RZYMSKOKATOLICKA PARAFIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
KRÓLOWEJ POLSKI w CZERNICY
__________________________________________________________________________________________________________________

Artykuły archiwalne Znaku Pokoju  -  238/2021  /  grudzień

 

Kliknij w miniaturę okładki, aby przejść do dużego formatu


Spis streści:

- Refleksja na Adwent

- Wyjaśnienie dotyczące kolędy
- Wiersz: O świętym Mikołaju
- Wiersz: Przyjdź Dzieciątko
- Z Maryją do Betlejem
- Dzień Niepodległości w Przedszkolu „Bajkowe Wzgórze” w Czernicy

- Szczęść Boże braci górnicza
- Wycieczka do Zakopanego
-
Poszli chłopcy na powstanie
-
Dekalog według ojca Leona Knabita

- Informacja IPN
- Nekrologi


 

Refleksja na Adwent

Działo się to po Zmartwychwstaniu. Dwaj uczniowie, Kleofas i prawdopodobnie sam Łukasz Ewangelista, którzy przeszli „szkołę Jezusa”, słyszeli nauki o błogosławieństwach i miłości, ale również o zgorszeniu krzyża. Rozpierzchły się ich nadzieje i oczekiwania. Po śmierci Jezusa opuszczają Jerozolimę, w której doznali rozczarowania i frustracji. Rozmawiali w drodze „o tym wszystkim, co się wydarzyło”. Ponieważ nie rozpoznali spotkanego towarzysza drogi, „On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! (...) I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego»” (Łk 24,25.27).

Co prawda rozpoczynamy adwent, a nie okres wielkanocny, ale ten właśnie fragment Ewangelii według św. Łukasza zachęca, aby zagłębić się w tzw. proroctwa mesjańskie. Jedne zapowiadają przyjście na świat Zbawiciela, inne odnoszą się do jego nauczania i do męczeńskiej śmierci. U początku okresu adwentu proponuję rozważyć starotestamentowe zapowiedzi narodzenia Mesjasza.

Pierwsza księga Starego Testamentu - Genesis zawiera, padającą z ust samego Boga, zapowiedź: «Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej; ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę» (Rdz 3,15). Istotny jest czas podania tej obietnicy: dzieje się to w bliżej nieokreślonej chronologii historycznej, ale ważne, że „na początku” (hebrajskie bereszit), dokładnie jak „na początku” Bóg stwarzał niebo i ziemię, jak na początku nasi praojcowie złamali Boży zakaz. „Od początku” Bóg postanowił ratować człowieka, który dał się skusić zbuntowanemu aniołowi. Potomstwem Węża jest pogrążona w grzechu ludzkość, natomiast z Niewiasty narodzi się Potomek, który podejmie walkę ze złem i skutkami „pierwszego nieposłuszeństwa”, czyli grzechu pierworodnego, a przez to dokona odkupienia upadłego człowieka.

Kolejne teksty mesjańskie przepowiadane były przez usta proroków. Około sześć wieków przed Chrystusem Jeremiasz ogłasza: «Oto nadchodzą dni, kiedy wypełnię pomyślną zapowiedź, jaką obwieściłem domowi izraelskiemu i domowi judzkiemu. W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe» (Jr 33,14-15). Prorok wskazuje królewski ród Dawida, z którego wywodzić się będzie Mesjasz. Żydzi przywiązywali zawsze wielką wagę do rodowodów i genealogii poszczególnych osób. W pierwszym wieku naszej ery spisy rodowodów przechowywane były w świątyni w Jerozolimie. W oparciu o te zwoje Ewangelista Mateusz udokumentuje później szczegółowy rodowód Jezusa, którym potwierdzi proroctwo Jeremiasza: «Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. (...) Jesse był ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była [dawna] żona Uriasza. (...) Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem» (Mt 1, 6.16). Rodowód obejmujący 42 pokolenia od Abrahama do Jezusa ma jeszcze inne znaczenie: pokazuje Jezusa, który jako prawdziwy Syn Boży stał się prawdziwym Człowiekiem, a ponadto ukazuje Go jako potomka Abrahama, którego sam Bóg nazwał ojcem wszystkich wierzących.

