Kliknij w miniaturę okładki, aby przejść do dużego formatu

Zamyślenie nad Słowem Bożym
Historia Józefa Egipskiego

Niektóre fragmenty Pisma świętego jakoś głębiej zapadają w pamięć. Jako mały chłopiec z wypiekami na twarzy słuchałem opowiadania mojego dziadka, który znał wyjątkowo dużo historii zaczerpniętych ze Starego Testamentu. Otwierał wtedy stare wydanie Biblii z czarno-białymi rycinami i opowiadał…
Szczególnie zapamiętałem historię Józefa w Egipcie. Dziadek nie tylko opowiadał, ale i wyjaśniał. Ciekawe, skąd miał taką wiedzę biblijną? Przecież to samo przerabiałem po latach w seminarium na wykładach z egzegezy biblijnej.

Jakub, syn Izaaka, miał dwunastu synów. Wśród nich szczególnie umiłowanym był najmłodszy, Józef. Starsi bracia zazdrosnym okiem patrzyli na miłość ojca do Józefa. Niechęć do brata jeszcze się wzmogła, kiedy opowiadał swoje sny. „Śniło mi się, że wiązaliśmy snopy w środku pola i wtedy snop mój podniósł się i stanął, a snopy wasze otoczyły go kołem i oddały mu pokłon” (Rdz 37,7). „Śniło mi się jeszcze, że słońce, księżyc i jedenaście gwiazd oddają mi pokłon” (Rdz, 37,9). Nie mogło się owe sny podobać braciom, a i kochający ojciec był zaniepokojony.

Zazdrość braci przerodziła się w chęć pozbycia się Józefa. Nadarzyła się do tego okazja, kiedy Jakub wysłał Józefa do Sychem, do starszych braci, aby przywiózł wieści, czy dobrze im się wiedzie. Bracia pochwycili go początkowo z zamiarem pozbawienia życia. Pod namową Rubena oszczędzili jego życie, ale za dwadzieścia srebrników sprzedali kupcom izmaelskim. W ten sposób Józef znalazł się w Egipcie, gdzie jako niewolnik posługiwał na dworze Potifara, urzędnika faraona, dowódcy straży przybocznej. Tu historia nabiera tempa. Józef daje się poznać jako człowiek prawy, obdarzony niezwykłą mądrością, umiejący tłumaczyć dziwne sny. Właśnie ta umiejętność sprawia, że zostaje zauważony na dworze faraona. Władca Egiptu koniecznie chciał się dowiedzieć, co może znaczyć sen o siedmiu kłosach pustych i zniszczonych wiatrem wschodnim oraz siedmiu kłosach zdrowych i pełnych, podobnie jak sen o siedmiu krowach chudych i siedmiu tłustych. Józef zdołał wytłumaczyć znaczenie snów, a faraon powierzył mu zadanie przygotowania magazynów na zboże, które będzie gromadzone podczas siedmiu lat urodzaju, aby przetrwać potem siedem lat głodu. Gdy nadchodzą owe lata do Egiptu przybywają bracia Józefa, aby zakupić żywność. Kulminacją opowieści jest scena, kiedy Józef pozwala się rozpoznać jako odtrącony i sprzedany w niewolę brat. Mądrość dana mu od Boga podpowiada, że cała ta historia miała sens widziany z perspektywy Bożej. Józef okazał się zbawieniem i ocaleniem dla swojej rodziny. Choć mógł zażądać wyrównania krzywdy, okazuje braciom miłość i sprowadza całą rodzinę do Egiptu.

