Kliknij w miniaturę okładki, aby przejść do dużego formatu

Ojcze, jestem gotowy...

Kiedy kościelne dzwony po ciszy Wielkiego Piątku ogłaszają Rezurekcję, tryumf Chrystusa nad śmiercią, stajemy w postawie adoracji przed pustym Grobem. Zaledwie dwa dni temu ten Grób oznaczał żałobę i smutek. Śmierć zdawała się triumfować, a krzyż - znak hańby, zamykał wszelkie nadzieje na mesjańskie sukcesy długo wyczekiwanego Zbawiciela. Odsunięty kamień oraz zerwane pieczęcie ogłaszają teraz zwycięstwo i nową, chwalebną rzeczywistość. Zmartwychwstał, jak zapowiedział. „Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim” (Dz 2,24).

Obchody Wielkiego Tygodnia obejmują okres z życia i działalności Jezusa od uczty paschalnej w gronie apostołów, zwanej Ostatnią Wieczerzą, przez modlitwę w Ogrójcu, pojmanie, osądzenie przed arcykapłanami Annaszem i Kajfaszem, wyrok wydany przez Piłata, aż po egzekucję małą i wielką. O małej egzekucji myślimy rozważając biczowanie i cierniem koronowanie. Wielka - to śmieć na krzyżu. W rzeczywistości dzieło zbawcze Chrystusa zaczyna się znacznie wcześniej - już podczas uroczystości weselnych w Kanie Galilejskiej.

Doskonale ukazuje to scena z filmu „The Chosen”, serialu o tematyce biblijnej, jaki mamy okazję oglądać w niedzielne przedpołudnia. Autorzy filmu przyznają, że oprócz słów i wydarzeń zapisanych w Ewangeliach, włączono wiele wątków fikcyjnych, które pomagają lepiej widzieć tło historyczne i kulturowe, a także dzięki którym poznajemy religijne prawa i zwyczaje Żydów tamtych czasów. Możemy przyjrzeć się też charakterom poszczególnych postaci, widzimy ich wady i zalety, dylematy przy podejmowaniu życiowych decyzji, oraz wewnętrzną walkę z własnymi słabościami, aby sprostać oczekiwaniom Mistrza. Historia rozgrywająca się podczas wesela w Kanie zasadniczo jest nam znana: na prośbę Matki o pomoc w kłopotliwej sytuacji Jezus odpowiada: „Mamo, mój czas jeszcze nie nadszedł”. Dołożono jednak odpowiedź Matki „Jeśli nie teraz, to kiedy?”. I to zdanie staje się mottem dalszych wydarzeń.

W kolejnych scenach widzimy Jezusa zamyślonego nad kamiennymi stągwiami z wodą. W tej ciszy zamyślenia brzmią nadal słowa: „mój czas jeszcze nie nadszedł”. Ale prośba Matki ma swoją moc...  W tym samym czasie jeden z apostołów opowiada Marii Magdalenie o swoim dotychczasowym zajęciu w zawodzie murarza. Padają tu bardzo ważne słowa: "Praca kamieniarza jest raczej nieodwracalna. Jeśli kowal chce przerobić podkowę, lemiesz lub hak na garnek, musi go włożyć do ognie i przekuć, tak, jak mu pasuje. Chcąc przeciąć kamień, tego nie da się już cofnąć. To pierwsza z wielu decyzji. Bezkształtny blok wapienia czy granitu rozpoczyna swój długotrwały proces przemiany. I nigdy już nie będzie taki sam...”  Jezus ma świadomość, że, jeśli dokona pierwszego publicznego cudu, ujawni się jako Mesjasz i tego nie będzie można już cofnąć. Musi podjąć niezwykle ważną decyzję. Z jednej strony ma świadomość, że czas Jego jeszcze nie nadszedł, a z drugiej nurtuje Go przynaglenie: „Jeśli nie teraz, to kiedy?”. Chwila głębokiego zastanowienia kończy się deklaracją: „Jestem gotowy, Ojcze”.