Wśród wielu tekstów mesjańskich warto przytoczyć słowa proroka Izajasza: «Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel» (Iz 7,14). Hebrajskie słowo „betula[h]” przetłumaczone jako polskie „panna”, wskazuje na osobę młodą, jeszcze dziewicę. Wypełnienie proroctwa realizuje się w osobie Maryi, dziewczyny młodej, która nie zamieszkała jeszcze w domu mężczyzny. Ona to poczęła z Ducha Świętego, o czym świadczy dziewczęce zakłopotanie: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» (Łk 1, 34). Jest to prawda bardzo istotna, bo ukazuje dwoistość natury Jezusa – Jego prawdziwego Bóstwa jako Syna Bożego i prawdziwego człowieczeństwa zrodzonego przez Maryję. U Izajasza znajdujemy dalsze ważne proroctwa mesjańskie: «Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki» (Iz 9,5-6). Imię Dziecięcia, które ma się narodzić złożone jest z czterech tytułów, określających naturę i przymioty mesjańskiego Chłopca, Emmanuela: mądrość, boskość, wszechmoc, wieczność, pokojowe usposobienie. Tradycja chrześcijańska odnosi te tytuły do Chrystusa.

Prorok Micheasz przepowiada miejsce narodzenia: «A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności» (Mi 5,1). O miejsce narodzenia nowego Króla izraelskiego pytać będą mędrcy ze Wschodu. Po konsultacji z uczonymi w Piśmie król Herod skieruje ich do Betlejem, do dawnej ojczyzny króla Dawida. O mędrcach wspomina też proroctwo Izajasza: «I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu. Zaleje cię mnogość wielbłądów - dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą ze Saby, zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana» (Iz 60, 1.6).

Rozpoczynamy czas Adwentu, który przygotuje nas na wielkie święto Narodzenia Jezusa. Śpiewać będziemy „Marana tha!” (Panie, przyjdź) oraz „ Oto Pan Bóg przyjdzie”. Warto w tym okresie wsłuchać się w mszalne czytania zawierające proroctwa mesjańskie. Warto pomyśleć nad nimi. Na pewno święta Bożego Narodzenia nie będą wtedy „choinką” czy „gwiazdką”, ale świętować je będziemy jako największy dar Niebios.

ks. Eugeniusz

Do spisu treści
 


 

Wyjaśnienie dotyczące kolędy

W okresie Bożego Narodzenia odbywała się zawsze kolęda, tak zwane duszpasterskie odwiedziny rodzin. Już przed rokiem sytuacja pandemiczna uniemożliwiła przeprowadzenie kolędy. Proboszczowie w okolicznych parafiach na różne sposoby próbowali rozwiązać tę sytuację. Urządzali msze św. dla mieszkańców poszczególnych ulic, udzielając na zakończenie błogosławieństwa dla rodzin, ale zasadniczo w żadnej parafii kolęda nie miała tradycyjnego charakteru.

Wszystko wskazuje na to, że w tym roku sytuacja się powtórzy. Nadeszła kolejna fala pandemii, rośnie liczba zakażonych i chorujących. Mimo przyjętych szczepień ochronnych wiele osób nadal boi się przypadkowego zakażenia. Widać to również po wolnych miejscach w kościelnych ławkach podczas mszy niedzielnych.

Sytuacja nie jest więc łatwa. Dodatkowym problemem jest to, że, ze względu na przebytą chorobę, ks. Ryszard nie będzie miał sił chodzić po kolędzie. Nie wiem, czy stan zdrowia pozwoli mu odprawiać Mszę codzienną. Po przeanalizowaniu wszystkich za i przeciw decydujemy w bieżącym roku również zawiesić kolędę. Natomiast w uroczystość Bożego Narodzenia, na zakończenie każdej Mszy, będziemy odmawiać modlitwę za rodziny i udzielimy błogosławieństwa kolędowego wszystkim uczestnikom liturgii, zgromadzonym w kościele.