Warto teraz zastanowić się nad proroczym znaczeniem tej historii. Potomkowie Jakuba, czyli Józef i jego bracia tworzą fundament wiary Starego Testamentu, oparty na liczbie dwanaście. Taką właśnie liczbę Apostołów wybrał Jezus. Na ich głoszeniu Ewangelii Jezus zbudował swój Kościół. Józef z całą pewnością jest archetypem samego Jezusa. Był szczególnie umiłowany przez ojca, Jakuba, co znajdzie swoje podobieństwo w świadectwie Boga Ojca znad Jordanu: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie.” (Mt 1,11). Został posłany z misją ojca, był odrzucony, wręcz znienawidzony. Sprzedany przez bliskich za dwadzieścia srebrników (Judasz zarobił więcej, bo trzydzieści, ale to pewnie wina inflacji ). Skrępowany, poprowadzony w niewolę - jak Mesjasz, związany przez żołnierzy, prowadzony na śmierć. Nawet Ruben, który trochę chciał uwolnić brata, a trochę bał się reakcji pozostałych, jakoś dziwnie przypomina Piłata, który „nie widział w Nim żadnej winy”, ale jednak dla zachowania własnej posady wyrok śmierci podpisał. W całej tej historii istotne jest zwycięstwo dobra nad złem i egoistyczną zazdrością. Odkrywamy też niezwykły Boży plan Opatrzności wpisany w ludzkie życie. Nawet tak podły postępek braci Józefa Bóg w swojej mądrości przemienił w tryumf miłości. Podobnie jak znak haniebnej nienawiści - krzyż na Golgocie - na zawsze pozostanie znakiem łaski i przebaczenia. „Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!” (Rz 11,33)

„Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara” (1J 5,4).

ks Eugeniusz

Do spisu treści
 

Żyjemy w epoce Ducha Świętego

„Pocieszyciel Duch Święty, którego pośle Ojciec w moim imieniu,
On was wszystkiego nauczy„ (J 14,26).

Żyjąc w tym świecie podobni jesteśmy do dzieci. Wielu rzeczy musimy się uczyć, to sprawia że człowiek się ciągle rozwija. W ciągu wieków umysł ludzki osiągnął wiele. To dzięki wiedzy ludzie wyszli z jaskini i stworzyli kulturę. Życie stało się bezpieczniejsze i wygodniejsze. Wiele chorób zostało wyeliminowanych, a inne przestały być groźne. Dzięki szybkiej komunikacji można być blisko, pomimo dzielących nas kontynentów. Bóg nas -ludzi - do tego uzdolnił.

Czy rozwój rozumu i wiedzy wystarczy do tego, by człowiek był człowiekiem? Z pewnością nie jest on jedyną wartością istotną dla rozwoju człowieczeństwa. Są umiejętności równie ważne, a nawet ważniejsze. Trzeba uczyć się wzajemnego zrozumienia, zgody i współpracy. Potrzebna jest odwaga mówienia prawdy i trwania przy niej. Trzeba się jej uczyć całe życie. Potrzebna jest więc miłość, nie ta, która chciałaby zdobyć drugiego dla siebie, ale ta miłość, która jest bezinteresownym darem z samego siebie. Niełatwo o taką miłość!

Duch Święty ukierunkowuje nas ku wierze i nadziei. Jezus obiecuje dar Bożego Ducha, który nas wszystkiego nauczy, przede wszystkim rozróżniania pomiędzy dobrem a złem. Nie jest nam ta zdolność obca, ale bardzo często jest to umiejętność zaniedbywana lub lekceważona. Skutek takiej sytuacji może być tylko jeden: staniemy się niewolnikami grzechu. O tym przypomina apostoł Paweł: „Niech grzech nie króluje w naszym śmiertelnym ciele – poddając nas swoim pożądliwościom”.

Umiejętność konsekwentnego wyboru dobra jest nie do pomyślenia bez wiary, która pozwala widzieć dalej, niż potrafimy zobaczyć oczyma i naszym rozumem. Dlatego w świecie, w którym zaczyna brakować wiary, w świecie, który odrzuca myśl o Bogu, wszystkie ludzkie umiejętności stają się mało przydatne, gdyż nie ma w nim istotnego odniesienia.

Jezus zapewnia nas: „Duch Święty wszystkiego was nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem”. Chrześcijanie są przekonani, że nasze ludzkie siły nie wystarczą, by poznać prawdę o Bogu, czy nawet o nas samych. Stwierdził to Jan Paweł II: „Nie można zrozumieć człowieka bez Chrystusa a raczej człowiek nie może zrozumieć siebie bez Chrystusa”. Dlatego tak ważna jest katecheza czyli przekazywanie ewangelicznej nauki. Nie tylko dzieciom. Potrzebna jest katecheza na każdym etapie życia: w dzieciństwie – aby uformować podstawy wiary. W młodości, aby dokonać świadomego wyboru Jezusa jako przewodnika przez życie. W wieku dorosłym, aby umocnić ten wybór po zdobytych już doświadczeniach. Następnie u schyłku życia, aby trudne chwile odejścia z tego świata przeżywać w nadziei drogi do domu Ojca. Musimy zrobić jeszcze więcej, by Boża nauka, a z nią moc Ducha Świętego, kształtowała nasze życie osobiste, rodzinne i społeczne.