To „jestem gotowy” powtarza się w Jego życiu wielokrotnie, choć wypowiadane różnymi słowami. W czytanym niedawno fragmencie Ewangelii o spotkaniu z Samarytanką przy studni Jakubowej Jezus powiedział: „Moim pokarmem jest pełnić wolę tego, który mnie posłał i dokonać jego dzieła”. Na prośbę apostołów uczy codziennej modlitwy: „bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi”. Postawa synowskiego posłuszeństwa i gotowości do pełnienia woli Bożej doskonale widoczna jest w Jego modlitwie w Ogrójcu: „Nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie”, a potem w chwili agonii na krzyżu: „Ojcze, w Twoje ręce oddaję ducha mego”. Te słowa nadają sens Jego męce, ale też rzucają światło nadziei na Jego Zmartwychwstanie.

Wpatrując się w pusty Grób, adorując Jezusa Uwielbionego i Zmartwychwstałego, uczmy się tej trudnej postawy zgadzania się z wolą Bożą. Często jej nie rozumiemy, dlatego boimy się bezgranicznego zawierzenia. A przecież: „Bóg jest wiernym Ojcem, który nie opuszcza swoich dzieci. W naszych sercach powinniśmy mieć tę pewność, że Bóg nas nigdy nie opuszcza!” (papież Franciszek).

ks. Eugeniusz

Do spisu treści
 

Chleb i sól świętej Agaty - od ognia strzeże chaty

Wiadomości o świętej czerpiemy zasadniczo z dokumentów jej szlachetnego pochodzenia a zwłaszcza z akt jej męczeństwa. Św. Agata pochodzi z Katanii, miasta na Sycylii, które dziś liczy ponad czterysta tysięcy mieszkańców, założonego w czasach greckich w roku 729 przed Chrystusem, nad Morzem Śródziemnym u stóp Etny, najbardziej czynnego wulkanu w Europie.

Po przyjęciu Chrztu świętego postanowiła, jak to było wówczas w powszechnym zwyczaju wśród chrześcijan, żyć w stanie dziewiczym. Według podania miała wyróżniać się wielką urodą, że sam namiestnik Sycylii zabiegał o jej rękę. Święta odrzuciła tak zaszczytną dla siebie ofertę, czym wzbudziła nienawiść i chęć zemsty u rzymskiego dostojnika.

W tym czasie cesarz Decjusz rozpoczął wielkie prześladowanie Kościoła. Wśród aresztowanych znalazła się św. Agata. Równocześnie miasto zostało nawiedzone wielkim trzęsieniem ziemi, w czasie którego zginęło wielu pogan. Przerażony cesarz nakazał zaprzestać prześladowań, gdyż dostrzegł karę Bożą.

Święta Agata zmarła w wiezieniu 5 lutego 251 roku ze słowami: „Panie, któryś raczył mnie strzec od dzieciństwa, któryś z serca mojego wyrwał miłość tego świata i dał przezwyciężyć tak wiele mąk, przyjmij mego ducha”. Ciało świętej męczennicy chrześcijanie złożyli poza miastem w miejscu bezpiecznym. Papież Święty Grzegorz Wielki wystawił w Rzymie ku Jej czci piękną bazylikę pod jej wezwaniem. Także papież Grzegorz II wystawił ku czci św. Agaty trzeci kościół w Rzymie. To dowodzi, jak bardzo ta święta była popularna w owych czasach.

Do dnia dzisiejszego św. Agata zachowała własne oficjum brewiarzowe, które Kościół odmawia, nawiązując do jej bohaterskiej śmierci. Najbardziej dumnym miastem ze Świętej Agaty jest oczywiście jej rodzinna Katania. W katedrze znajduje się jej ciało. Relikwie św. Agaty w bogatym, złotym relikwiarzu, obwozi się po cały mieście, w przygotowanym do tego celu rydwanie. Na jej grobie można czytać łaciński napis: „Ku świętej pamięci, chwale Boga i ocalenia Ojczyzny”. Katania i cała okolica uważa świętą za swoją główną patronkę. Już w rok po śmierci Świętej, kiedy Katanię nawiedziła klęska wybuchu Etny, za jej wstawiennictwem, jak powszechnie wierzono, lawa zatrzymała się cudownie u wrót Katanii. Cud ten podziwiali nawet poganie, którzy w przerażeniu tłumnie biegli na jej grób, by polecić świętej swoje domy.