W poprzednich latach, podczas kolędy, mieliśmy okazję podziękować rodzinom za ofiary kopertowe. Mam nadzieję, że po ustaniu pandemii, (a przynajmniej po powrocie do większej normalności), będzie okazja takie podziękowanie wręczyć. Póki co składam podziękowanie ogólnie wszystkim Ofiarodawcom. Najlepszym podziękowaniem niech będzie zadowolenie Parafian z kolejnych prac realizowanych w naszej świątyni.

ks. Eugeniusz

Do spisu treści
 


 

Wiersz: O świętym Mikołaju

Przebrany Mikołaj czapkę ma czerwoną,
zniszczone kalosze, brodę oszronioną.
Niesie ciężki worek prezentów wspaniałych,
chce, by wszystkie dzieci dziś się uśmiechały.
 
  Takiego staruszka widuję czasami
na wystawie sklepu, w książce z obrazkami.
Wiem, że jest inaczej, każdy wam to powie,
prawdziwy Mikołaj - to był święty człowiek.
 
Żył on bardzo dawno i w odległym kraju,
a przecież do dzisiaj o nim pamiętają.
Dobry był dla ludzi, co miał to rozdawał,
nocą biednym dzieciom prezenty zostawiał.
 
  Każde dziecko może żyć tak jak Mikołaj,
jeśli Pana Boga kocha, ile zdoła,
gdy tym co posiada podzielić się umie,
gdy chętnie pożycza i innych rozumie.

Do spisu treści
 


 

Wiersz: Przyjdź Dzieciątko

Przyjdź Dzieciątko, przyjdź kochane,
Zaświeć jasną zorzą.
My czekamy na Twe przyjście
Razem z Matką Bożą.
 
Przyjdź Dzieciątko, przyjdź kochane,
Gwiazdka niech zaświeci.
Przyjdź Dzieciątko, przyjdź kochane,
Proszą wszystkie dzieci.

Do spisu treści
 


 

Z Maryją do Betlejem

Na dworze jesienna szaruga. Ciemno nawet w kościele. Słychać słowa pieśni: "Świat przez grzechy nieszczęśliwy woła w nocy głębokiej", "O wstrzymaj Twoje zagniewanie i grzechów naszych zapomnij już Panie." W tej ciemności błyszczą światełka dziecięcych lampionów, które zmierzają w kierunku figurki NMP i roratniej świecy z błękitną kokardą. To symbol Maryi oczekującej zapowiadanego przez wieki Mesjasza. Nadszedł okres Adwentu z wielkim świętem Niepokalanego Poczęcia NMP (8 grudnia). To zwykłą izraelską dziewczynę, córkę Joachima i Anny, Bóg wybrał na matkę swego Syna zachowując Ją bez zmazy grzechu pierworodnego. Ten fakt potwierdził Anioł Gabriel słowami: łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś między niewiastami. Elżbieta z Ain Karen zawołała: "Błogosławiona, któraś uwierzyła, błogosławiony owoc Twego żywota". W hymnie "Magnificat" Maryja śpiewa: "Odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody". Kult Niepokalanego Poczęcia NMP zatwierdził dogmatem wiary papież Pius IX w 1894 roku, chociaż trwał on od wieków razem z kultem Niepokalanego Serca Maryi. Potwierdzają go dawne pieśni, wezwania, godzinki maryjne oraz Cudowny Medalik rozpowszechniony przez św. Maksymiliana Kolbego. O swoim przywileju mówi Maryja w kilku objawieniach. Aby Słowo Boże stało się Ciałem, Maryja musiała wyrazić zgodę- fiat. Za sprawa Ducha Świętego "Moc Najwyższego ogarnęła Ją jak cień". Świętobliwy brat Bogumił (M. Adamczyk) samo przyjście Jezusa na świat uważa za "nadprzyrodzony stan zachwytu mistycznego." Cóż, "U Boga nie ma nic niemożliwego." W hymnie "Te Deum" śpiewamy "Ojcze, któryś z niczego wszystko stworzył, utrzymujesz, Tyś początkiem wszystkiego, wszystkim rządzisz, zawiadujesz." Adwent, ten wymowny czas oczekiwania, sprzyja refleksji, jak przełomowe znaczenie miała Maryja w Bożym planie.