ks. Ryszard

Do spisu treści
 

Podziękowania za ołtarze Bożego Ciała

Kierujemy serdeczne podziękowania budowniczym ołtarzy podczas tegorocznej procesji Bożego Ciała. Do ich powstania przyczynili się: Państwo Justyna i Marek Salamonowie oraz Dagmara i Mateusz Knurowie, Pan Krystian Witkowski, Państwo Krystyna i Jerzy Szczepankowie, Pani Łucja Górecka oraz Państwo Marek i Helena Kuszkowie i Katarzyna i Dawid Wojaczkowie. Poza mieszkańcami domów, w których usytuowane były tegoroczne ołtarze, należą się również słowa podziękowań za wszelką pomoc sąsiadom i wszystkim tym, którzy przyczynili się do godnego przeżywania tej ważnej uroczystości religijnej.

Do spisu treści
 

Remont zakrystii

Jakiś czas temu informowaliśmy Parafian (w ramach niedzielnych ogłoszeń duszpasterskich), że wspólnie z Radą Parafialną podjęliśmy decyzję o konieczności przeprowadzenia gruntownego remontu zakrystii. Ściany wymagały już malowania, a meble nadawały się do wymiany. O natychmiastowy remont monitował dwukrotnie ks. arcybiskup Wiktor Skworc. Obecnie prace remontowe dobiegają końca. Co zatem zostało zrobione?

W pierwszej kolejności dokonaliśmy wymiany tablicy elektrycznej, na której znajdują się bezpieczniki, licznik zużytego prądu i wyłączniki oświetlenia. Kolejnym krokiem była wymiana drzwi wejściowych. Stare drzwi do wysokości klamek były już spróchniałe, z framugi sypały się drzazgi. Pan Mirosław Cyran w swoim warsztacie stolarskim wykonał nowe, solidne drzwi z drzewa dębowego, zaopatrzone w nowoczesne zamki wielopunktowe. Stół, przy którym kapłani ubierają się w szaty liturgiczne, ustawiony jest na podwyższeniu. Do tej pory zawsze wpatrywaliśmy się w wykładzinę PCV. Nie było żadnym zaskoczeniem, co możemy znaleźć po zdjęciu tej warstwy. Naszym oczom ukazał się dębowy parkiet zamieniony w proszek, przesiąknięty wilgocią i grzybem. Trzeba było beton wyczyścić, zabezpieczyć przed wilgocią, i na tak przygotowanym podłożu została ułożona nowa podłoga z desek dębowych (nie paneli z tworzywa sztucznego). Ściany zostały pokryte gładzią gipsową, zagruntowane i pomalowane. Wyprowadzono wszystkie narożniki, ukryto rury centralnego ogrzewania.

Ostatni etap przebudowy zakrystii polegał na wykonaniu zabudowy z nowych mebli – szaf, garderoby i ławki – zrobionych „na wymiar”. Szafy są solidne, pojemne. Osobne skrytki wykonano dla przechowywania naczyń i ksiąg liturgicznych. Elementem dodatkowym jest drewniana zabudowa ściany na wprost wejścia do zakrystii. Ukrywa ona bezpieczniki i włączniki oświetlenia. Nowy, elegancki wygląd uzyskał również „kącik czystości”, czyli niewielka umywalka oraz krany, z których czerpana jest woda do mycia kościoła. Wszystkie meble i panele boazerii wykonane są z drzewa dębowego, zaś wewnętrzne półki w szafach z płyty fornirowanej. W najbliższym czasie zostaną jeszcze odnowione i wypłytkowane stopnie zewnętrzne prowadzące do zakrystii.

Remont zakrystii traktujemy jako cząstkę odnowienia wizerunku całego kościoła, czyli wstęp do jego malowania. Jeszcze raz przypomnę, że te prace wykonujemy w pierwszej kolejności, ponieważ tak zdecydowała Rada Parafialna po zapoznaniu się z monitami biskupa. Rozliczenie kosztów remontu przedstawimy we wrześniowym numerze Znaku Pokoju.