W dzień świętej Agaty poświęca się: pieczywo, sól i wodę, które mają chronić ludzi od pożarów i piorunów. Do wieków średnich również miasto Palermo, stolica Sycylii, otaczała szczególną czcią świętą Agata w przekonaniu, że właśnie w tym mieście Święta przyszła na świat.

Również w Polsce kult świętej Agaty jest żywy. Święta uważana była za patronkę ognia. Poświęcony w Jej dzień chleb i sól wrzucano do ognia, by wiatr odwrócił pożar w kierunku przeciwnym. Niech Święta Agata uświadomi nam szacunek dla naszego chleba, o który codziennie Boga prosimy: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” .

Niech miejscem dla chleba będzie stół, przy którym jedzący będą „wspólnotą chleba”.

Ks. Ryszard

Do spisu treści
 

Życzenia na rocznicę święceń

Księdzu Proboszczowi Eugeniuszowi Twardochowi z okazji przypadającej 4 kwietnia 38 rocznicy święceń kapłańskich składamy serdecznie życzenia, aby Pan Bóg obdarzał Księdza wszelakimi łaskami i siłami, potrzebnymi w pracy duszpasterskiej, życzymy zdrowia, pogody ducha i ludzkiej życzliwości. Parafianie

Do spisu treści
 

Życzenia świąteczne

Do spisu treści
 

Program rekolekcji wielkopostnych

w dniach od soboty 25 marca do środy 29 marca 2023 r.
Rekolekcje prowadzi ks. Tomasz Kancelarczyk

„Ewangelia życia”

 SOBOTA 25.03.2023
17.00              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich

NIEDZIELA 26.03.2023
  7.30              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
10.30              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
15.30              Gorzkie Żale
16.00              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
17.00              Nauka stanowa dla MŁODZIEŻY

PONIEDZIAŁEK 27.03.2023
  7.30              Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi
  8.00              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
10.00              Rekolekcje dla dzieci klas 1-2-3
11.00              Rekolekcje dla dzieci klas 4-5-6-7-8
17.30              Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi
18.00              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
19.00              Nauka stanowa dla młodszych małżeństw (0-10 lat stażu)

WTOREK 28.03.2023
  7.30              Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi
  8.00              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
10.00              Rekolekcje dla dzieci klas 1-2-3
11.00              Rekolekcje dla dzieci klas 4-5-6-7-8
17.30              Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi
18.00              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
19.00              Nauka stanowa dla starszych małżeństw (powyżej 10 lat stażu)

ŚRODA 29.03.2023   ZAKOŃCZENIE   REKOLEKCJI
  7.30              Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi
  8.00              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich
10.00              Msza z udziałem chorych i starszych oraz wdów i wdowców
11.30              Msza św. rekolekcyjna dla dzieci
12.30              Odwiedziny chorych i starszych parafian
17.30              Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi
18.00              Msza św. z nauką ogólną dla wszystkich

Błogosławieństwo z odpustem zupełnym
Kolekta rekolekcyjna na wszystkich Mszach św.