Także ziemskie macierzyństwo i ojcostwo to dar dla ludzi, którego nie wolno zmarnować. Wiążą się z nim jednak różne trudności i zagrożenia. Chcąc im stawić czoła, dwie angielskie matki - Veronica Williams i jej bratowa Sandra postanowiły otoczyć modlitwą własne i cudze dzieci oraz wnuki (od nienarodzonych po dorosłe). Ich inicjatywa przerodziła się w potężny ruch modlitewny. Nadano mu nazwę M w M czyli Matki w Modlitwie (Mathers Prayers). Skupia on matki biologiczne i duchowe (panny, wdowy, zakonnice). Wiek, zawód, kultura, kraj czy wyznanie nie są przeszkodą dla zainteresowanych. Ruch M w M działa w ponad 100 krajach. W Polsce zarejestrowano 200 grup. Pomocą służą koordynatorki regionalne.

Wypracowano sposób organizowanych spotkań. Oprawę stanowi stolik z krzyżem (Jezus Zbawiciel), świeca (J. Światło), Pismo św. (J. Słowo) oraz mały koszyczek na krążki z imionami dzieci (koło to symbol nieskończoności). Modlitwy obejmują:

1. Wezwanie Ducha Św., prośba o rozeznanie i przewodnictwo,
2. Modlitwę o ochronę przed wszelkim złem,
3. Modlitwę o przebaczenie, uzdrowienie i przemianę,
4. Modlitwę o jedność uczestniczek spotkania,
5. Uwielbienie Boga modlitwą lub pieśnią,
6. Prośbę o jedność ze wszystkimi grupami M w M,
7. Rozważanie fragmentu Pisma Św.,
8. Podziękowanie za dar macierzyństwa,
9. Oddanie dzieci i ich spraw Bogu (imiona u stóp krzyża),
10. Modlitwa za ojców dzieci.

Każda z uczestniczek spotkania ma okazję uwolnić się od swego bólu, strachu, rozpamiętywania problemu. To zobowiązuje do poufności i nieudzielania rad. Grupy są od 2 -8 osób. Spotykają się w domach a gdy ich jest kilka to w kościele. Mnogość problemów, bezradność i bezsilność matek oraz świadectwa o mocy macierzyńskiej modlitwy potwierdzają potrzebę tej angielskiej inicjatywy z 1995 roku. Pojawiły się też analogiczne grupy Ojców w Modlitwie. (Salace Community). Każdej wspólnocie towarzyszy świadomość, że nie jest się samotnym ze swym problemem. Ruch M w M ma swoje logo z napisem "Miłość Matek Zwycięży Świat." To logo kojarzy się ze św. Janem Pawłem II, który po stracie matki oddał się całkowicie pod opiekę NMP. ("Totus Tuus"). Wspomnienie św. Papieża przypadające 22 października przypomina fakt jego kanonizacji razem z Janem XXIII (11.10). Jemu zawdzięczamy zwołanie Soboru Watykańskiego II. Temu dziełu patronował bł. Paweł VI. Ci poprzednicy oraz ich dokonania, a także przekonanie o potrzebie kontynuacji tych dzieł zadecydowało, że Karol Wojtyła przybrał imię Jana Pawła II. 33 dni pontyfikatu Jana Pawła I miały też wpływ na wybór imienia papieża Polaka. Nich ci poprzednicy na stolicy Piotrowej oraz polscy błogosławieni: S. Wyszyński, E. Czacka i J. Macha wstawiają się za papieżem Franciszkiem. On dzielnie co niedzielę tłumaczy wiernym Słowo Boże i powierza świat Maryi. Nowy Rok rozpocznie od beatyfikacji papieża Jana Pawła I. Każdy z nas dnia 8 grudnia br. może modlitewnie szturmować Niebo w "Godzinie Łaski dla świata" od 12 do 13.

Pełni adwentowych przemyśleń i przemian staniemy obok betlejemskiego żłóbka, prosząc:

Podnieś rękę Boże Dziecię, błogosław Ziemię całą
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę Twą siłą.

J.K.