Już na obecnym etapie prac zakrystia wygląda imponująco. Myślę, że nie będziemy musieli się wstydzić ani przed biskupem, który już niebawem będzie u nas celebrował mszę św. dożynkową, ani przed gośćmi z zewnątrz. Przeciwnie, nowa zakrystia, a już niebawem i cały wymalowany kościół, będą powodem chluby całej naszej parafii. Za wykonane prace stolarskie dziękuję Mirkowi Cyranowi i jego pracownikom, za wymianę tablicy elektrycznej Mirkowi Weczerkowi, a Mateuszowi Zielonce z Suminy za wykonanie prac malarskich. Parafianom, którzy finansowo wspierają te prace, dziękuję za zrozumienie i ofiary.

ks. Eugeniusz

Do spisu treści
 

Modlitwa w intencji młodzieży

W dniu 22.05.2019 roku przy grocie Matki Bożej odbył się pierwszy Wieczór Modlitw w intencji młodzieży. Powitał nas ksiądz proboszcz i rozpoczął Apelem Jasnogórskim. Pogoda w tym dniu nie sprzyjała spotkaniom na wolnym powietrzu, ale, dzięki Bogu, na czas modlitw przestało padać i wiać. Czas pomiędzy 21.00 a 21.37 spędziliśmy śpiewając pieśni pielgrzymkowe, słuchając słów Jana Pawła II i modląc się. Oczywiście spotkanie zakończyliśmy „Barką” i błogosławieństwem.
Zgodnie z zamierzeniem kolejny Wieczór Modlitw odbędzie się 22.06.2019 roku w tym samym miejscu i o tej samej porze. Każdy po raz kolejny będzie mógł ucałować relikwie Papieża Polaka. Będzie również możliwość napisania próśb lub podziękowań, w intencjach których będzie odprawiona Msza święta w naszym kościele. Zapraszamy więc wszystkich młodych, starszych i najstarszych w okolice groty każdego 22 dnia miesiąca-niezależnie od pogody!

Jacek Stacha

Do spisu treści
 

Czy uczniowie sprawdzają się w roli samorządowców?

Wiele osób na pewno zastanawia się, po co w szkole samorząd uczniowski. To przecież dopiero dzieci. Co oni mogą? Tymczasem podsumowując działania samorządu w kończącym się właśnie roku szkolnym okazuje się, że dzieci mogą bardzo dużo! I to zarówno w zakresie niesienia pomocy, jak i kultywowania tradycji i zwyczajów, zapewniania ciekawych rozrywek i po prostu współuczestniczenia w życiu szkoły i środowiska.

Co się działo? Otóż po pierwsze samorząd organizował kilka zbiórek na cele charytatywne: zbieraliśmy nakrętki dla chorej dziewczynki i uzbieraliśmy ich aż 171 535! Niepełnosprawnym z „Latarni” ofiarowaliśmy zebrane elektrośmieci. W okolicy świąt sprzedawaliśmy dobroczynne kartki świąteczne dla Stowarzyszenia Sursum Corda. A dla czworonogich przyjaciół zebraliśmy mnóstwo karmy i inne potrzebne produkty w ramach akcji „Stop pustym miskom, wspieramy schronisko!”. Wiemy, jak ważne są nasze zwyczaje i tradycje. Dlatego samorząd zorganizował, zainicjował lub współdziałał w kilku ważnych wydarzeniach: Akcja „Znicz” (zapalenie znicza na Grobie Nieznanego Żołnierza), obchody Dnia Niepodległości (uroczysty apel i złożenie kwiatów na Pomniku Powstańców pod szkołą), andrzejkowy wieczór zabaw, Mikołaj w szkole, redagowanie życzeń z okazji Dnia Babci i Dziadka, walentynki, wywiady z okazji Dnia Matki na temat: „Za co kocham moją mamę?”.

Święta są również okazją do zabawy, której w tym roku szkolnym było dużo. W Dniu Kobiet mieliśmy w szkole Odblaskowy Pokaz Mody. Pierwszego dnia wiosny obchodziliśmy Dzień Samorządności, kiedy to najstarsza klasa w szkole przejęła władzę i w zastępstwie nauczycieli udała się do klas prowadzić lekcje. W Dniu Dziecka niebywałą atrakcją zorganizowaną przez samorząd była darmowa Fotobudka dla wszystkich uczniów.