SPOWIEDŹ  ŚW. Każdego dnia pół godziny przed każdą Mszą św. (w czasie nauk nie spowiadamy)

Do spisu treści
 

Aktualności o zespole TROJOK

Po okresie zastoju w działalności kulturalnej wielu instytucji, spowodowanej pandemią, wraca możliwość aktywnego uczestniczenia w życiu społeczności lokalnej. Przekonuje o tym także zespół TROJOK. Działający w Ośrodku Kultury „Zameczek” od prawie dziesięciu lat (przypomnijmy, że zainicjował swoją działalność 12 lipca 2014), zespół TROJOK, obecnie prowadzony przez pana Jerzego Kleczkę, może poprzedni rok 2022 uznać za udany, zwłaszcza, jeśli porównać intensywność spotkań zespołu i jego występów do posuchy okresu pandemii. Warto przypomnieć, że w ostatnim roku TROJOK występował w różnych miejscach i przy różnych okazjach. Prezentował się na przeglądach zespołów i chórów w Brennej, Rydułtowach, Suszcu, Grabówce, Syryni, a nawet zaprezentował swój repertuar w nieodległej, ale leżącej za południową granicą, Lutyni Dolnej. Występował także przy okazji różnych innych wydarzeń, jak chociażby dożynki gminne czy Msza św. kolędowa w intencji mieszkańców Czernicy, a także podczas spotkań organizowanych np. w Ośrodku Kultury „Zameczek”. Dużym wydarzeniem dla członków zespołu było nagranie programu o jego działalności przez TV Katowice, które miało miejsce 4 lutego 2022 roku. Relację z działalności zespołu można śledzić w gablotce w Ośrodku Kultury „Zameczek” oraz na FB.
 

Do spisu treści
 

Wiersze

+
+ + + + +
+
+
 

+
+ + + + +
+
+
 

Do spisu treści
 

Informacja o odpuście parafialnym

Uroczyste obchodzenie odpustu parafialnego w związku z długim weekendem (Święto Najświętszej Marii Panny Królowej Polski przypada w tym roku w środku tygodnia - we środę) przeniesione zostaje na pierwszą niedzielę po święcie liturgicznym (7.05). Umożliwi to uczestniczenie w uroczystości także tym spośród parafian, którzy planują weekendowe wyjazdy.

Do spisu treści
 

Historia lubi się powtarzać

Już za nami Środa Popielcowa i czas wielkopostnych rozważań. Przed nami Wielki Tydzień prowadzący do Niedzieli Zmartwychwstania i Miłosierdzia Bożego. To dni radości i nadziei, o których nie wolno zapominać, gdy metodą walki podjazdowej podważa się wartości chrześcijańskie oraz wyolbrzymia grzechy ludzi kościoła. Może święto Matki Bożej Dobrej Rady (z dnia 26 kwietnia), której kult jest z dawna znany w Polsce i świecie, pomoże dobrem zwyciężać zło naszych czasów.

W powojennej naszej historii był już bardzo krytyczny moment dla polskiego Kościoła. Od 1947 roku. planowano w pobliżu Krakowa budowę kombinatu metalurgicznego z otaczającym go miastem. W 1950 roku zaczęła powstawać Huta im. Lenina z rozległą dzielnicą mieszkaniową, nazwaną Nowa Huta. Wznoszono wzorcowe "miasto bez Boga" oparte na założeniach budowniczych socjalistycznej Polski. W kraju przeprowadzano reformę oświaty, mającą na celu ateistyczne wychowanie młodego pokolenia (Jednolity System Wychowawczy - w skrócie JSW). Te działania władzy, wprowadzającej jako rodzaj świeckiej religii w miejsce prześladowanej, tradycyjnej ideologię komunizmu, paradoksalnie przyczyniły się do ujawnienia coraz większego przywiązania ludzi do wiary i Kościoła. Można to potwierdzić przykładem wspomnianej wyżej Nowej Huty, gdzie nowi mieszkańcy, powstającego osiedla, domagali się świątyni. Niestety natrafiano na trudności z otrzymaniem pozwolenia i miejsca na budowę – nawet po "odwilży" w październiku 1956 roku polityka względem kościoła się nie zmieniła. Mieszkańcy Nowej Huty wskutek braku świątyni gromadzili się wokół krzyża, co w 1960 roku doprowadziło do starcia funkcjonariuszy bezpieki (czyli Służby Bezpieczeństwa), próbującymi usunąć krzyż, z mieszkańcami broniącymi krzyża. W konsekwencji tych wydarzeń doszło do kompromisu, którym była zgoda władz na rozbudowę kaplicy na peryferiach (Bieńczyce). Przez 10 lat (1967-1977) budowano etapami świątynię pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski tzw. Arkę Pana. W tej niezwykłej architektonicznie budowli zastosowano elementy łodzi-dachu, masztu-krzyża, ściany-żagla oraz korony - "bocianiego gniazda". Są to wymowne symbole, bo arka-łódź to ocalenie, maszt-krzyż to znak zbawienia, a koronę wybrano dla Patronki świątyni i całej Polski.