Do spisu treści
 


 

Dzień Niepodległości w Przedszkolu „Bajkowe Wzgórze” w Czernicy

 

Każdego roku 11 listopada Święto Niepodległości to uroczysty dzień w naszym przedszkolu. To święto integruje wszystkie grupy i każda przygotowuje program artystyczny. W tym dniu wszyscy - każdy przedszkolak i panie - przychodzą ubrani na biało-czerwono, aby utrwalić dzieciom, jakie są nasze barwy ojczyste. Przedszkolna uroczystość rozpoczęła się od odśpiewania Hymnu oraz przypomnienia dzieciom, jakie są nasze symbole narodowe. Dzieci z najstarszej grupy nauczyły się wierszy i zaśpiewały piosenkę „Przybyli ułani”, a poza tym w wykonaniu młodszych grup mogliśmy usłyszeć piosenki: „Jesteśmy Polką i Polakiem”, „Płynie Wisła”, a czterolatki zatańczyły „Grozik”.

Najstarsze dzieci za piękne wyuczenie się wierszy otrzymały nagrody, a pozostałe dzieci również zostały docenione, otrzymały słodki poczęstunek. Tego dnia odwiedzili nas zaproszeni goście; Sołtys Czernicy Pan Adam Mróz, Dyrektor Biblioteki Pani Ewa Kowol i Pani Agnieszka Pytlik z Ośrodka Kultury „Zameczek” w Czernicy. Dziękujemy im bardzo za obecności, upominki i za słowa skierowane do dzieci, które sprawiły, że ten dzień zostanie na długo w naszej pamięci.

Dyrektor Przedszkola
Małgorzata Gruszka

 

 
 
 
 
 

Do spisu treści
 


 

Szczęść Boże braci górnicza


Niech to święto raduje Wasze serca. Niech lampka górnicza nigdy nie gaśnie.
Życzymy, żeby pracy starczyło jeszcze dla pokoleń. To życzenie nabiera obecnie szczególnego znaczenia. Przez setki lat węgiel był skarbem narodowym, a dla Śląska „czarnym złotem”. W naszych czasach taka rola górnictwa wydaje się odchodzić do przeszłości, ale dopóki są kopalnie i czynni górnicy, dopóty trwają także piękne górnicze tradycje i nasza pamięć o nich. To wam górnicy zawdzięczamy, że dostarczaliście ciepła - tego dosłownego. My Ślązacy potrafimy to docenić i odpowiednio dowartościować. Tu od pokoleń ojciec przekazywał synowi kilof, tak jak pałeczkę w sztafecie. To nim górnik wykuwa węgiel, a przy tym i swój charakter, bo górnik musi być twardy jak węgiel. Przecież nie każdy może pracować tam, gdzie nie ma okien i nie docierają promienie słońca.
Dziś w dniu Waszego święta dziękujemy Wam za każdą kroplę potu wylaną na kopalni. Dziękujemy, że jesteście. Życzymy, żeby portfele Wasze nie szczuplały, ale w miarę się poszerzały. Emerytom godnego odpoczynku. No i żeby emerytura pozwoliła na godne życie w rodzinie. Tym, którzy pracują, szczęśliwych zjazdów i wyjazdów. Stałej opieki Waszej Patronki Świętej Barbary. Niech Wam Bóg błogosławi.

,,Górniczy stan niech żyje nam"

Małgorzata Mika

Do spisu treści
 


 

Wycieczka do Zakopanego

Z inicjatywy Sołtysa Czernicy, Pana Adama Mroza, odbyła się w październiku wycieczka do Zakopanego, którą można by nazwać parafialną pielgrzymką do Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach, odbytą w 40 rocznicę zamachu na Ojca Świętego, Jana Pawła II. Właśnie to Sanktuarium zostało wówczas wybudowane jako wotum dziękczynne za ocalenie życia papieża Polaka.
Po modlitwie i duchowych przeżyciach uczestnicy wycieczki mogli również skorzystać z innych atrakcji, typowych dla Zakopanego, i odwiedzić te najbardziej znane miejsca - skocznię, tak dobrze kojarzącą się każdemu kibicowi skoków narciarskich, niezmiennie popularny Zakopiański deptak - Krupówki, a na koniec odpocząć w ciepłych wodach Term.

