dla nich żył, dla nich się trudził, dla nich był gotów do najwyższych ofiar. Taki jest styl pracy każdego chrześcijańskiego pracownika. Kościół wyniósł na ołtarze nie tylko książąt, biskupów, papieży i zakonników, ale także zapobiegliwych ojców, dzielne matki, rzemieślników, żołnierzy i rolników. Pracę uważali jako misję zleconą im przez Boga, także jako środek osobistego uświęcenia i gromadzenia zasług dla nieba.

Boże Ty nałożyłeś na ludzi obowiązek pracy, spraw abyśmy za przykładem świętego Józefa i pod jego opieką wykonywali prace, które nam powierzasz i otrzymali nagrodę przez Ciebie obiecaną (z modlitwy mszalnej).

Ks. Ryszard

do spisu treści
 

Bierzmowanie

W czwartek 7 kwietnia odbyła się w naszym kościele uroczystość bierzmowania. Do sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej przystąpiła młodzież z parafii czernickiej oraz z Gaszowic, Szczerbic, Kalwarii Pszowskiej i z Zawady. Młodzież pozostałych parafii dekanatu pszowskiego przyjęła ten sakrament w kościele św. Jerzego w Rydułtowach i w bazylice pszowskiej.
Metropolita katowicki, arcybiskup Wiktor Skworc, który przewodniczył uroczystej liturgii, przypomniał, że: „Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego /…/ Zatem przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej” (Katechizm Kościoła Katolickiego pkt 1285).
Na przygotowanie do bierzmowania składa się zarówno przygotowanie katechetyczne (katecheza w gimnazjum oraz spotkania formacyjne w parafii) oraz stała formacja duchowa (regularna msza niedzielna, comiesięczna spowiedź św.). Duszpasterz odpowiedzialny za przygotowanie młodzieży, oczekuje że młodzież sama wykaże się dojrzałością w wierze i godną postawą religijną. Przy tej okazji chcę przypomnieć, iż zasadniczo młodzież przygotowuje się do bierzmowania w swojej parafii. Czasem za zgodą proboszcza może przygotować się i przystąpić do bierzmowania w innej parafii, np. wraz ze swoją klasą z gimnazjum. Całkowicie sprzeczne z naturą sakramentu, naganne, niegodne, nawet ciężko grzeszne jest „podrzucanie” do bierzmowania w innej parafii bez przygotowania i bez praktyk religijnych, a taki przypadek miał miejsce znów w tym roku. Niech te osoby wezmą na siebie odpowiedzialność za świętokradztwo.|

Grupa, która przygotowywała się do tegorocznego bierzmowania nie była liczna, ale „siła w jakości”. Niektórzy z bierzmowanych dzielą się z nami swoimi przemyśleniami:


Bierzmowanie było dla mnie osobistym i wspaniałym przeżyciem. To wielkie wyróżnienie otrzymać dary Ducha Świętego, a tym samym wzrosnąć do dojrzałości chrześcijańskiej. Przyjęcie tego sakramentu było świadomą i dobrowolną decyzją, która umocniła moją wiarę i więź z Chrystusem. Mogę także w pełni kierować się Jego nauką w życiu.

Paulina N.

+ + + + +

Słowo „bierzmowanie” pochodzi od staropolskiego słowa „bierzmo”. Była to belka umacniająca strop. Celem bierzmowania jest umacnianie w nas wiary. Dzięki bierzmowaniu chcę być w dojrzały sposób członkiem Kościoła, w którym jest obecny Duch Święty i to On niech napełni mnie swoimi darami: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. Dla mnie bierzmowanie jest obietnicą złożoną Bogu zachowania na co dzień przykazań Dekalogu i pogłębiania wiedzy religijnej.

Jakub W.

+ + + + +

Dla mnie bierzmowanie jest dojrzałością chrześcijańską. Sakrament ten, umocnił mnie w wierze i pogłębił więź ze wspólnotą Kościoła. Otrzymałam Dary Ducha Świętego, które na zawsze zjednoczyły mnie ściśle z Jezusem Chrystusem.

Żaneta P.