Ten pierwszy w Nowej Hucie kościół to pomnik przywiązania Polaków do wiary przodków i najnowszych dziejów narodowych. Są w nim liczne ślady wsparcia, płynącego od Polonii rozsianej po całym świecie, oraz wsparcia z Watykanu. Za sprawą papieża Pawła VI świątynia otrzymała kamień węgielny z grobu św. Piotra a z nim wsparcie finansowe. Z Portugalii dotarła figura Matki Boskiej Fatimskiej. Holandia ufundowała karylion, czyli 8 dzwonów wygrywających melodie polskich pieśni religijnych. Marmurowa bryła ołtarzowa przybyła z USA. W tabernakulum, mającym kształt kuli ziemskiej, wmontowano kamień księżycowy z misji Apollo 11 (dar papieża Pawła VI). Korona na zewnętrznym krzyżu powstała z osobistej biżuterii i zegarków. Kilka milionów otoczaków z polskich potoków, które przywieźli polscy turyści, wmurowano w ściany świątyni i przedproża.

Wnętrze świątyni jest trzypoziomowe, tworzy kaplice - groty: Pojednania, Spotkania i Zmartwychwstania. Pojednanie umożliwia Spowiedź i Miłosierdzie Boże. Ból serca wywołują wzruszające Piety Polskie. Matka Boska Bolesna cierpi z Jezusem i naszą Ojczyzną. Wymowne są te boleści: 1939, Westerplatte, Ziemia Polska, Requiem, Oświęcim, Konająca Warszawa. Z Pietami współgra rzeźba umierającego św. Maksymiliana Kolbego i Matka Boska Pancerna. Ta niewysoka statuetka powstała z odłamków wyjętych z ran żołnierzy, walczących pod Monte Cassino i Tobrukiem. To dar kombatantów z Australii. Kaplica Spotkania to Kaplica Adoracji i Matki Boskiej Fatimskiej (Nowohuckiej Pani). W rozległej Kaplicy Zmartwychwstania wręcz szokuje monumentalny Chrystus Ukrzyżowany. Aby zrozumieć wymowę tej rzeźby nazwano ją "Z życia do życia". Artystę zainspirowały przeżycia więźniów Oświęcimia i ich nieustanne spotkania ze śmiercią. Moment przejścia Jezusa z jednego życia w inne można poprzedzić rozważaniami Drogi Krzyżowej, która zdobi ściany Kaplicy Pojednania. Naprzeciw Chrystusa Ukrzyżowanego umieszczono obraz Matki Boskiej Królowej Polski (kopia ze Zbaraża). Ta niezwykła nowohucka świątynia ma wiele wymownych symboli np. 7 drzwi przypominających 7 Sakramentów Św., albo 7 stopni do ołtarza jak 7 Darów Ducha Św.

Nie wolno zapomnieć, że powstanie pierwszej świątyni Nowa Huta zawdzięcza ogromnemu zaangażowaniu metropolity krakowskiego Karola Wojtyły i proboszcza byłej parafii w Bieńczycach. Nie do przecenienia jest ogrom pracy fizycznej ludzi, dla których budowa świątyni była protestem przeciw różnorakim naciskom. Otwarta walka o wolność wyznania sprzed lat niech będzie wzorem dla współczesnych wierzących, ale i ostrzeżeniem przed niebezpieczeństwami, jakie niesie z sobą obecna rzeczywistość, uświadomieniem toczonej obecnie z wierzącymi i kościołem walce podjazdowej.