Sołtys Czernicy
Adam Mróz

Do spisu treści
 


 

Poszli chłopcy na powstanie

Listopad jest miesiącem nostalgicznym, w czasie jego trwania wracamy pamięcią do dawnych lat. Najpierw 1 listopada, kiedy wspominamy zmarłych z naszych rodzin, przyjaciół, znajomych. Później 11 listopada w dniu Święta Niepodległości pamiętamy o tych, którzy walczyli o wolną Polskę. Teraz, gdy obchodzimy 100 rocznicę Powstań Śląskich, (w rocznicę wybuchu III, przy tej okazji wspominając również I i II Powstanie), głośno jest o tych, którzy walczyli o naszą małą ojczyznę. Dlatego Stowarzyszenie Ognisk Muzycznych z Rybnika, posiadające filie w Czernicy i Lyskach, postanowiło zrealizować zadanie publiczne współfinansowane ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego, nadając mu tytuł ”Upamiętnienie 100 rocznicy Powstań Śląskich pędzlem i muzyką”. W ramach zadania ogłoszony został konkurs plastyczny „Poszli chłopcy na powstanie”, w którym licznie wzięły udział dzieci z czernickiej Szkoły Podstawowej pod czujnym okiem Pani mgr Iwony Kwiatoń. Celem konkursu było przybliżenie najmłodszemu pokoleniu Powstań Śląskich. Dzieci wykazały się pomysłowością i widać było po treści prac, że zgłębiły temat i poznały historię, choć temat nie należał do najłatwiejszych.

Czernickie dzieci poradziły sobie świetnie i zdobyły wysokie miejsca. Wśród zwycięzców znaleźli się: I miejsce - Mateusz Keler 8lat, II miejsce - Jakub Grelik 9lat, III miejsce- Maja Posłuszny 9lat, wyróżnienia zdobyli: Antoni Kałuża 7lat i Zofia Stankiewicz 11lat. Uroczyste wręczenie nagród przez Panią Dyrektor Łucję Stawarską odbyło się 8.11.2021 w trakcie organizowanego przez SOM Koncertu Pieśni Powstańczej w auli Politechniki Śląskiej w Rybniku. Wydarzenie to miało także podniosły charakter. Dzieci i młodzież, uczęszczająca do Ogniska Muzycznego, zaprezentowały pieśni powstańcze, młodzi pianiści zagrali śląskie melodie ludowe, a skrzypaczki utwory H. M. Góreckiego. Na koncercie wystąpiły dzieci z Czernicy, Pstrążnej, Łańców, Zwonowic, Czerwonki i Rud. Bo, wbrew pozorom, w Ognisku więcej jest uczniów z miejscowości ościennych niż z samego Rybnika. Koncert miał charakter słowno-muzyczy. W trakcie trwania koncertu muzyka przeplatała się ze słowem – prowadząca koncert artystka chóru Filharmonii Śląskiej przygotowała, specjalnie na to wydarzenie, teksty na temat powstania, powstańców i miejsc upamiętniających poległych. Koncert uświetnił swoim wystąpieniem Pan Marek Szołtysek ,opowiedział kilka anegdot o Powstańcach, a na koniec przeczytał wiersz J. Tuwima „Lokomotywa”, który był zredagowany przez niego w gwarze śląskiej. A po koncercie złożył autografy chętnym osobom, ponieważ to jego książki stanowiły część nagród w konkursie plastycznym, a także upominki dla występujących. Od kilku dni istnieje możliwość zapoznania się z pracami konkursowymi na wystawie w Filii Gminnej Biblioteki w Czernicy, do odwiedzenia której serdecznie zapraszamy. Zachęcamy również do opowiadania dzieciom i młodzieży o historii i do przypominania starych śląskich melodii, aby ta pamięć żyła w nas ciągle, a nie tylko od święta.

Edyta Stankiewicz

 
 
 
 
 
 

Do spisu treści
 


 

Dekalog według ojca Leona Knabita

I - Jam jest Pan, Bóg Twój, który Cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.