+ + + + +

Czym jest dla mnie sakrament bierzmowania? To nie jest łatwe pytanie… Wiedziałem, że sakrament bierzmowania jest jednym z siedmiu Sakramentów Świętych. Czas poprzedzający ten wielki dzień był czasem radości, zadowolenia, ale także niepewności. Cieszyłem się, że będę miał bierzmowanie, ale czasem zastanawiałem się po co? Po okresie przygotowań dowiedziałem się jednak, że bierzmowanie to dopełnienie łaski, która spłynęła na mnie w dniu Chrztu Świętego. Teraz z dumą mogę się nazwać dojrzałym chrześcijaninem. Wiem, że dary Ducha Świętego, które na nas zstąpiły pomogą mi być lepszym człowiekiem i zawsze pamiętać o Chrystusie.

Kacper K.

+ + + + +

/…/ Wraz z moimi rówieśnikami przyjęliśmy kolejny w naszym życiu sakrament - sakrament bierzmowania. Staliśmy się przez niego bardziej dojrzałymi i świadomymi swojej wiary ludźmi wierzącymi. Wszystkie przyrzeczenia każdy z nas wypowiadał świadomie, dobrowolnie i samodzielnie, co mnie osobiście dało poczucie spełnienia dojrzałości chrześcijańskiej. Ponadto namaszczenie krzyżmem świętym było poczuciem tego, że teraz i ja jestem powołany do dawania świadectwa i głoszenia nauki zgodnie z moją wiarą, którą otrzymałem dzięki moim rodzicom na Chrzcie Świętym. Przyjęte w tym sakramencie na nowo dary Ducha świętego mają być moją pomocą i wskazówką w dalszym moim życiu.

Mikołaj G.

Oto imiona i nazwiska bierzmowanej młodzieży: Dżesika Bombik, Sandra Choroba, Kacper Ciupek, Urszula Cojg, Kamil Figura, Marek Gaszka, Andrzej Gawlas, Mikołaj Gryt, Natalia Hoszek, Adrian Jacek, Kacper Kłosek, Mateusz Lara, Patrycja Łata, Patrycja Mańka, Paulina Nitner, Magdalena Pilch, Żaneta Preiniger, Jakub Watoła, Wiktoria Załęga, Sławomir Zawisz, Robert Zdrzałek.

Za arcybiskupem powtórzę słowa życzeń: noście z dumą krzyż - znak Chrystusa, znak naszej wiary.

Ks. Eugeniusz

do spisu treści
 

Rozlicznie kolekt kopertowych na budowę kaplicy pogrzebowej

Zgodnie z zapowiedzią podaną w kościele w niedzielę 17 kwietnia przedstawiam Parafianom rozliczenie dotychczasowych wpływów i wydatków. Nie są tu uwzględnione kolekty z lipca i sierpnia, ponieważ te przeznaczamy zawsze na zakup opału na zimę.