Dziś planowane kiedyś miejsce budowy w Mogile zaprasza do Sanktuarium Cudownego Krzyża w opactwie cystersów.

JK

Do spisu treści
 

„Gaszowice i okolice”

„Gaszowice i okolice” to publikacja dla dzieci i ich rodziców. Wierszowana historia miejscowości Gaszowice oraz Gminy Gaszowice oparta została na legendzie i prawdzie historycznej. Powstała z myślą o obchodach 800-lecia Gaszowic oraz o 50-ciu latach istnienia Gminy Gaszowice. Publikacja ma również promować bibliotekę oraz zachęcać do czytania dzieci i dorosłych. Inicjatorem i pomysłodawcą wydania książeczki jest Gminna Biblioteka Publiczna. Autorem tekstu jest Wiesław Drabik, ilustratorem Marek Szal. Panowie mogą poszczycić się ponad 200 książkami adresowanymi do dzieci i ich rodziców. Bohaterami są zwierzęta, ciekawi ludzie oraz historyczne opowieści o polskich miejscowościach.

Z okazji Międzynarodowego Dnia Książki dla Dzieci, którego hasło w tym roku brzmi: „Historie to skrzydła, które pomagają wznosić się każdego dnia”, Gminna Biblioteka Publiczna w Gaszowicach planuje spotkanie z autorem książki Wiesławem Drabikiem.

O terminach spotkania i miejscu promocji poinformujemy w najbliższym czasie. Każdy uczestnik spotkania otrzyma darmową publikację z piękną historią miejsca, w którym mieszka, uczy się i pracuje.

Korzystając z okazji dziękuję:

Panu Wiesławowi Drabikowi za dogłębną analizę sporej ilości materiałów źródłowych, przekazanych mu celem poznania historii Gaszowic i okolic.  Panu Markowi Szalowi za piękne ilustracje przedstawiające dawny i obecny obraz miejscowości.
- Dziękuję pani Joannie Appel za zdjęcia z archiwów Starostwa Powiatowego w Rybniku oraz pani Urszuli Mazurek „Foto Studio Urszula Mazurek” za zdjęcia na okładce publikacji. Pani Bernadecie Jeszce za konsultację merytoryczno-historyczną.
Panu Norbertowi Niestolikowi za pozytywne zaopiniowanie publikacji gotowej do druku.

Ewa Kowol

Do spisu treści
 

Śp. Alojzy MRÓZ   (ur. 18.04.1948 / zm. 28.01.2023)

Wyrazy współczucia składamy: synowi Andrzejowi, synowi Adamowi z żoną Justyną, wnukom: Mikołajowi i Emilianowi, siostrze Małgorzacie z rodziną

Śp. Erwin KOLORZ   (ur. 12.09.1941 / zm. 03.02.2023)

Wyrazy współczucia składamy: bratowej Róży, bratanicom Bogusi, Renacie i Janinie z rodzinami; rodzinie zmarłego bratanka Tadeusza, dalszym krewnym

Śp. Jolanta MIŁEK   (ur. 07.09.1962 / zm. 13.02.2023)

Wyrazy współczucia składamy: mężowi Stanisławowi, synom Dariuszowi, Adamowi z żoną Agnieszką, Leszkowi z żoną Sonią i Piotrowi; wnukom Adrianowi, Maksymilianowi, Elizie i Borysowi; braciom: Januszowi i Grzegorzowi z rodzinami, rodzinom zmarłych braci Andrzeja i Eugeniusza

Śp. Elżbieta KURC   (ur. 19.11.1924 / zm. 12.03.2023)

Wyrazy współczucia składamy: córce Krystynie; wnukom: Arturowi, Magdalenie, Rafałowi, Danielowi; prawnuczkom: Luizie i Helenie; synowej Janinie, dalszym krewnym

do spisu treści