Jeśli Pan Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na swoim miejscu – tak mówią od wielu wieków ludzie wierzący, którzy dobrze znają życie.
A tymczasem już od grzechu pierworodnego człowiek wciąż ulega pokusie, by na miejscu Boga postawić coś innego, kogoś innego, a nawet – siebie. I skutkiem tego mamy dzisiaj świat smutny, nieraz wprost okrutny.
Aby więc nie zapominać o tej najważniejszej prawdzie: Bóg na pierwszym miejscu, a wszystko inne tylko ze względu na Niego, trzeba przede wszystkim umieć na pamięć Przykazania Boże i odmawiać je wystarczająco często w rodzinie, a przynajmniej indywidualnie.
I trzeba też zwrócić uwagę na niewinne na pozór lekceważenie tego Przykazania – zasięganie porady wróżki, wywoływanie duchów, wiara w zabobony, horoskopy i tym podobne… Księża, którzy mają od biskupa władzę wypędzania Szatana z duszy człowieka, ze zgrozą opowiadają jak to często niewinne na pozór zabawy „w duchy” powodują potem straszne skutki w postaci różnorakiego opętania.

II - Nie będziesz brał Imienia Pana Boga twego nadaremno.
Warto się zastanowić, jak wykorzystaliśmy miesiąc czerwiec, w którym jest więcej okazji do modlitwy w kościele: Pierwsza Komunia święta, Boże Ciało z oktawą, odpust parafialny. Zwiększa się ilość dobrych słów wypowiedzianych i wyśpiewanych na cześć Boga podczas nabożeństw i procesji! Więcej też i wynagrodzenia za gorszące spory, słowa złe, nienawistne, szydercze i bluźniercze, za krzywoprzysięstwa i lekceważenie wszystkiego, co z Bogiem związane.
A jednocześnie warto pomyśleć, czy my wyśpiewujący chwałę Bożą w kościele pamiętamy o szacunku dla Imienia Bożego i wszystkiego, co święte także poza kościołem, na co dzień. Już Izraelitom Drugie Przykazanie zabraniało wzywania Imienia Bożego do czczych rzeczy. Imię Boże – „ten, który JEST” wymawiane było bardzo rzadko i z największą czcią. Jeśli imię kochanej osoby, otrzymane na chrzcie w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, wypowiadamy zawsze z wielką miłością, tak też niech będzie zawsze pochwalone i szanowane Imię Tego, który do końca nas umiłował. Uznajmy i szanujmy wszystko, co święte.

III - Pamiętaj, abyś dzień święty święcił
Z Katechizmu Kościoła Katolickiego:
„Jezus zmartwychwstał pierwszego dnia tygodnia… Stał się on dla chrześcijan… pierwszym ze wszystkich świąt, dniem Pańskim, niedzielą.
Ponadto należy obchodzić dni Narodzenia Pana naszego Jezusa Chrystusa, Objawienia Pańskiego, Wniebowstąpienia oraz Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, Jej… Wniebowzięcia… oraz Wszystkich Świętych”.
„…wierni są zobowiązani do uczestniczenia w Eucharystii w dni nakazane, chyba że są usprawiedliwieni dla ważnego powodu lub też otrzymali dyspensę od ich własnego pasterza. Ci, którzy dobrowolnie zaniedbują ten obowiązek, popełniają grzech ciężki”.
„Nakazowi uczestniczenia we Mszy świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim, bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego”.
„W te dni […] wierni są zobowiązani powstrzymać się od wykonywania prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci… oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego”.
„…chrześcijanie powinni domagać się uznania niedziel i świąt kościelnych za ustawowe dni świąteczne”.