do spisu treści
 

Szyjemy na miarę potrzeb lokalnych

Wszystko zaczęło się bardzo niepozornie, od pewnego październikowego spotkania w 2011 roku. Niewielka grupa ludzi dostrzegła, że lokalna społeczność i jej historia stanowi niezwykłe bogactwo. W wyniku tej fascynacji zrodziła się idea zorganizowania „Pikniku Historycznego”, wydania publikacji poświęconej losom rodziny von Roth, wystawienia spektaklu przemycającego niuanse mające miejsce w Czernicy od zarania dziejów do wybuchu I wojny światowej. Projekt dobiegł końca, ale wewnętrzny niepokój i chęć działania pozostały. Z owej tęsknoty, w październiku 2012 roku, utworzono Stowarzyszenie Działań Lokalnych „Spichlerz”.
Dlaczego tak? W naszych głowach nadal żyją ludzie, których już nie ma. W naszych żyłach płynie szacunek do tego miejsca i wydarzeń. W naszych duszach tętni rodzima tradycja i tożsamość. W ciągu kilku lat działalności zdobyliśmy Wasze zaufanie. Przekazaliście nam mnóstwo bezcennych dokumentów, zdjęć, pamiątek rodzinnych. Zaprosiliście nas do swoich domów. Staliście się nośnikami wiedzy i wspomnień. Otworzyliście nasze umysły na dalsze poszukiwania atrakcyjnych form przekazu. Na tej podstawie przekonaliśmy się, że droga, którą obraliśmy jest właściwa – bo odpowiada na Wasze potrzeby. Cieszymy się z każdej Waszej obecności na proponowanych przez nas wydarzeniach.
Odnosimy wrażenie, że udało nam się wypracować dobre narzędzia pracy. Mamy wizję, jak mogłoby wyglądać na podstawie tego, co obserwowaliśmy podczas wizyt studyjnych w podobnych miejscach do naszego ośrodka kultury. Pozyskaliśmy sporo środków zewnętrznych, dzięki którym zrealizowaliśmy sporo projektów. Zorientowaliście się, co nam w duszy gra. Sporo inicjatyw odbywało się też wolontaryjnie – to dowód na to, że środki finansowe to nie wszystko. Uznaliśmy, że są to wystarczające argumenty po temu, żeby stanąć do przetargu ogłoszonego przez Gminę Gaszowice, a dotyczącego zarządzania Ośrodkiem Kultury „Zameczek” w Czernicy. Wygraliśmy ten przetarg i od 1 marca 2016 r. kierujemy tą instytucją.
Chcemy stworzyć dla Was miejsce przyjazne, pełne ludzkiej obecności, zapachu kawy, możliwości spotkania się ze znajomymi. W okresie letnim planujemy uruchomić ogródki w parku, gdzie będzie można napić się zimnej lemoniady i mrożonej kawy. Pracujemy nad ofertą kulturalną skierowaną dla wszystkich – bez względu na wiek. Zależy nam także na dalszym rozwijaniu potencjału gastronomicznego, który cieszy się powodzeniem od wielu lat. Chcielibyśmy zająć się też przestrzenią zamku, estetyką tego miejsca. To samo dotyczy parku oraz zabudowań gospodarczych. W tym miejscu tkwi wielki potencjał. Nie pozostaje nam nic innego, jak zakasać rękawy i brać się do roboty.
Póki co, można nas zastać codziennie w siedzibie „Spichlerza” – uczymy się tego miejsca, ale jesteśmy przede wszystkim dla Was. Na tablicy, na parterze OK, umieściliśmy plan imprez odbywających się w danym miesiącu w zamku. Zapraszamy Was bardzo serdecznie. Niech to będzie nasze miejsce. Wierzymy w to, że wspólnymi siłami stworzymy coś bardzo autentycznego i lokalnego.

do spisu treści
 

Przepraszamy!

W imieniu kilku matek dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej pragniemy przeprosić ks. Proboszcza Eugeniusza Twardocha za niesłuszne pomówienia, dotyczące kwestii przygotowania uroczystości komunijnej.

Mniemamy, że wynikły one z niedoinformowania tych osób w kwestii wydatkowania składki zebranej na potrzebę organizowania uroczystości w Kościele. Pragniemy, aby nadchodzący dzień Pierwszej Komunii Świętej był dniem uroczystym i upłynął pod znakiem miłości, pokoju i pojednania.

Jeszcze raz wyrażamy ogromny żal w stosunku do pomówień skierowanych do osoby Proboszcza. Mamy nadzieję, że matki, które dopuściły się niesłusznych oskarżeń wyciągną wnioski ze swojego złego zachowania. Dziękujemy ks. Proboszczowi za wkład pracy oraz cenne wskazówki i uwagi przekazywane nam w okresie przygotowań do tak ważnego wydarzenia w życiu naszych rodzin. Eucharystia jednoczy wiernych z Chrystusem, łącząc ich także pomiędzy sobą.

Rodzice dzieci
przygotowujących się do przyjęcia 1 Komunii Świętej

do spisu treści
 

Trasa Bożego Ciała

26 maja –Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Tegoroczna procesja Bożego Ciała przejdzie od Kościoła Parafialnego ulicami - Sobieskiego, Powstańców i Graniczną.
Ołtarze będą usytuowane:
1. u pp. Moniki i Ireneusza Porwołów
2. u pp. Adrianny i Gabriela Gebauerów,
3. u pp. Henriety i Stanisława Fojcików,
4. u pp. Marii i Huberta Kachlów (rozwiązanie procesji).