Samorząd nie zapomniał także o rozrywce po lekcjach. Dla chętnych zorganizowano wiele możliwości ciekawego spędzenia czasu w szkole. Odbyły się dwa wieczory filmowe, dwa wieczory gier i zabaw sportowych oraz trzy dyskoteki. Jedna z dyskotek to była Piżama Party w rytmach disco polo. Można sobie wyobrazić, jak było wesoło! Dla łasuchów też były atrakcje. Wspólnie z panią kucharką przedstawiciele poszczególnych klas piekli babeczki z okazji Światowego Dnia Mufinka. Częstowali się wszyscy uczniowie, a zapachy przez dwa dni drażniły nozdrza i żołądki ;-) Dzień Czekolady uświetniliśmy fundując wszystkim uczniom naszej szkoły czekoladowe lizaki na święta wielkanocne.

Dla lubiących rywalizację były konkursy z nagrodami: wybory sportowego Cool Chłopaka z okazji Dnia Chłopca, zbiórka nakrętek i giełda hobbystów. O tej ostatniej inicjatywie warto powiedzieć więcej. Wszyscy zbieracze, kolekcjonerzy i hobbyści mogli pochwalić się swoimi trofeami podczas tego wydarzenia. Okazuje się, że nasi uczniowie to prawdziwi pasjonaci. I tak w specjalnie przygotowanej sali stanęło wielu kolekcjonerów ze swoimi kolekcjami. A czegóż tam nie było? Od sportowych akcesoriów, przez klocki, muszelki, pieniądze, kamienie, do własnoręcznie malowanych obrazów. Wspieranie pasji to była zasługa samorządu, który dostrzegł potencjał naszych uczniów.

I co jeszcze? Bo było jeszcze. Na przykład Dzień Uśmiechu, gdy kilkadziesiąt uśmiechniętych twarzy naszych uczniów zawisło na samorządowej gazetce, szczerząc zęby do nauczycieli na Dzień Edukacji Narodowej. A także Dzień Różnych Skarpetek z okazji prima aprilis. Samorząd dbał też o bezpieczeństwo uczniów i przed zimowymi feriami przygotował dla wszystkich klas prezentację multimedialną na temat bezpiecznych ferii.

A na sam koniec zorganizowano wybory. Takie z prawdziwego zdarzenia. Było wyłonienie kandydatów, kampania wyborcza, plakaty, obietnice i w końcu głosowanie z wrzucaniem kart do urny. Czynne prawo wyborcze mieli uczniowie z klas III – V, a bierne wszyscy uczniowie od pierwszej do piątej klasy. I tak oto stary samorząd, na którego czele stali w tym roku: przewodniczący Tymoteusz Pytlik, zastępca Dawid Granieczny i skarbnik Amelia Nowak, ustąpił nowemu składowi na przyszły rok szkolny. A tworzą go: przewodniczący Miłosz Pasierbski, zastępca Dawid Granieczny i skarbnik Dominik Steuer.

No i co? Wiecie już, po co jest samorząd w szkole? A to nie wszystkie działania, bo były przecież jeszcze spotkania, apele, pomoc koleżeńska i rozwiązywanie konfliktów, prowadzenie kroniki i wiele innych, których już ze skromności nie wymieniamy ;-)

Opiekunki Samorządu Uczniowskiego:
Zenobia Mrozek i Aleksandra Tkocz

Do spisu treści
 

O szukaniu Matki Bożej  /wiersz/

Do spisu treści
 

Czekanie  /wiersz/

Do spisu treści
 

Co to był za Piknik!