IV - Czcij ojca twego i matkę twoją.
A w tekście biblijnym mamy jeszcze: "Abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi" (por. Pwt 5,16).
Chociaż to przykazanie umieszczone jest na samym początku drugiej tablicy, jednak jakże często rodziców się nie szanuje.
Sytuacja jednak może ulec zmianie na lepsze, jeśli sami rodzice:
– poczną swoje dziecko dopiero po zawarciu związku małżeńskiego,
– będą wierni codziennej wspólnej modlitwie rodzinnej,
– będą wzorem regularnego uczestnictwa we Mszy Świętej niedzielnej i przyjmowaniu sakramentów,
– będą wzorem prawdomówności wobec dzieci oraz dalszego otoczenia,
– będą unikali kłótni wobec dzieci, a jeśli zaistnieje spór, będą dla dzieci świadkami, jak się problemy rozwiązuje,
– nigdy nie będą podważali wobec dzieci autorytetu współmałżonka,
– nigdy, także gdy trzeba ukarać, nie powiedzą dziecku, że go nie kochają, choćby okazało nieprzeciętną złośliwość czy głupotę.
Będą trwać w wierności aż do śmierci.
Może na tej drodze coś się uda poprawić.

V - Nie zabijaj.
To trzeba tak wyraźnie sobie i innym powiedzieć, czy jestem za życiem, czy przeciw życiu. Święty Jan mówi o Jezusie: W Nim było życie (J 1,4). A więc ja, wyznawca Chrystusa:
1. Otaczam troską życie nienarodzone, które jest jeszcze w łonie matki.
2. Szanuję życie człowieka starszego, wiedząc, że eutanazja nie jest rozwiązaniem nieuleczalnej choroby i starczego cierpienia.
3. Dbam o życie, które trwa między urodzeniem i śmiercią. A więc troszczę się o zdrowie swoje i drugiego człowieka. Nie narażam się lekkomyślnie, nie używam alkoholu, papierosów czy narkotyków, wiedząc, że szkodzi to także otoczeniu.
4. Wiem, że stan łaski we własnym życiu i w życiu bliźniego, umacniany przez przyjmowanie sakramentów, świadczy o jakości mojego życia duchowego.
5. Rośliny i zwierzęta oraz cały świat, w którym żyję wraz z innymi, jest mi dany, by go szanować i strzec zgodnie z wolą Boga.
Jestem odpowiedzialny za to, by wiek XXI był wiekiem cywilizacji życia, a nie cywilizacji śmierci.

VI - Nie cudzołóż.
I znów na wstępie trzeba nam zastanowić się, czy naprawdę wierzymy w Boga, czy uznajemy słuszność Jego przykazań, czy pragniemy je zachowywać mimo naszej słabości.
Jeśli tak, to należy przyjąć, że Pan Bóg stworzył człowieka mężczyzną i kobietą i dał im zdolność powoływania nowego życia w wielkim emocjonalnym uniesieniu z towarzyszącą mu radością i przyjemnością. I że przyjemność seksualna, dana przez Boga i bardzo ważna, nie jest pierwszym celem kontaktu mężczyzny z kobietą.
Jeśli ktoś tę przyjemność przedkłada ponad wszystko, łamiąc często szczęście innych osób, i w efekcie niszczy siebie, wprowadza głęboki nieład moralny, po prostu grzeszy przeciw szóstemu przykazaniu. Łapczywość na pornografię, nadużywanie alkoholu, lekkie traktowanie przysięgi małżeńskiej, sakramentu bierzmowania i spowiedzi, to droga wiodąca do przepaści.
A jeśli ktoś nie wierzy w Boga? To szkoda mu o tym wszystkim opowiadać, bo i tak nie uzna tego za sensowne. Najpierw niech uwierzy, potrzebuje bowiem ewangelizacji, a nie umoralniających pouczeń.

Do spisu treści
 


 

Informacja IPN

Do spisu treści
 

 


Nekrologi



Śp. Lucjan KNURA
   (ur. 06.09.1970 / zm. 23.10.2021)

Wyrazy współczucia składamy: żonie Irenie, synowi Adrianowi, córce Eugenii z Miłoszem Bujakiem, synowi Edwardowi Alickunowi i Sandrze, wnukom: Wiktorowi i Maxowi, bratankowi Zenonowi z żoną Sonią i dziećmi



Śp. 
Jerzy WINKLER   (ur. 19.06.1961 / zm. 01.11.2021)

Wyrazy współczucia składamy: siostrze Weronice z mężem Tadeuszem, siostrzeńcom Damianowi, Mariuszowi i Leszkowi z rodzinami, kuzynkom i kuzynom z rodzinami
 

 


do spisu treści