do spisu treści
 

Gminny turniej piłki ręcznej

31.03.16r. gospodarzem zawodów gminnych w piłce ręcznej była SP w Gaszowicach. Na hali OKiSu odbyły się bardzo emocjonujące pojedynki, zarówno pomiędzy dziewczętami jak i chłopcami. Wszystkie drużyny pragnęły odnieść zwycięstwo, dlatego walka o każdą bramkę trwała do ostatniego gwizdka. Warto było pojechać, ponieważ można było zaprezentować się np. podczas rzutu do bramki z wyskoku, rzutu do bramki z kozła, czy też z biegu. Doping ze strony kolegów i koleżanek niewątpliwie przyczyniał się do jeszcze lepszej atmosfery. A było naprawdę bardzo gorąco! Mimo to zadowolenie, radość i przyjemność połączona ze sportową zawziętością rysowała się na twarzach wszystkich grających. Podziw i uznanie wzbudzali także bramkarze, którzy bardzo starali się wyłapać strzały rywali do bramki.
W tych zawodach sukces odniosła drużyna dziewcząt, która wygrała dwa pojedynki. W jej skład weszły: Alicja Malcharczyk, Paulina Porwoł, Martyna Worek, Sandra Żuchowicz, Wiktoria Siwczyk, Martyna Szymiczek, Sonia Święty, Daria Klimek, Paulina Paprotny, Julia Worek, Roksana Szweda.
Dziewczyny spisały się znakomicie i to one wywalczyły awans na zawody powiatowe.
Chłopcy również wykazali się bardzo dobrą grą, lecz niestety ze względu na różnicę bramek zajęli w tym turnieju III miejsce. W skład drużyny weszli Tomasz Śmietanka, Albert Zientek, Dawid Szczyrba, Jakub Hoszek, Paweł Sambok, Adam Czarnecki, Daniel Rakus, Kamil Miczek, Filip Szmajduch, Paweł Brzoska, Kordian Durczok, Dawid Pawełek, Bartek Nowak, Mikołaj Mróz.

Klasyfikacja zespołowa przedstawia się następująco:

DZIEWCZĘTA
GASZOWICE – SZCZERBICE -14 :11
GASZOWICE – CZERNICA – 6:11
CZERNICA - SZCZERBICE – 19:7

I miejsce- SP Czernica , II miejsce - SP Gaszowice, III miejsce -ZSP Szczerbice

CHŁOPCY
GASZOWICE – SZCZERBICE 17:15
GASZOWICE – CZERNICA 16 :17
CZERNICA – SZCZERBICE – 16 : 22

I miejsce – ZSP Szczerbice, II miejsce- SP Gaszowice, III miejsce -SP Czernica

Reprezentacji naszej szkoły dziękujemy za pełną poświęcenia grę i życzymy dalszych wspaniałych sukcesów sportowych.

Z.M.

do spisu treści
 

Śp.   Róża KOPIEC (ur. 23.10.1940 / zm. 21.03.2016)

Wyrazy współczucia składamy: córce Bernadecie z mężem Piotrem, córce Justynie z mężem Januszem, synowi Januszowi z żoną Barbarą, synowi Damianowi z żoną Izabelą, synowi Andrzejowi z żoną Joanną; wnukom z rodzinami, prawnukom, bratu Albinowi z rodziną

Śp.   Katarzyna BOBRZYK (ur. 19.06.1927 / zm. 30.03.2016)

Wyrazy współczucia składamy: synowi Bernardowi z żoną Haliną, wnuczce Sabinie z mężem Adamem, prawnuczce Paulinie, wnukowi Michałowi z żoną Mirką, wnukowi Marcinowi z Anią, zięciowi Piotrowi, bratu Alojzemu

Śp.   Bernard BOBRZYK (ur. 03.08.1958 / zm. 31.03.2016)

Wyrazy współczucia składamy: żonie Halinie, córce Sabinie z mężem Adamem, wnuczce Paulinie, synowi Michałowi z żoną Mirosławą, szwagrowi Damianowi z rodziną, szwagrowi Piotrowi z rodziną, teściowej Dorocie, wujkowi Alojzemu, kuzynom i kuzynkom z rodzinami

+ + +

W imieniu rodziny zmarłego, składamy serdeczne podziękowania bliższej i dalszej rodzinie, proboszczom ks. Eugeniuszowi Twardochowi i ks. Ryszardowi Lapczykowi, przyjaciołom, koleżankom i kolegom, znajomym, sąsiadom, współpracownikom i delegacjom z Ryfamy, władzom samorządowym Gminy Gaszowice oraz pracownikom Urzędu Gminy Gaszowice i jednostek organizacyjnych Gminy, delegacjom Służby Więziennej oraz Firm Rem-Bud i Genesis, oraz wszystkim uczestnikom ceremonii pogrzebowej za obecność, wsparcie, modlitwę, pamięć, złożone wieńce i kwiaty.

Serdeczne Bóg zapłać

do spisu treści