Jak co roku, w Boże Ciało, odbył się Piknik Historyczny oraz Biegi Uliczne. Czernicki Bieg Uliczny to już tradycja. Po raz szósty dorośli mogli pobiec na dwóch dystansach: 5 i 10 km. Dla najmłodszych biegaczy został zorganizowany bieg na 1 km. Trasa tegorocznego biegu wiodła przez przez gminę Gaszowice i Lyski. Wzięło w nim udział 250 biegaczy oraz ponad setka dzieci. Piknik Historyczny to także wydarzenie o cyklicznym charakterze. Co roku opowiadana jest gościom inna historia. Tegoroczny, VIII już Piknik, poświęcony był pewnemu, odnalezionemu niedawno, pamiętnikowi sprzed 200 lat. Uczestniczy mogli dowiedzieć się, kim była jego autorka - Theresa Devrient - i co robiła w Czernicy. Wiadomo, że w 1819 roku do Czernicy przybyła jako młoda, kochająca muzykę dziewczyna, nieświadoma tego, że później zostanie gwiazdą niemieckiej opery. Po latach spisała swoje wspomnienia z młodości, poświęcając sporo miejsca na opowieść o Śląsku, a w tym pobytowi w czernickim pałacu. Na kartach pamiętnika Theresa pisała o ówczesnym właścicielu pałacu, śląskich obyczajach i obserwacjach związanych z pracą górników i maszyny parowej. W tym roku minęło dokładnie 200 lat od tej wizyty. Nic więc dziwnego, że to właśnie postaci Theresy był poświęcony tegoroczny Piknik. Na gości czekało wiele atrakcji. Między innymi gra terenowa oraz egzemplarz opracowanego pamiętnika wraz z komentarzem. O 21:00 odbył się koncert piosenek Marcina Lipiny z zespołem, wykonujących piosenki ze spektaklu „Skazany na bluesa”, a po nim zabawa z DJ-em. Wydarzenie było częścią projektu „Odnaleziony pamiętnik Theresy Devrient”, dofinansowanego w ramach poddziałania: „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, objętego PROW na lata 2014-2020, a realizowanego przez LGD Lyskor.

Do spisu treści
 

Wycieczka do parku linowego „Leśna Przygoda”

Tuż przed wakacjami uczniowie Szkoły Podstawowej w Czernicy wybrali się na wycieczkę do parku linowego w Radlinie. Podczas wyjazdu realizowaliśmy cele sportowo-rekreacyjne, edukacyjne oraz promujące zdrowy tryb życia. Na miejscu czekało na nas szereg atrakcji takich jak: mini park linowy „Maluch”, zabawy z detektywem, wahadło, power fun oraz dwie trasy gwarantujące 400 metrów dobrej zabawy. Pierwszą trasę czerwoną, zawieszoną na wysokości od 5 do 11 metrów, tworzą 32 przeszkody. Przejście tej 400-metrowej drogi zajmuje pół godziny. Druga zielona trasa, o długości 100 metrów i z 9 przeszkodami, przeznaczona jest dla młodszych uczestników lub rozpoczynających dopiero zabawę z linami. Przed tym wyzwaniem obowiązkiem każdego uczestnika było przejście krótkiego szkolenia z instruktorem parku na temat zasad bezpieczeństwa.

Przejście tych tras wywołało wiele niezapomnianych wrażeń i emocji oraz było doskonałą lekcją wychowania fizycznego. Pobyt w parku zapewnił nam wiele niezapomnianych wrażeń, trochę adrenaliny i wysiłek na świeżym powietrzu! Serdecznie dziękujemy Stowarzyszeniu „Olimp” za dofinansowanie przejazdu autobusem.

Do spisu treści
 

NOC GIER w bibliotece

Piąte, nocne spotkanie w czernickiej książnicy za nami! Wieczorne pląsy, musztra, ognisko oraz gry zespołowe pod osłoną nocy i czujnym okiem drużyny harcerskiej były nie lada atrakcją dla uczestników nocnego spotkania. Po ćwiczeniach fizycznych był czas na ćwiczenia umysłu. W tej roli doskonale sprawdzają się gry planszowe i liczbowe. Rozgrywki starszych uczestników z opiekunami trwały do wczesnych godzin porannych. Dla młodszych podsumowaniem nocnych przygód było głośne czytanie lektury pt. „Wakacje Mikołajka”.

Atrakcji było tak wiele…że czasu na spanie pozostało niewiele. Jednak to nie przeszkodziło następnego dnia niektórym uczestnikom - "rannym ptaszkom" - przystąpić energicznie do porannej gimnastyki, a później wszyscy razem równie energicznie i z apetytem zjedli śniadanie pod gołym niebem. Były też życzenia z okazji Dnia Dziecka i słodkie upominki ufundowane przez zespół redakcyjny Znaku Pokoju. W Nocy Gier tradycyjnie uczestniczyli czytelnicy z Biblioteki w Pstrążnej i w Czernicy.

Dziękuję p. Kindze Nowok, Adamowi Mierze, Krzysztofowi Lukoszkowi oraz pozostałym harcerzom za pomoc w opiece nad żądnymi przygód czytelnikami. Dziękuję p. Monice Giermak za słodkie rogaliki na śniadanie. Redakcji Znaku Pokoju za słodkie upominki.

Ewa Kowol

Dziękuję za dary książkowe oddawane do biblioteki. Wpisuję je do księgozbioru, lub przekazuję nowym czytelnikom w formie darowizny za symboliczną złotówkę. Tym sposobem daję książkom „nowe życie.” Zapraszam wszystkich do większej aktywności czytelniczej. W czernickiej bibliotece można znaleźć sporo nowości pojawiających się na rynku księgarskim. Niech długie, letnie wieczory umili Wam KSIĄŻKA i stanie się Waszym nowym PRZYJACIELEM.

Do spisu treści
 

Piknik Rodzinny

Piątkowe popołudnie 31.05.2019r. upłynęło pod znakiem Pikniku Rodzinnego połączonego z Dniem Dziecka. Dyrektor przedszkola "Bajkowe Wzgórze" wspólnie z Radą Rodziców zorganizowali na terenie Ośrodka Kultury "Zameczek" imprezę o charakterze rodzinnym. Nie mogło zabraknąć atrakcji dla najmłodszych takich jak: dmuchańce, popcorn, wata cukrowa czy malowanie buzi. Ciepły, słoneczny dzień zgromadził wiele dzieci, dorosłych oraz całych rodzin.

Uroczystość poprzedziły występy dzieci ze wszystkich grup przedszkolnych. Piękne występy wokalne i taneczne zostały nagrodzone brawami. W tym miejscu należy podziękować wszystkim paniom za przygotowanie przedszkolaków.

Za poczęstunek dla zebranych gości oraz obsługę pikniku należą się podziękowania Rodzicom. Szczególne wyrazy uznania - za zaangażowanie i pomoc - należą się rodzicom z grupy "Słoneczek". Dziękujemy pani Agnieszce Mandrysz za ufundowanie części wizyty animatorki, która pięknie zdobiła rysunkami twarze dzieci. Dziękujemy także paniom Karolinie Jaworowskiej i Barbarze Burnat za przygotowanie wspaniałego tortu, a państwu Kachel za wylicytowanie go na rzecz przedszkola. Wszystkim osobom w jakikolwiek sposób zaangażowanym w przygotowanie pikniku lub obecnym na nim dziękujemy za miłą atmosferę i okazaną pomoc.

Marta Mordeja

Do spisu treści
 

Do Matki Bożej  /wiersz/

Do spisu treści
 

Śp.   Erna SMOŁKA   (ur. 21.04.1938 / zm. 31.05.2019)

Wyrazy współczucia składamy: córce Izabeli z mężem Leszkiem, wnukom: Kamilowi i Katarzynie; synom: Janowi z rodziną, Michałowi z rodziną, Krzysztofowi z rodziną, rodzinie zmarłej córki Ewy

Śp.   Małgorzata CHMIELEWSKA   (ur. 09.07.1926 / zm. 07.06.2019)

Wyrazy współczucia składamy: córce Janinie z mężem Czesławem, wnukom: Damianowi, Monice, Łukaszowi z żoną Marzeną, Mateuszowi z Honoratą, prawnukowi Bartoszowi, synowej Danucie, zięciowi Marianowi, bratowej Marii, dalszym krewnym

Śp.   Krystyna MIELIMONKA   (ur. 23.12.1924 / zm. 09.06.2019)

Wyrazy współczucia składamy: córce Genowefie, synowi Zenonowi z żoną Małgorzatą, synowi Tadeuszowi z żoną Bożeną, wnuczce Agnieszce z rodziną, wnukowi Krzysztofowi z żoną Zuzanną, wnuczce Beacie z rodziną, wnuczce Joannie z rodziną, wnuczce Barbarze z mężem, Katarzynie - żonie wnuka Marcina, prawnuczkom Annie i Patrycji z rodzinami; bratowej Bronisławie, Irenie i Adamowi Grzelcom, dalszym krewnym

do spisu treści